خبرگزاری مهر -گروه هنر-علیرضا سعیدی؛ برخی از دست اندرکاران برگزاری کنسرت موسیقی «خاطره‌سازها» در آستانه برگزاری تازه‌ترین اجرای زنده خود که روزهای بیست و پنجم و بیست و ششم مهر ماه در تالار وحدت برگزار می‌شود، طی یک نشست رسانه‌ای که توسط گروه هنر خبرگزاری مهر تدارک دیده شده بود، به بیان جزئیات این رویداد و دغدغه‌هایشان در فرآیند فعلی تولید و عرضه آثار موسیقایی پرداختند.
به گفته دست‌اندرکاران این رویداد موسیقایی، کنسرت نوستالژی پاپ به تهیه‌کنندگی سجاد عزیزی آرام، سرپرستی محمدرضا چراغعلی، خوانندگی قاسم افشار، چنگیز حبیبیان، حمید غلامعلی و مهدی مقدم و رهبری ارکستر علی فرهنگی با هدف ادای احترام به پیشروان و قدردانی از پیشکسوتان موسیقی پاپ که زمینه‌ساز بروز و ظهور بسیاری از استعدادها در این عرصه بودند و همچنین انتقال خاطرات خوب با خوانندگان پیشروی پاپ کشور برگزار می‌شود.
برگزاری این رویداد موسیقایی ویژه که می‌تواند در ردیف یکی از متفاوت‌ترین کنسرت‌های موسیقی در حوزه موسیقی پاپ لقب بگیرد، بهانه‌ای شد تا تعدادی از دست‌اندرکاران این کنسرت با حضور در خبرگزاری مهر به ارائه جزئیات این رویداد موسیقایی و دغدغه‌های خود در عرصه موسیقی پاپ بپردازند. فرآیندی که موجب شد تا حاضران در این نشست با ارائه نقطه نظرات انتقادی و کارشناسی خود به تشریح آنچه اکنون در فرآیند تولید، بازاریابی و فروش محصولات موسیقایی می‌گذرد، بپردازند.
حال و هوای آقای خواننده بعد از ۱۲ سال دوری از کنسرت‌ها
قاسم افشار خواننده شناخته شده موسیقی پاپ که در دهه هفتاد با عرضه تک‌آهنگ «وقف پرنده‌ها» یکی از آغازگران موج تازه موسیقی پاپ ایران بود، در ابتدای این نشست رسانه‌ای گفت: بسیار خوشحالم که به واسطه تلاش‌های سجاد عزیزی آرام و حضور جمعی از بهترین هنرمندان موسیقی پاپ ایران بعد از ۱۲ سال دوری از صحنه اجراهای زنده این فرصت را پیدا کردم تا اتفاق ارزشمندی را رقم بزنیم و امیدوارم در این زمینه شاهد اتفاقات خوبی باشیم. ما تنها چیزی که برای ماندن این اجراهای نوستالژیک نیاز داریم حمایت خوب است که طبیعتاً در این زمینه اول متولیان حوزه موسیقی و بعد مخاطبان فهیم موسیقی پاپ می‌توانند بهترین حامیان ما باشند. من بر این باورم آنچه در این کنسرت نوستالژیک پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد، دربرگیرنده اتفاقات بسیار خوب و ارزشمندی است که قرار است با موسیقی و صدای درست طی ۲ شب میزبان علاقه مندان باشد.
وی با اشاره به روند فعلی برگزاری کنسرت‌های پاپ در ایران گفت: خوشبختانه طی سالهای اخیر کنسرت‌های بسیار خوبی در حال برگزاری است که دربرگیرنده نقاط مثبت زیادی هستند. اما باید بپذیریم یکسری از کنسرت‌ها هم هستند که در حوزه اجراها با نقاط ضعف زیادی همراه می‌شوند که باید برای ارتقای آنها برنامه ریزی موثرتری انجام شود. در این چارچوب نهایت تلاشمان را می‌کنیم تا اجرای سالمی را در این ۲ شب تحویل گوش مخاطب بدهیم. شاید باورکردنی نباشد اما با وجود اجراهای مختلفی که طی این سال‌ها داشتم اما حال و هوای برگزاری این کنسرت به گونه‌ای است که احساس کودکی را دارم که گویی برای اولین بار است روی صحنه حضور پیدا می‌کند. این برای من بسیار تجربه جذابی است که می‌توانم در سالنی حضور پیدا کنم که بعد از سال‌ها قرار است در آن شب خاطره انگیزی برای مخاطبان رقم بخورد و امیدوارم به پُلی برای استمرار چنین اجراهای خاطره انگیزی تبدیل شود. شرایطی که برای برگزاری آن در حال روزشماری هستم.
هدف ما انجام کارهایی است که دیگران انجام ندادند
سجاد عزیزی آرام شاعر، مدیر کانون ادبی زمستان و تهیه کننده کنسرت نوستالژی‌های پاپ هم در ابتدای این نشست رسانه‌ای با اشاره به انگیزه‌های برگزاری این رویداد موسیقایی ویژه بیان کرد: ریشه فعالیت‌های موسیقایی مجموعه «زمستان» به عمر بیست ساله خود نزدیک می‌شود. شرایطی که تلاش شد در عرصه‌های مختلف شعر، ترانه و موسیقی فعالیت‌های پژوهشی و اجرایی را پیش روی علاقه مندان قرار دهد. البته ما در حوزه موسیقی بیش از یک سال و نیم است که کارهای جدی تری را آغاز کردیم و به دنبال هدفی هستیم که شاید سایر دست اندرکاران موسیقی دنبال آن نیستند. به شکل ساده‌تر بگویم هدف ما انجام کارهایی است که دیگران آنها را انجام نداده‌اند.
