به گزارش خبرنگار مهر از هانگژو، کاروان اعزامی ورزش ایران به نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی خیلی زود و در اولین ساعات آغاز رسمی این بازی‌ها وارد جدول توزیع مدال‌ها شد و در ادامه هم جایگاه خود را با کسب مدال‌های دیگر در این جدول بهبود بخشید آن هم تنها با همت بانوان و مدال آوری آنها در رشته‌های روئینگ، تکواندو و دوچرخه سواری.
پیشتازی بانوان در مدال آوری
سهم کاروان ورزش ایران در روز نخست بازی‌های آسیایی دو مدال نفره و برنز بود. نخستین مدال در روئینگ دو نفره سنگین وزن زنان و توسط ترکیب مهسا جاور و زینب نوروزی به دست آمد. سپس مرجان سلحشوری در تکواندو با کسب مدال برنز ایران را صاحب دومین مدال کرد.
سومین و چهارمین مدال کاروان ایران هم در اولین ساعات روز دوم بازی‌های و باز توسط بانوان کسب شد آنجا که مهسا جاور، نازنین ملایی، فاطمه مجلل و زینب نوروزی در رویینگ چهار نفره زنان نایب قهرمان شدند و فرانک پرتو آذر هم در مسابقات دوچرخه سواری کوهستان سوم شد تا هم نخستین مدال تاریخ دوچرخه سواری بانوان کسب شود و هم چهارمین مدال ایران.
ناکامی و حذف مردان ورزشکار ایران
این در حالی است که ورزشکاران مرد ایران - به استثنای تنیس روی میز - تا به این لحظه نه تنها مدالی کسب نکرده اند بلکه ناکامی‌های دور از انتظاری را هم رقم زده اند.
در روز نخست بازی‌های آسیایی تیم ملی تنیس روی میز برابر ژاپن پیروز شد که باعث صعود به مرحله نیمه نهایی و قطعی شدن مدال بعد از ٦٢ سال شد. در این روز تیم ملی فوتبال هم موفق به صعود از مرحله مقدماتی شد اما این تنها نتایج قابل توجه در بخش مردان بود چرا که در بسیاری از رشته‌ها حضور نمایندگان ایران در میادین با ناکامی همراه بود.
تکواندو، تالو، شنا و روئینگ رشته‌هایی بودند که مردان ملی پوشان ایران از کسب نتیجه در آنها ناکام بودند، همان طور که امروز و در روز دوم بازی‌های آسیایی، نتیجه‌ای عاید حال تیراندازان نشد، کاپیتان تیم ملی شمشیربازی که از مدعیان بازی‌ها بود خیلی زود حذف شد و ….
پیشروی بانوان در مسیر رو به عقب ورزش ایران
بانوان اعزامی به بازی‌های آسیایی در حالی تا به این لحظه یک سر و گردن برتر و بالاتر از مردان نشان داده اند که کمیته ملی المپیک در تشکیل کاروان حرکتی به موازات کمیته بین المللی المپیک مبنی بر تساوی ورزشکاران زن و مرد نداشته است.
ایده برابری جنسیتی یکی از محورهای مهم برنامه جامع توماس باخ در کمیته بین المللی المپیک بود که از زمان حضورش در این کمیته در قالب agenda 2020 یا همان چشم انداز ۲۰۲۰ مطرح کرد.
این طرح بین المللی توسط سیدرضا صالحی امیری رئیس پیشین کمیته ملی المپیک و برای تشکیل کاروان جهت اعزام به بازی‌های آسیایی ٢٠١٨ اندونزی تا حد زیادی مورد توجه قرار گرفت و منجر به افزایش تعداد بانوان نسبت به ادوار گذشته شد.
البته در مورد المپیک و از آنجا که حضور در این بازی‌ها بر اساس کسب سهمیه صورت می‌گیرد، ایده آلی برای بازی‌های ٢٠٢٠ توکیو مطرح نشد اما همان زمان صالحی امیری ابراز امیدواری کرد که برای بازی‌های آسیایی ٢٠٢٢ هانگژو، ترکیب کاروان ایران از حیث تعداد ورزشکاران زن و مرد خیلی بیشتر به طرح IOC در مورد برابری جنسیتی نزدیک شود.
با این حال اما ترکیب تشکیل شده کاروان اعزامی به هانگژو کمتر شباهتی با ایده آل کمیته بین المللی المپیک در این زمینه داشت. این کاروان با ٢٨٩ ورزشکار بسته شد که تنها ٧٨ نفر آنها بانوان بودند.
بانوان ورزشکار ایران اما در دو روز ابتدایی بازی‌های آسیایی نشان دادند که به قدری پتانسیل دارند که مدیران ورزش را مصمم کنند گام‌های بلندتر و محکم‌تری برای اجرای طرح برابری جنسیتی در کاروان‌های آتی داشته باشند.
همراهی با کمیته بین المللی المپیک برای نزدیک تر شدن به ایده آل
ایده برابری جنسیتی، طرحی برای توسعه ورزش دنیا است که ابعاد مختلفی داشت اما مهمترین نکته آن برابری جنسیتی در ورزش بود. تاکید بر این بود که تا سال ۲۰۲۰ شرایط به سمتی برود که زنان نیز به اندازه مردان از ورزش سهم داشته باشند. در همین راستا قوانین برخی رشته‌ها تغییر کرد تا شانس حضور زنان در ورزش بیشتر شود؛ تغییر قوانین در تشکیل کمیسیون‌ها، انتخابی المپیک و ضرورت استفاده از دو پرچمدار در مراسم افتتاحیه المپیک از جمله قدم‌هایی بوده و هست که در این رابطه برداشته شده است.
البته هنوز IOC به ایده آل خود نرسیده و با توجه به ادامه حضور باخ بعد از ۲۰۲۰، این روند همچنان ادامه دارد.
حتماً که ورزش ایران هم در این فاصله ایجاد شده میان کمیته بین المللی المپیک و ایده آلش برای برابری جنسیتی نقش داشته اما انتظار بزرگی نیست اگر توقع داشته باشیم از این پس توجه بزرگ‌تر و ویژه‌تری به بانوان شود.