خلاقیت به چه درد ما می‌خورد؟

به گزارش خبرگزاری مهر، اولین جلسه رویداد «هزار فردا» با هدف داستان‌نویسی و تصویرسازی بر محور هوش مصنوعی با حضور محمدرضا دوست‌محمدی مدرس دانشگاه و تصویرساز و علی حیاتی بنیان‌گذار استودیو سه در چهار توسط کارخانه نوآوری پل و معاونت امور بانوان شهرداری تهران در مرکز نوآوری دانشگاه تهران برگزار شد.

رویداد خلاقیت هزار فردا؛ یک فرصت برای دخترانی است که علاقه‌مند به تخیل و تصور آینده هستند. در این رویداد، شرکت‌کنندگان می‌توانند یک روایت یا داستان از آینده‌ای که مد نظرشان است بنویسند و با ایده‌پردازی تصویری و خلاق برای متن‌ها آن‌ها را به تصویر بکشانند و در انتها با کمک هوش مصنوعی آینده را به شکل گرافیک به منصه ظهور برسانند. این رویداد از پنج شنبه ۲۰ مهر تا جمعه ۲۸ مهر برگزار خواهد شد.

در ابتدای این جلسه مذکور دوست‌محمدی گفت: آدم‌های خلاق معمولاً کارهایی می‌کنند که دیگران نکرده‌اند، آنها از مسیری می‌روند که تا به حال کسی نرفته است. تغییر مسیر، ویژگی اصلی این افراد است. شاید ما هر روز یک مسیر مشخص از خانه تا محل کار را پیاده می‌رویم؛ اما کسی خلاق است که یک بار از این مسیر، یک بار از آن مسیر، یک بار از خیابان و یک بار از پیاده‌رو برود. سعی کنید که همیشه با انتخاب راه‌های خاص و جدید خلاقیت را در خود پرورش دهید.

وی ادامه داد: سوالی که همیشه در ذهن من است این بوده که خلاقیت به چه درد ما می‌خورد؟ شاید تا به حال به استایل و لباس‌های افراد هنری دقت کرده باشید که چقدر خاص است و با دیگران متفاوت است. بعد از کلی جست‌وجو، تعریفی از خلاقیت در یک کتاب خارجی دیدم که نوشته بود خلاقیت تنها خاص بودن نیست! خاص بودن به کار نمی‌آید، باید تأمل کرد که این خاص بودن ما کارآمد خواهد بود یا نه؟ سوال اصلی این است من برای چه هدفی کار خلاقانه می‌کنم؟

این مدرس دانشگاه افزود: در طراحی پوستر هم همین موضوع وجود دارد. هیچ طراحی نمی‌گوید من به خاطر اینکه این رنگ را دوست داشتم از آن استفاده کردم، چون دلم می‌خواست در پوستر رب گوجه‌فرنگی از رنگ آبی استفاده کردم. این امر شاید هنجار شکنانه باشد ولی خلاقیت نیست؛ باید جلوی آن را گرفت، شاید رنگ آبی در پوستر رب گوجه‌فرنگی اشتها را کور کند.

وی گفت: بسیار از اتفاقاتی که در زندگی ما می‌افتد به مرور شکل می‌گیرد. مثل پرورش اندام که طی چندین ماه تحت یک نقشه به هدف خود می‌رسیم در مورد مغز هم همین‌طور است. اگر حس می‌کنید ایده‌های شما به اندازه کافی خوب نیست، اصلاً نباید غم‌انگیز شد. تنها نیاز به نقشه و تمرین است. دوماً چیزی که در زندگی به ما کمک می‌کند پرسشگری است. من تشنه‌ام می‌خواهم آب بخورم، به این فکر کنم که آب را باید حتماً اینگونه خورد؟ اگر آب در بطری نبود چه می‌شد؟ اگر ادیسون برق را اختراع نمی‌کرد چه می‌شد؟ سعی کنیم در کلیشه‌های ساده زندگی و امور تکراری آن تفاوت ایجاد کنیم تا بتوان خلاقیت را رشد دهیم.