وی افزود: موسیقی در فرهنگ ایرانی آمیخته با شعر و ادبیات است و شما اگر به آثار بزرگان ادبیات ایران از جمله حافظ مراجعه کنید، می‌بینید که هر جا نام «ترانه» آمده است، در همان بیت یا ادامه شعر، از کلید واژه‌های مرتبط با موسیقی هم استفاده شده است. فرآیندی که نشان دهنده جایگاه کلان موسیقی در فرهنگ و ادبیات ماست. از طرفی ما بچه‌های بر آمده از نسلی بودیم که صداهای خوب، ترانه‌های خوب و آهنگ‌های خوب را زیاد شنیدیم. کما اینکه اگر بخواهیم چه ترانه‌ها و چه آثار موسیقایی بعد از انقلاب و چه آثار خوانندگانی را که آن سال‌ها در ایران نبودند با بسیاری از آثار منتشر شده این دوران مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که ادبیات و کلام، موسیقی و آموزه‌های اخلاقی اغلب این کارها، به بسیاری از ترانه‌های امروز شرف دارد. شرایطی که من را به این فکر انداخت تا به جهت عهدی که به دوشم بوده و به واسطه هنرمندان بزرگی چون محمدرضا چراغعلی، چنگیز حبیبیان، قاسم افشار، حمید غلامعلی، مهدی مقدم و علی فرهنگی شرایطی را برای برگزاری کنسرت این ستاره‌های کم نظیر موسیقی پاپ فراهم سازم.
کنسرتی برای نکوداشت کتک خورهای موسیقی پاپ
این شاعر و ترانه سرا ادامه داد: آنچه در این کنسرت پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد، ادای دینی به موسیقی و ادبیاتی است که در سالهای گذشته شرایط بسیار بهتری داشتند. من تحصیلات دانشگاهی خودم را با رشته سجاد عزیزی آرام: به دنبال هدفی هستیم که شاید سایردست اندرکاران موسیقی دنبال آن نیستند. به شکل ساده تربگویم هدف ما انجام کارهایی هست که دیگران آنها را انجام نداده‌اند ادبیات پایان دادم و همواره تلاش کردم در کنار علاقه مندی هایم به موسیقی نسبت به تعهدی که مرتبط با ادبیات و موسیقی داشتم و دارم فضایی را فراهم سازم که دغدغه مندان این عرصه شرایط بهتری را برای کار داشته باشند. من همواره وقتی به آثار دهه هفتاد موسیقی پاپ ایران رجوع می‌کنم، متوجه می‌شوم که بزرگواران و هنرمندان فعال آن سال‌ها بهترین زحمت را برای موسیقی پاپ کشیدند و به نوعی خود را کتک خور این جریان کردند. هنرمندانی که انصافاً کارهای سالمی را خوانند و می‌توان به آثارشان تکیه کرد و آنها را ارزشمند نامید.
وی افزود: موسیقی این هنرمندان چه درحوزه کلام، چه درحوزه ملودی، چه درحوزه تنظیم و چه در حوزه خوانندگی دارای بینش و دانش عمیقی بود که تلاش نمی‌کرد مانند بسیاری از آثار موسیقایی روزگار ما، یکسری اصوات و کلمات را کنار هم بچیند تا از پس آن موسیقی به مخاطب ارائه شود که شنونده به دلیل حجم بسیار گسترده تبلیغات این آثار مجبور به شنیدن آن باشد. جالب اینکه برخی از این آثار هم این ادعا و نگرش را جا انداختند که رجوع به موسیقی‌های قبلی ناشی از عقب ماندگی، کمبود دانش و به روز نبودن است که دیگر در میان مخاطبان امروزی محلی از اعراب ندارند. شرایطی بسیار ناراحت کننده و غم انگیز که همواره از گسترش چنین نگرشی ناراحت بودم و هستم.
خیلی‌ها گفتند عجب حرکت خوبی اما...
تهیه کننده کنسرت نوستالژی‌های پاپ در ادامه بخش اول صحبت‌های خود بیان کرد: همه دست اندرکاران برگزاری این کنسرت دنبال موسیقی سالم هستند. این یک الزام است که به صدا، ترانه خوب، ملودی و تکنیک خوب در نوازندگی و تنظیم بازگردیم. ما در شرایطی هستیم که متأسفانه اغلب کنسرت‌ها با فراز و فرودهایی مواجه اند که دربرگیرنده کیفیت لازم نیست. بنابراین انچه در کنسرت پیش رو برگزار می‌شود، تلاشی برای رسیدن به موسیقی سالم است. جالب اینجاست وقتی ما تصمیم به برگزاری این کنسرت گرفتیم بسیاری از دوستان گفتند: «عجب حرکت خوبی» اما به غیراز آقای اله یاری (مدیر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) و آقای سالم (مدیرعامل بنیاد فرهنگی هنری رودکی) کمک و حمایت چندانی از ما صورت نگرفت. کما اینکه در جلسه‌ای که این عزیزان برگزارشد آنها با وجود ممانعت‌هایی که برای برگزاری کنسرت پاپ در تالار وحدت بود، نهایت همکاری را انجام دادند.
