خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: بیش از سه هفته از آغاز جنگ غزه و حملات وحشیانه پرتکرار رژیم صهیونیستی به غزه می‌گذرد؛ حملاتی که تنها به شهادت کودکان، زنان و شهروندان غیرمسلح منجر شده و رژیم هنوز تا دستیابی به اهداف خود فرسنگ‌ها فاصله دارد.
در این میان رژیم صهیونیستی با حمایت مالی، تسلیحاتی و سیاسی آمریکا و اروپا و حتی حضور نظامیان غربی در منطقه به تشدید حملات وحشیانه روی آورده‌است و هشدارهایی مبنی بر حمله زمینی به غزه دائماً تکرار می‌شود. البته برخی تصاویر از ورود تعداد محدودی تانک به خیابان صلاح الدین در غزه حکایت داشتند که مقاومت فلسطین اعلام کرده است که تانک‌های رژیم صهیونیستی مجبور به عقب نشینی شدند. دفتر رسانه‌های دولتی غزه هم اعلام کرد: در حال حاضر هیچ گونه خودورو و ادوات نظامی ارتش اشغالگر در جاده صلاح‌الدین حضور ندارند و رفت و آمد شهروندان به حالت عادی بازگشته است.
حال این دو پرسش مطرح می‌شود که آیا عملیات زمینی رژیم صهیونیستی به غزه آغاز خواهد شد؟ و اینکه چرا نتانیاهو به رغم هراس از چنین عملیاتی باز هم بر انجام آن اصرار می‌ورزد؟
اهداف پشت پرده نتانیاهو در تداوم و تشدید جنگ
رژیم صهیونیستی با بحران‌های چندگانه و درهم تنیده‌ای مواجه است. یکی از مشکلات آن شکاف‌های متعدد هویتی میان گروه‌های مختلف حاضر در جغرافیای فلسطین است. شکاف «عرب و یهودی»، «اشکنازی و سفاردی»، «سکولار و مذهبی» و «اروپایی و آفریقایی» و اخیراً حامیان و مخالفان اصلاحات قضایی سبب تشدید فضای دو قطبی و افزایش آسیب‌پذیری صهیونیست‌ها شده‌است.
غافلگیری رژیم در جریان عملیات «طوفان الاقصی» و آشکار شدن ناتوانی اطلاعاتی و امنیتی آن نیز بر بحران‌های دیگر افزود و پایه‌های حکمرانی کابینه راست‌گرا و در صدر آنها نتانیاهو به‌شدت سست شد.
تنها چند ساعت پس از انتشار تصاویر عملیات نفوذ شاخه نظامی حماس به عمق ۲۴ کیلومتری پیرامون رژیم صهیونیستی و اعلام آمار کشته‌های صهیونیستی، مقامات و رسانه‌های رژیم لب به انتقاد از عملکرد دستگاه‌های اطلاعاتی- امنیتی گشوده و خواستار کنار رفتن نتانیاهو از قدرت شدند.
«ایهود اولمرت» نخست‌وزیر پیشین رژیم اسراییل در گفت‌وگو با رادیو عبری‌زبان «۱۰۳ اف ام» تأکید کرد: بزرگ‌ترین مشکل و معضلی که تل‌آویو اکنون با آن مواجه است، مساله اسرا یا موضوع غزه نیست بلکه ضرورت کنار زدن نتانیاهو و انتخاب فردی دیگر به‌جای او است.
روزنامه عبری «هاآرتص» هم در گزارشی از اجماع اعضای حزب «لیکود» برای کنار گذاشتن نتانیاهو از نخست‌وزیری، پس از جنگ با غزه خبر داد و نوشت: با تصمیمات بدی که او گرفت، حتی هم‌حزبی‌هایش هم نمی‌توانند از عملکرد او دفاع کنند. درباره این واقعیت که نتانیاهو پس از جنگ خواهد رفت، اتفاق نظر وجود دارد.
روزنامه صهیونیستی «معاریو» نیز یک هفته پس از آغاز عملیات طوفان الاقصی توسط حماس علیه اشغالگران، با انتشار آخرین نظرسنجی در سرزمین‌های اشغالی گزارش داد: ۸۰ درصد اسراییلی‌ها نتانیاهو را مسئول شکست و کشته‌های حمله از نوار غزه می‌دانند.
مخاطرات عملیات زمینی و ضرورت خرید زمان
نتانیاهو به خوبی می‌داند که روز بعد از توقف جنگ غزه، زمان پاسخگویی او فرا می‌رسد و از این رو با تداوم بحران در صدد خرید زمان برآمده‌است اما مهمترین معضلی که اینک با آن مواجه است به عملیات زمینی برمی‌گردد که چند بار هم به صورت محدود انجام گرفت اما موفقیتی به همراه نداشت.
نتانیاهو بیش از هر کسی به تبعات و هزینه‌های این شکست آگاه است. نگرانی از شکست در طرف آمریکایی هم به چشم می‌خورد. به تازگی روزنامه آمریکایی «نیویورک تایمز» نوشته‌است که «مقامات ارشد دولت آمریکا می‌گویند دولت جو بایدن نگران آن است اسراییل به اهداف خود در حمله زمینی به غزه دست نیابد زیرا نیروهای نظامی تل آویو هنوز آمادگی لازم برای تهاجم زمینی را ندارند.»
