همدان-مادران شهدا، اسوه‌های صبر و استقامت هستند، زینب‌وار راه شهدا را ادامه می دهند و مسیر را برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت روشن می سازند، مادرانی از جنس نور که با خاطرات فرزندشان زنده اند.

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: مادر بودن، حس عجیبی است. گویی خودت هستی اما در کالبدی دیگر. رشد می‌کنی، بزرگ می‌شوی، به مدرسه می‌روی، زندگی می‌کنی… دنیای مادران شهید، دنیای قابل تأملی است.

گویی خودشان را فدا کرده‌اند. وقتی می‌گوئیم، پاره تنشان را فدا کرده‌اند. به راستی که همین معنا را می‌دهد. پاره تن...

چند روز پیش بود که صحبت مختصر مادر شهیدی دنیا را لرزاند. مادر شهیدی که نه خاطره‌ای تعریف کرد، نه حرفی زد و تنها با همه وجود و از عمق تمام خاطرات، گفت: دوستش داشتم...

دوست داشتنی که از عمق جان بود و کلمات این دنیای خاکی نمی‌توانست آن را وصف کند، در کنار هم بنشیند و جمله‌ای شود.

سری به دو بانوی شهرستان تویسرکان زدیم، دیاری که جوانان و نوجوانان بسیاری را در راه اسلام و کشورمان فدا کرده است. شهری با لاله‌های خونین…

ادامه دهنده راه شهدا باشیم

مادر شهید علیرضا طلایی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه پسرم متولد اول فروردین ماه ۱۳۴۴ بود، گفت: علیرضا در تویسرکان متولد شد و زمانی که ۲۱ سال داشت، سرباز وظیفه ارتش نیروی زمینی لشکر ۶۴ ارومیه گردان تلاوران بوده است.

ماه دولت بصیری با اشاره به اینکه پسرم در سن نوجوانی در مبارزات دوران انقلاب شرکت می‌کرد، اظهار کرد: در یکی از درگیری‌های رژیم پهلوی شهید به مدت سه روز مورد تعقیب رژیم بود و ناپدید شد که خانواده و اقوام به دنبال پیدا کردن او همت کردند که خبری از شهادت ایشان به دست می‌آید.

وی ادامه داد: بر این باور در حال تدارک مراسم عزاداری بودیم که یکباره دوستان شهید اطلاع می‌دهند که ایشان زنده است و در جایی خود را پنهان کرده بود.

این مادر شهید یادآور شد: پسرم در منطقه عملیاتی پیرانشهر ارومیه جا ماند و مفقودالاثر است و پیکر پاکش به وطن بازنگشته است.

این مادر شهید به جوانان و نوجوان این مرزوبوم سفارش کرد: ادامه دهنده راه شهدا باشید تا اسلام، قرآن و رهبری پایدار بماند.

پسرم نسبت به مسئله حجاب حساس بود

مادر شهید علی شریعتمداری در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به اینکه پسرم متولد بیستم مردادماه ۱۳۴۳ و فرزند سوم خانواده بود، عنوان کرد: پسری بسیار مهربان و دلسوز خانواده بود و تا جایی که می‌توانست به دیگران کمک می‌کرد و از این کار لذت می‌برد.

همدم علیقارداشی با اشاره به اینکه برای پدر و مادرش احترام زیادی قائل بود، ادامه داد: از لحاظ درسی بسیار موفق و منظم بود سعی می‌کرد در کارهای اجتماعی شهر سرکان شرکت کند.

وی با بیان اینکه علی، فردی بی تفاوت نبود و نسبت به مسئله حجاب نیز حساس بود، گفت: تا جایی که می‌توانست امر به معروف و نهی از منکر می‌کرد.

این مادر شهید با اشاره به اینکه پسرم، عاشق امام خمینی بود، اظهار کرد: هر وقت ایشان را از قاب تلویزیون می‌دیدم و بسیار خوشحال می‌شدم و به وجود پسرم افتخار می‌کردم.

وی افزود: پسرم ۱۷ بود که عازم جبهه غرب شد و در تاریخ ۱۳ آبانماه ۱۳۵۹ در منطقه‌ای به نام بزمیرآباد شهر ریجاب توسط گروهک کومله به شهادت رسید و تابه حال از پیکر مطهرش بی خبر هستم و جاویدالاثر است.

بانوان از صدر اسلام تاکنون بخش اعظمی از ادبیات مقاومت و شهادت را نگاشته‌اند، مادرانی که فرزندان خود را راهی دفاع از میهن و آرمانها کرده‌اند و حال، درخشش جلوه‌های ایثارشان زندگی همه ما را روشن ساخته است.

مادران شهدا، اسوه‌های صبر و استقامت هستند، زینب‌وار راه شهدا را ادامه می‌دهند و مسیر را برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت روشن می‌سازند، مادرانی از جنس نور که با خاطرات فرزندشان زنده‌اند.