عزیزی آرام گفت: بسیاری از فعالان عرصه موسیقی می‌دانند که برگزاری چنین رویدادهایی به لحاظ مالی و انعقاد قراردادهای رایج کنسرت‌ها واقعاً دربرگیرنده منفعت‌های مالی نیست، بنابراین هر عزیزی که در برگزاری این کنسرت سهیم شده است، واقعاً دلی در ماجرا حضور پیدا کرده که اگر می‌خواستیم مانند روال کنسرت‌های رایج عمل کنیم، این جمع پاشیده می‌شد. به هرحال برای من و همکارانم جمع کردن تعدادی از خوانندگان صاحب نام موسیقی که به اعتقاد من ستاره‌های موسیقی پاپ ایران هستند، کار آسانی نبود و بسیار خوشحالم که مدیر دفتر موسیقی و مدیرعامل بنیاد رودکی پای حرف خود ایستادند و شرایط برگزاری این اجراهای زنده را برای ما هموار کردند. چرا که معتقد بودند این کنسرت فراتر از موسیقی پاپ است. من هم از این فرصت استفاده کردم با امیدواری اینکه چنین جریانی ادامه دار باشد کارها را هماهنگ کردم.
پرونده‌ای که باید تهیه کنندگان آن را باز کنند
این تهیه کننده موسیقی با اشاره به اینکه برای برگزاری چنین کنسرت‌هایی در را به روی کسی نبسته اند، تصریح کرد: بدون تردید بسیاری از هنرمندان هستند که آثارشان در برگیرنده نوستالژی وخاطره سازی است. اما به هرحال در گام اول نیاز بود افرادی کنار هم جمع شوند که هم دل باشند. به اعتقاد من هرکدام از این بزرگواران صرفاً خواننده نیستند. این هنرمندان به تنهایی تهیه کنندگانی هستند که با تمام وجودشان وقت گذاشتند تا کنسرت با کیفیتی را تقدیم نگاه مخاطبان فهیم موسیقی کنند و امیدوارم در این زمینه شاهد اتفاقات خوبی هم باشیم.
وی تصریح کرد: خیلی امیدوارم از این پس مدیران و مسئولان ما در عرصه‌های مختلف فرهنگ و هنر، صرفاً به گردش مالی کنسرت‌ها توجه نکنند و به موسیقی سالم عنایت ویژه ای داشته باشند. از سوی دیگر امیدوارم شرکت‌های تهیه و تولید آثار موسیقایی هم از این پس پرونده‌ای را برای اجرای چنین موسیقی‌هایی باز کنند چرا که خودشان خوب می‌دانند برخی از خواننده‌ها در این سال‌ها تبدیل به کالای مصرفی شدند که اصلاً زیبنده موسیقی نیست. من بر این باورم هنر نباید صنعتی شود. هنر نباید صرفاً در گیشه خلاصه شود. بله این درست که باید به عنصردرآمدزایی هم توجه داشت اما این رویکرد دلیل نمی‌شود تا به هنر و موسیقی تا این حد مصرفی و پولی نگاه کنیم. ما نمی‌توانیم به تنهایی در مسیر پیش گام‌های محکمی برداریم زیرا شرکت‌ها و مجموعه‌های دیگر هم باید پرونده‌ای را برای این حوزه باز کنند تا خواننده‌های خاطره ساز ما در فضای مطمئن‌تر و بیشتری کار کنند. این را هم بگویم قطعاً با دوستان و هنرمندان دیگری که در این عرصه فعالیت می‌کنند، جلسات زیادی را برگزار می‌کنیم تا به جمع ما بپیوندند چون این روند به نفع موسیقی ایران است که امیدوارم ادامه داشته باشد.
تعجب رهبر ارکستر از تمرین‌ها و اجرای یک قطعه مشترک
عزیزی آرام درباره چیدمان قطعات در نظر گرفته شده برای این کنسرت هم گفت: براساس توافقی که با دوستان هنرمند صورت گرفته، ملاک و ترتیب اجرای قطعات، کِسوت خوانندگان حاضر است که ابتدا قاسم افشار با اجرای دو قطعه آغاز کنسرت خواهد بود. این درحالی است که حمید غلامعلی، چنگیز حبیبیان و مهدی مقدم هر کدام با اجرای دو قطعه بخش اول کنسرت را پیش روی مخاطبان قرارمی دهند. این روند یک بار دیگر هم ادامه پیدا می‌کند تا اینکه در پایان اجرا اثری مشترکی به خوانندگی هر چهار خواننده با تک نوازی پیانو محمدرضا چراغعلی برای مخاطبان اجرا می‌شود. نام این قطعه به یاد مرحوم فروغ فرخزاد «تنها صداست که می سجاد عزیزی آرام: تهیه کنندگان خودشان خوب می‌دانند برخی از خواننده‌ها در این سال‌ها تبدیل به کالای مصرفی شدند که اصلاً زیبنده موسیقی نیست ماند» نامگذاری شده و به نوعی یادآور سال‌هایی است که این عزیزان در حوزه موسیقی فعالیت می‌کردند و به نوعی آبروی موسیقی ما محسوب می‌شوند.