بر پایه گزارش‌های متعددی که این روزها انتشار می‌یابد، مقامات دولت بایدن از یک سو تاکید می‌کنند که به رژیم صهیونیستی در مورد چگونگی حمله زمینی به غزه مشورت نداده‌اند اما از سوی دیگر از این حمله حمایت می‌کنند. در این راستا پنتاگون «جیمز گلین» ژنرال سه ستاره را برای کمک به صهیونیست‌ها برای مقابله با چالش‌های جنگ شهری در غزه به این منطقه اعزام کرد.
آمریکا و رژیم صهیونیستی به خوبی با مخاطرات عملیات زمینی در غزه آگاه‌اند و سناتور «جک رید» که ریاست کمیته نیروهای مسلح مجلس سنا را هم برعهده دارد، به تازگی از رژیم خواست که تهاجم زمینی به غزه را به تعویق اندازد تا برای مذاکرات بر سر آزادی اسرای در دست حماس زمان بیشتری صرف شود و در این میان فرماندهان اسراییلی فرصت بیشتری برای برنامه‌ریزی دقیق جنگ شهری داشته باشند.
بخشی از دشواری‌ها و پیچیدگی‌های جنگ شهری را می‌توان در گزارش روزنامه آمریکایی «نیویورک تایمز» دید که با استناد به نظر کارشناسان نوشته‌است «حمله زمینی به غزه می‌تواند به شدیدترین جنگ خیابانی از زمان جنگ جهانی دوم تبدیل شود.»
این رسانه آمریکایی اضافه کرد: اظهارات مقام‌های آمریکایی و یافته‌ها از جنگ شهری، مقایسه‌های جدی از حمله زمینی غزه با عراق را مطرح می‌کند. فلوجه در عراق را در سال ۲۰۰۴ تصور کنید؛ شدیدترین درگیری که نیروهای آمریکایی از زمان جنگ ویتنام با آن روبرو شده بودند.
این روزنامه ادامه داد: حماس شاید در مجموع ۴۰ هزار نیرو داشته باشد اما می‌تواند نیروهایی را از جمعیت جوان جذب کند و از حمایت بین‌المللی برخی کشورها برخوردار است. رهبری حماس سال‌ها فرصت داشته تا حتی به تنهایی برای نبرد در سراسر غزه از جمله در خیابان‌های شهر، آمادگی کسب کند.
نتیجه
تداوم و تشدید حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی به غزه که تا کنون منجر به شهادت هزاران کودک و نیز شهروندان غیرمسلح شده‌است تنها راه نجات نتانیاهو برای خرید زمان و فرار از برکناری و مجازات است. از نگاه ناظران به محض پایان جنگ، حملات به نخست‌وزیر رژیم آغاز خواهد شد.
حتی در برهه کنونی که نتانیاهو از جنگ برای پوشش هجمه‌ها علیه خود استفاده می‌کند بیش از ۸۰ درصد صهیونیست‌ها، شخص نتانیاهو را مسئول شکست تل آویو در برابر حماس می‌دانند. هیمنه و پروپاگاندای نتانیاهو و کابینه وی در خصوص تأمین امنیت شهرک‌ها و شهرک‌نشینان صهیونیست فروپاشیده‌است و با افزوده شدن بر شمار شهدای فلسطینی که عمدتاً کودکان، زنان و به عبارتی مردم بی‌دفاع‌اند، این رسوایی رنگ نخواهد باخت.
بنابراین نتانیاهو برای کاهش هزینه ناتوانی اطلاعاتی و شکست در برابر حماس، چاره را در عملیات زمینی و رویارویی با رزمندگان مقاومت می‌بیند؛ عملیاتی که نه تنها نتانیاهو بلکه بایدن و مقامات پنتاگون هم نسبت به نتیجه آن خوشبین نیستند. همین تردید در کسب دستاورد باعث شده که رئیس‌جمهوری آمریکا توپ را در زمین رژیم صهیونیستی بیاندازد و اعلام کند که تصمیم‌گیرنده نهایی و اصلی در مورد حمله زمینی به غزه، تل‌آویو است.
پیچیدگی و دشواری جنگ زمینی آن هم با حماس در غزه بر کسی پوشیده نیست. همان طور که «مایکل نایتز» از اعضای ارشد اندیشکده واشنگتن معتقد است: حماس ۱۵ سال فرصت داشته تا یک موضع تدافعی در عمق تونل‌ها ایجاد کند. ضمن آنکه در استفاده از میدان‌های مین، بمب‌های دست‌ساز، مین‌های ضد زره قابل نفوذ و ساختمان‌هایی که به عنوان تله‌های انفجاری ساخته شده‌اند نیز کوتاهی نکرده‌است.
اینک نتانیاهو بر سر دوراهی قرار گرفته‌است و باید میان بد و بدتر یکی را برگزیند؛ اینکه به عملیات پایان دهد و در انتظار برکناری و محاکمه بنشیند یا برای حفظ کرسی راه پرهزینه‌تر یعنی اجرای عملیات زمینی که می‌تواند موجودیت رژیم را به خطر بیاندازد، برگزیند.