به گزارش خبرگزاری مهر، مریم مقیمی، با اشاره به اهمیت ورزش و تحرک در کنترل بیماری دیابت، گفت: از دیدگاه طب سنتی، ورزش یکی از اصول مهم حفظ تندرستی است که به پیشگیری و درمان بیماری‌ها کمک می‌کند و اثرات مثبت زیادی همچون کاهش خطر بیماری‌های قلبی، کاهش فشار خون، حفظ توده عضلانی، کاهش چربی بدن، افزایش حساسیت به انسولین و کم کردن وزن در بیماران دیابتی دارد.
وی با بیان اینکه متخصصان طب ایرانی ورزش را مشروط به شرایطی می‌دانند که اگر رعایت نشوند، سلامت فرد به خطر خواهد افتاد، تصریح کرد: ورزش باید در حد اعتدال باشد زیرا حرکت بیش از حد مواد مورد نیاز بدن را نیز به همراه فضولات به تحلیل برده و بدن را لاغر و خشک می‌کند، مخصوصاً در بیماران دیابتی دچار سو مزاج خشک که حرارت بیش از حد ناشی از ورزش شدید برای وضعیت مزاجی آنها مناسب نیست.
این متخصص طب ایرانی با اشاره به اهمیت تنظیم زمان ورزش با زمان غذا خوردن در بیماران دیابتی، اظهار داشت: بهترین زمان حدوداً بین یک تا دو ساعت بعد از غذا خوردن است. ورزش در حالت گرسنگی جایز نیست چرا که بدن در این حالت به غذا محتاج است و ورزش همان مواد کمی را هم که بدن در این حالت از آن تغذیه می‌کند به تحلیل می‌برد و در افراد دیابتی ممکن است باعث کاهش بیش از حد قند خون و عوارض ناشی از آن شود.
وی ادامه داد: بلافاصله پس از صرف غذا نیز نباید ورزش کرد زیرا هنوز هضم غذا کامل نشده و ممکن است باعث ناراحتی‌های گوارشی شود. وقتی غذا می‌خورید بدن شما برای گوارش آن به فرصت احتیاج دارد و اگر در این فاصله، ورزش کنید، این فرصت را از بدن می‌گیرید.
مقیمی یادآور شد: در فصل بهار بهترین زمان برای ورزش نزدیک ظهر، در تابستان در اول روز و در زمستان در انتهای روز است و به طور کلی در هر فصل و زمانی انجام حرکات ورزشی سنگین و خسته کننده برای بیماران دیابتی مناسب نیست.
این متخصص طب ایرانی گفت: در صورتی که بیمار به هر دلیلی توان ورزش کردن نداشته باشد، ماساژ دادن بدن می‌تواند تا حدودی عدم تحرک بیمار را جبران کند.