برای شنیدن تک آهنگ «تنها صداست که می ماند» اینجا را کلیک کنید.
علی فرهنگی رهبر ارکستر کنسرت ستاره‌های موسیقی پاپ هم در بخش دیگری از این نشست رسانه‌ای درباره جزئیات فنی اجراهای پیش رو گفت: بسیار خوشحالم که به واسطه دعوت سجاد عزیزی آرام می‌توانم به عنوان عضو کوچکی از گروه با استادان درجه یک موسیقی پاپ کنسرتی را پیش روی مخاطبان قرار دهیم. این دوستان از جمله هنرمندانی بودند که در تمرین‌ها هیچ مشکلی با آنها نداشتم. کما اینکه دوستان به شکلی می‌خواندند که گویی در اجرا هستند. شرایطی که باعث می‌شود در چند جلسه مفید تمرین بتوانیم کلیت کار را به درستی به سرانجام برسانیم. برای من بسیار جالب و اعجاب انگیز بود که دوستان در تمرینات به قدری خوب می‌خوانند که می دانم در چند جلسه کار را در می اوریم. موردی که پیش از این در گروه‌ها و هنرمندان کمتری شاهد آن بودم.
وی درباره سازبندی و ارکستر این کنسرت موسیقی بیان کرد: آنچه درارکستر پیش رو طراحی شده، به کارگیری سازهایی چون درامز، پرکاشن، فلوت، ویولن، کیبورد، گیتارباس، گیتار الکتریک و گیتار نایلون است که همه نوازندگانش از جمله هنرمندان درجه یک موسیقی کشورمان هستند. نکته دیگر اینکه چون آهنگسازان بسیار خوبی برای قطعات قدیمی موسیقی پاپ آهنگسازی کردند بنابراین تنظیم قطعات برای ارکستر کار بسیار سختی بود که امیدوارم کارها به درستی و خوبی پیش برود. به هر ترتیب آهنگ‌ها بسیار دارای ارزش و زیبایی هستند و مطمئن هستم تماشاگران از این اجرا و قطعاتی که انتخاب شده لذت خواهند برد.
امروز بلاگرها و اینفلوئنسرها حرف اول را در موسیقی می‌زنند
مهدی مقدم از خوانندگان پیشگام موسیقی پاپ ایران در اوایل دهه هشتاد هم که در کنسرت ستاره‌های موسیقی پاپ به عنوان یکی از خوانندگان به اجرای برنامه می‌پردازد، در این نشست ضمن ابراز خرسندی از مواجه دوباره اش با مخاطبان به طرح نکاتی درباره شرایط این روزهای موسیقی پاپ ایران و مشکلات این حوزه پرداخت.
وی گفت: خدا را شکر می‌کنم که من را در جایگاهی قرارداد، که روزی آرزویش را داشتم. شرایطی که بتوانم روزی قطعه‌ای بخوام و حتی از پس خوانش این تک آهنگ، آلبوم هم منتشر کنم. چارچوبی که خداوند بزرگ مهدی مقدم: امروز سرنوشت یک خواننده و آهنگساز معطوف به توجه بلاگرها و اینفلوئنسرها است که به واسطه پول‌های میلیاردی که دریافت می‌کنند در فضای مجازی خواننده مورد نظر تهیه کننده را تبلیغ می‌کنند و متأسفانه اینکه بسیاری از مخاطبان هم فریب چنین رفتار کثیفی می‌شوند من را به آرزویم و حتی بیشتر رساند و حالا از پس این شرایطی که در سالهای قبل برای من پیش آمد، حالا می‌توانم به واسطه حمایت دوست عزیزم سجاد عزیزی آرام کنسرتی را با همراهی جمعی از بهترین‌های موسیقی پاپ برگزار کنم.
این خواننده تصریح کرد: به اعتقاد من در این سال‌ها واقعاً دل و جرأت می‌خواهد که یک تهیه کننده بتواند روی خواننده‌هایی چون ما سرمایه گذاری کند. این هم دلیلی بر ضعف خوانندگان نیست، این فقط به دلیل کم لطفی برخی از تهیه کنندگان و کنسرت گذاران است که خودشان حرف اول و آخر را می‌زنند و برای برگزاری چنین کنسرت‌ها نه هیچ وقت جرأت این کار را دارند، نه فکر برگزاری این کنسرت‌ها را دارند و نه در صورت پیشنهادهای این چنینی قبول می‌کنند. زیرا آنها می‌گویند ما خوانندگانی هستیم که مردیم و از بین رفتیم. در حالی که اصلاً این‌طور نیست. چرا که خیلی از هنرمندان حوزه موسیقی و سینما و تئاتر بودند و هستند که در سنین بالا شناخته و معروف شدند و اتفاقاتی را رقم زدند که بسیاری از هنرمندان از پس فعالیت‌های آنان وارد مارکتینگ هنر شدند.
وی افزود: به اعتقاد من هیچ چیزی قابل سرشماری نیست که حتماً براساس آن باید اتفاقات صورت پذیرد. از سوی دیگر اکنون همه آنچه در موسیقی می‌گذرد، فقط و فقط به پول خلاصه می‌شود پس هر آنچه می‌شنوید صرفاً دلیلی برای خوب بودن آهنگساز و تنظیم کننده نیست. امروز سرنوشت یک خواننده و آهنگساز معطوف به توجه بلاگرها و اینفلوئنسرها است که به واسطه پول‌های میلیاردی که دریافت می‌کنند در فضای مجازی خواننده مورد نظر تهیه کننده را تبلیغ می‌کنند و متأسفانه اینکه بسیاری از مخاطبان هم فریب چنین رفتار کثیفی می‌شوند.
این نسل شنونده موسیقی خوبی نیست
خواننده آلبوم «احتیاط» در ادامه صحبت‌های خود با بیان اینکه موسیقی از دست هم طیف‌های وی خارج شده است، گفت: من و نسل من تلاش می‌کردیم شنونده موسیقی خوب باشیم تا بتوانیم به تبع آن موسیقی‌های خوبی هم تولید کنیم. اصلاً به همین جهت است که نمی‌توانیم اغلب موسیقی‌های نسل امروز را قبول کنیم چون این نسل شنونده موسیقی خوب نیستند، چون به آنها نوعی از موسیقی خورانده می‌شود که انتخابی بین بد و بدتر است، چون چیزی برای گوش دادن ندارند. در حالی که هنرمندان نسل من و نسل پیش از من مانند قاسم افشار، چنگیز حبیبیان، حمید غلامعلی و بسیاری دیگر با تمام کاستی‌ها نهایت تلاش خود را انجام دادند تا بتوانند موسیقی خوبی را تولید کنند. شرایطی که این روزها در حال تولید و شنیدن موسیقی‌هایی هستیم که محتوای موجود در آن واقعاً برای ما قابل هضم نبود و حتی برای جملاتی که در این سال‌ها به راحتی در ترانه‌ها اجرا می‌شوند، نمی‌توانستیم مجوز بگیریم.
وی افزود: من و بسیاری از هم نسلانم تمام تلاشمان را به کار گرفتیم که هیچ گاه به موسیقی مصرفی نگاه نکنیم. ما اثری را تولید می‌کردیم که دلمان می‌خواست. شرایطی که دقیقاً در کنسرت پیش رو هم وجود دارد و آنچه در صحنه تالار وحدت اجرا می‌شود، انعکاس یک تلاش جمعی برای رساندن نوعی از موسیقی به گوش مخاطبان است که در انحصار سلیقه این روزهای بسیاری از مخاطبان نیست اما ارائه دهنده جلوه‌ای از موسیقی است که بسیاری از تهیه کنندگان آن را دوست ندارند. اما قطعاً دربرگیرنده امتیازاتی است که مخاطبان خودش را دارد.
ما «تعیین کننده» نیستیم، ما «تعیین شونده» شدیم!
مقدم در بخش دیگری از این نشست رسانه‌ای بود که با انتقاد از مارکتینگ فعلی موسیقی پاپ ایران تصریح کرد: متأسفانه مساله اینجاست که امروز در اغلب موارد، من به عنوان خواننده تعیین کننده نیستم. ما امروز تعیین شوندگانی شدیم که به دلخواه تهیه کننده باید موسیقی تولید کنیم و به خورد مردم بدهیم. این یک فساد بزرگ است که واقعاً کمتر دلسوزی را می‌توان در آن یافت. متأسفانه برخی‌ها که مشغول فعالیت‌های فرهنگی هنری هستند اصلاً دلشان به حال فرهنگ و هنر نمی سوزد، بسیاری از آنها فکر جیب مردم هستند. اصلاً یکی از دلایلی که بنده و امثال بنده در این شرایط فراموش شدیم، این بود که ما هیچ وقت کاری نکردیم که از ما خواسته شده بود. ما کاری را کردیم که خودمان می‌خواستیم. پس اگر من امروز در کنار قاسم افشار، حمید غلامعلی، چنگیز حبیبیان و محمدرضا چراغلی هستم فقط به خاطر همان هم دلی است که سجاد عزیزی مهدی مقدم: امروز در اغلب موارد، من به عنوان خواننده تعیین کننده نیستم. ما امروز تعیین شوندگانی شدیم که به دلخواه تهیه کننده باید موسیقی تولید کنیم و به خورد مردم بدهیم. این یک فساد بزرگ است که واقعاً کمتر دلسوزی را می‌توان در آن یافت آرام به آن اشاره کرد. ما برای برگزاری این کنسرت هیچ چشم‌داشتی نداشتیم.
این خواننده پاپ تصریح کرد: من بر این باورم در حق این بزرگواران و بنده اجحاف شده است. زیرا آن دوران نه کنسرتی به این اندازه و تعداد وجود داشت و نه فضای مجازی بود که بتوانیم آثار خود را با جامعه هدف گسترده‌ای معرفی کنیم. ما در محیط سختی کار می‌کردیم که اکنون یک ذره از آن سختی‌ها وجود ندارد. اصلاً به همین جهت است که بر این باورم کنسرت پیش رو یک اتفاق بسیار بزرگ است که از نظر من فقط در قد و قامت یک کنسرت نیست چون تهیه کننده در این شرایط اقتصادی بد ریسک بسیار بزرگی کرده و خوانندگانی را دور هم جمع کرده که جز عشق و توجه به موسیقی سالم دغدغه‌ای ندارند. شرایطی که شاید از نگاه تعدادی از مخاطبان چندان اهمیت نداشته باشد اما هرچه هست اقدام بسیار ارزشمندی است که در تاریخ موسیقی این سرزمین باقی می‌ماند.
این هنرمند فعال موسیقی پاپ درباره دلایل استمرار فعالیت‌های خود در عرصه موسیقی گفت: ما تداوم کاری نداشتیم چون کسی ما را حمایت نمی‌کرد. حتی به دلیل پخش آثارمان در شبکه‌های بیگانه که اصلاً دست خودمان نبود، منجر به ممنوع الکاری ما شد. در حالی که الان چنین رویکردی به نظر وجود ندارد و خوانندگانی که آثارشان بدون هماهنگی و اجازه در شبکه‌های بیگانه پخش می‌شود، مشمول چنین برخوردهایی نمی‌شوند. البته که بسیار خوشحالم که چنین رویکردی در نوع عملکرد مدیران وجود دارد و فضای فعلی برگزاری کنسرت‌ها دیگر مثل گذشته نیست. اما از این ناراحتم که چرا این رویکرد در آن سال‌ها وجود نداشت و موجب شد تا صدای من و نسل قبل من به گوش نوجوان و جوان امروزی نرسد و گوش او از ما فاصله گرفته و فرهنگ شنیداری مردم در این شکل قرار گیرد. ما ضربه دیدیم و انتظار داریم که حالا مردم از ما حمایت کنند.
آقای مدیر باور کنید ما مقصر فراموشی مان نبودیم
خواننده آلبوم «سال» ادامه داد: اگر مردم امروز هم از ما حمایت نکنند ما بازهم ادامه می‌دهیم تا حرف‌هایمان را ثابت کنیم زیرا معتقدیم زمان همه چیز را مشخص می‌کند. ما به کارمان ایمان داریم و معتقدیم می‌توانیم بهترین اجرا را تقدیم نگاه مردم کنیم. شرایطی که می‌تواند ما را در آینده قوی‌تر کند وکاری کند تا حرف‌های بیشتری برای گفتن داشته باشیم. ما دوست داریم به کارمان ادامه بدهیم و چیز زیادی هم نمی‌خواهیم. ما فقط حمایت می‌خواهیم که هیچکدام از این شرکت‌ها ما را حمایت نکنند. ما فقط خدا را داریم و این جمع دوست داشتنی که امیدوارم استمرار داشته و شرایطی را فراهم سازد که به هدف اصلی خودمان برسیم.
دست اندرکاران برگزاری کنسرت موسیقی «خاطره سازها» در بخش دیگری از این نشست رسانه‌ای بود که در پاسخ به پرسش خبرنگار مهر مبنی بر گسترش و تعمیم کلید واژه «مافیای موسیقی» در فرآیند تولید، قاسم افشار: من از دهه هفتاد کارم را در موسیقی آغاز کردم و در همان آغاز مجبور بودم قرار داد پنج سالهای را با یک شرکت تولید آثار موسیقایی امضا کنم. کاری که شادمهر عقیلی هم در آن سال‌ها انجام داد و قرارداد سه سالهای را امضا کرد. شرایطی که به اعتقاد من شروع حضور در یک فرم مافیایی بود بازاریابی و ارائه محصولات موسیقایی به ارائه نقطه نظرات خود پرداختند.
قاسم افشار با تبیین و انتقاد از گسترش چنین رویه‌ای در حوزه موسیقی پاپ ایران توضیح داد: این مافیای موسیقی که به آن اشاره می‌کنید، نه تنها در موسیقی که در حوزه‌های مختلفی چون سینما، تئاتر و هنرهای تجسمی هم وجود دارد. من از دهه هفتاد کارم را در موسیقی آغاز کردم و در همان آغاز مجبور بودم، قرارداد پنج سالهای را با یک شرکت تولید آثار موسیقایی امضا کنم. کاری که شادمهر عقیلی هم در آن سال‌ها انجام داد و قرارداد سه سالهای را امضا کرد. شرایطی که به اعتقاد من شروع حضور در یک فرم مافیایی بود. زیرا اگر آن روز من آن قرارداد را امضا نمی‌کرد، نمی‌توانستم وارد مارکتینگ موسیقی به ویژه حوزه خوانندگی شوم. مسیری که دوستان رسماً به من اعلام کردند که اگر خارج از آن باشم قطعاً نمی‌توانم به کارم ادامه دهم. این ماجرا هم هر روز پررنگ‌تر و پررنگ‌تر می‌شد و عرصه را هم برای من تنگ‌تر می‌کرد تا جایی که مجبور به کناره گیری و گوشه نشینی شدیم.
وی افزود: یادم می‌آید چند سال پیش در جلسه‌ای با حضور یکی از مدیران موسیقی به من گفتند که شما خودتان کنار کشیدید و من به آن مدیر محترم گفتم که ما مقصر نبودیم، این شرایط و رفتارهای نامناسب برخی از تهیه کنندگان و کنسرت گذاران بود که موجب کناره گیری ما شد. اصلاً کدام هنرمند است که دوست نداشته باشد کار کند؟ کدام هنرمند است که دوست نداشته باشد صدایش به مردم برسد؟ اما چه حیف تشکیلاتی در موسیقی درست شد که حضور مستمر ما در این حرفه را سخت و سخت‌تر کرد. گویی ما دائم کار می‌کردیم و کار می‌کردیم تا کار خوب و سالمی را تولید کنیم اما چون حمایت پس از تولید نداشتیم هیچ اتفاقی برای آن اثر نمی‌افتاد. در این مجال فقط هم تلویزیون نیست، بلکه این فضای مجازی است که اتفاقات را برای خواننده رقم می‌زند. چون تا وقتی من کار چند صد میلیونی را تولید کنم اما هیچ بستری در فضای مجازی نخواهد تا کارم را تبلیغ کند نمی‌توانم در آنچه مد نظرم است موفق باشم. جالب اینجاست که فلان نماهنگ بسیار ضعیف و بی کیفیت به دلیل پشتیبانی مالی و رسانه‌ای که دارد به سرعت دیده می‌شود ولی کار من همچنان ناشنیده باقی می‌ماند.
من نمی‌توانم گوش مردم را عوض کنم ولی برخی تهیه کننده ها می‌توانند
خواننده تک آهنگ پرطرفدار «وقف پرنده ها» با بیان اینکه کلید واژه «مافیا» در تمام عرصه‌های مختلف هنر وجود دارد، توضیح داد: حضور مارکتینگ موسیقی و تلاش برای بقا در نظام اقتصادی موسیقی امری اجتناب ناپذیر است که بنده به شدت به آن اعتقاد دارم اما این روند هم منطقی دارد. شاید گرفتن درصدفروش کنسرت‌ها برای خواننده بد نباشد. اما به نظرم باید به همه آدم‌های موسیقی اجازه ورود داد تا بتوانند محتوای مورد نظر خود و طرفدارانشان را ارائه و پیدا کنند. پس تهیه کنندگان محترم و عزیز لطفاً اجازه بدهید اول مردم انتخاب کنند و این شما نباشید که برای مردم انتخاب می‌کنید. شرایطی که امروزه خیلی‌ها برای مخاطبان موسیقی را انتخاب می‌کنند و دقیقاً در این حالت است که برای منِ قاسم افشار شرایط دشواری می‌شود که بخواهم گوش مردم را عوض کنم.
وی گفت: من چندی پیش بود که به یکی از مدیران دفتر موسیقی وزارت فرهنگ گفتم من مانده‌ام برخی از این کارهایی که تولید و پخش می‌شوند چگونه توانسته‌اند فرآیند صدور مجوز را طی کنند؟ ولی من اگر بخواهم کاری را تولید کنم باید باخیلی از مشکلات روبرو شوم. بله من می دانم که الان با ۳۰ سال پیش که من کارم را در موسیقی شروع کردم، خیلی چیزها تفاوت کرده است. مسئولان هم می‌دانند اما حرف من این است که شما می‌گوئید بنده و امثال بنده چراغ موسیقی پاپ را روشن کردیم و طلبی هم از کسی نداریم اما بیایید لاقل کمی از این جریان حمایت کنید و باور کنید که ما چیز دیگری جز حمایت نمی‌خواهیم. من یادم می‌آید در دولت آقای روحانی که خدمت معاون وزیر رسیدیم و آنجا باز هم از کلمه حمایت صحبت کردیم و گفتیم چرا از ما حمایت نمی‌کنید؟ آقای معاون در یک کلام جواب پرسش من و شاید پرسش شما به عنوان خبرنگار را داد. او گفت: «ما زورمان نمی‌رسد.»
مهدی مقدم هم درتایید صحبت‌های افشار تصریح کرد: آنچه در تولید آثارمان به شدت روی آن متمرکز بودیم تولید کارهای مناسب برای مردم، حتی در وجوه سرگرم کننده‌اش بود. ما حتی جرأت نداشتیم کاری را در سی دی تولید کنیم مبادا آن سی دی سرقت شده و ناخواسته مردم آن را بشنوند. اما الان چقدر بدبخت شدیم که باید کار را تولید کنیم، هزینه هم بدهیم و همه زورمان را هم به کار ببندیم اما باز شرایطی فراهم شود که کار شنیده نشود. جالب است که باید این همه پول هم بدهیم و با مافیا هم مبارزه کنیم تا کارمان به گوش کردن برسد اما در نهایت همچنان انتقاد بشنویم.
لطفاً کنسرت‌ها و خواننده‌ها را درجه بندی کنید
سجاد عزیزی آرام هم در این بخش از نشست رسانه‌ای در تشریح عبارت «مافیای موسیقی» توضیح داد: بحث مافیای موسیقی، مانند مافیای مواد مخدر نیست که بعضی فکر کنند ساختارش شبیه سریال‌های کانگستری است که هفت تیر و قتل و آدم دزدی دارد. اتفاقاً مافیای موسیقی، آن چنان شکل نرم و جالب توجهی دارد که وقتی در آن کار می‌کنید شاید حتی متوجه حضور آن نباشید و فکر کنید مشکلی نیست. در حالی که پیرو چنین ساختاری باید گفت چند معضل در موسیقی ما وجود دارد. معضلاتی که یکی از آنها به درجه بندی کیفی خوانندگان و کنسرت‌ها باز می‌گردد و نبود آن طبیعتاً موجب رشد و گسترش مافیای موسیقی می‌شود.
وی افزود: بنده مشکلی با ممیزی و نظارت ندارم و فکر می‌کنم هر کشوری بر اساس باورهای فرهنگی ممیزی دارد اما مشکل اینجاست که اگر قرار است چنین ممیزی وجود داشته باشد، این ممیزی بسته‌تر و بازتر نشود. سجاد عزیزی آرام: مافیای موسیقی، آن چنان شکل نرم و جالب توجهی دارد که وقتی در آن کار می‌کنید شاید حتی متوجه حضور آن نباشید و فکر کنید مشکلی نیست به عبارتی این نباشد که من نتوانم از این ممیزی عبور کنم اما فرد دیگری بتواند از آن عبور کند. شرایطی که موجب می‌شود بنده ناخواسته متوجه روابطی شوم و بعد هم که پیگیری می‌کنم می‌گویند: «نمی دانیم». دومین مساله در این زمینه پول است. یعنی هرجایی گردش مالی باشد، ماجرا جور دیگری می‌شود. این موضوع هم در اذهان شائبه پیش می‌آورد. موضوع مهم دیگر هم بحث مهم «درجه بندی کیفی» است که دفتر موسیقی وزارت فرهنگ می‌تواند با درجه بندی کیفی اشعار، شاعران و خوانندگان شرایط عادلانه تری برای تخصیص سالن‌های کنسرت ایجاد کند. اصلاً چرا یک خواننده بی کیفیت هم در حوزه محتوا و هم در حوزه موسیقی باید چندین شب بهترین سالن‌ها را از آن خود کند؟ آیا ارائه بی کیفیت از موسیقی و شعر با وجود تماشاگر و طرفدار پرتعداد دلیلی برای خوب بودن و بهتر بودن است؟ آیا نمی‌توان در این زمینه به فکر برنامه ریزی های مناسب و منسجم‌تر در جهت ارتقای سطح شعر و محتوای آثار خوانندگان بود؟
وی تصریح کرد: حرف من این است که چرا من به عنوان یک تهیه کننده و برنامه گذار موسیقی که می‌خواهم برنامه مفید با موسیقی سالمی را اجرا کنم همواره به در بسته سالن‌های کنسرت مواجه می‌شوم اما عده‌ای ازخوانندگان که بدترین الفاظ درکلامِ موسیقی شأن است می‌توانند بهترین روز و بهترین تاریخ‌های سالن‌های بزرگ را داشته باشند. آیا این مافیا نیست؟ وقتی چنین شرایطی را کنار هم می‌گذارم گویی جریانی در موسیقی وجود دارد که برای موسیقی به درد نخور و مبتذل نسبت به موسیقی خوب و سالم چندین برابر ارزش بیشتری قائل است. جریانی که حداقل نمی‌آید لاقل برای انجام یک کار فرهنگی برای خوانندگان جریان ساز و قدیمی و معتبر موسیقی پاپ که بسیاری از آنها خانه نشین شدند، کنسرت برپا کند، حتی اگر ضرری متوجه اش باشد. اگر این کار فرهنگی نیست پس اسم آن را باید فقط تجارت گذاشت. بیایید باور کنیم کار فرهنگی هزینه دارد و این همان حلقه مفقوده ای است که در تعریف موسیقی آن را گم کردیم. تفکری که باید آن را دور ریخت.
ممنوع الکاری، برگزاری کنسرت‌های بی کیفیت و چند داستان دیگر
مهدی مقدم هم در ادامه صحبت‌های سجاد عزیزی آرام گفت: من اتفاقاً مخالف صحبت‌های سجاد هستم. من می گویم ایرادی نیست که چون فلان خواننده از درجه کیفی قابل قبولی برخوردار نیست می‌تواند سالن‌های برگزاری کنسرت را پر کند. حرف من این است که آثار خوانندگان جوری هدایت شوند که همه در یک راستا و در بستر درستی پخش شوند. نه اینکه به واسطه برخی از کارها و برنامه ریزی شرایط معرفی و پرزنت فلان کار از قبل چیدمان شده باشد اما یک خواننده به دلیل عدم حمایت درست از یک تهیه کننده نتواند اثر خود را به درستی معرفی کند.
این خواننده افزود: زمانی هر اثر تصویری دارای مجوز از خوانندگان پاپ ایران در شبکه‌های ماهواره‌ای پخش می‌شد، خواننده مورد نظر ممنوع الکار می‌شد. در حالی که خواننده اصلاً دلش نمی‌خواست کارش در ماهواره پخش شود. موضوعی که یکی از دلایل مهم ظهور و بروز خواننده‌های زیرزمینی با محتوای ناسالمی شد که بسیاری از آنها اکنون فالورهای میلیونی دارند. آیا در این مجال دیگر فرصتی برای معرفی کارهای مهدی مقدم و امثال او هست؟ آیا جوان امروزی با این شرایط به وجود آمده می‌تواند از من خواننده کلامی درباره عشق را بشنود؟ وقتی بستری فراهم شده که در چندین سال ذهن مخاطب نوجوان ما به سمت دیگری هدایت شود معلوم است که من هیچ کاری نمی‌توانم بکنم مگر حمایت‌هایی که می‌تواند دربرگیرنده ابعاد مختلفی باشد.
ادامه دارد...