«عسل پروانه» شاعر و نویسنده کتاب دو زبانه «خط خطیهای شاعرانه» که در سال ۱۳۷۳ در رشت متولد شد، در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: از ۹ سالگی به نوشتن علاقه مند شدم و شروع به قلم زدن در عرصه شعر کردم.
وی با اشاره به کسب تجربه زیر نظر اساتیدی چون «جلال واقع طلب» افزود: با حمایت استاد واقع طلب شاعر نام آور گیلانی به عنوان دبیر کنگره «غزل» معرفی شدم.
این بانوی نویسنده گیلانی با اشاره به انتشار کتاب دو زبانه «خط خطیهای شاعرانه» بیان کرد: برای اخذ مجوز و انتشار کتاب در گیلان با محدودیتها و مشکلاتی مواجه بودم که به ناچار از پایتخت برای اخذ مجوز و انتشار اقدام کردم.
پروانه با بیان اینکه مخاطب کتاب «خط خطیهای شاعرانه» عام است، گفت: این کتاب شعر به زبان ساده، روان و عام پسند نوشته شده تا استفاده برای همه سنین از این کتاب میسر باشد.
وی با اشاره به محتوای غنی و پربار ادبیات فارسی افزود: انعکاس جایگاه واقعی ادبیات ایران به جهان یکی از دلایل انتشار چاپ دو زبانه «خط خطیهای شاعرانه» است.
غرق شدن در ادبیات ایران
شاعر و نویسنده کتاب «خط خطیهای شاعرانه» با بیان اینکه در ادبیات ایران غرق شدم، گفت: جایگاه واقعی زبان و ادبیات فارسی باید به شکل ماهرانه به دنیا معرفی شود.
پروانه با اشاره به اینکه کتاب دیگری در حال چاپ دارد، اضافه کرد: اکثر آثار و شعرهایم برگرفته از اتفاقات روزمره مردم است و تلاش کردم مردم محورانه قلم بزنم.
وی با بیان اینکه حال اقتصاد شعر و شاعری خوب نیست، افزود: در حال حاضر «دلی» در عرصه شعر و شاعری کار میکنم و نگاه اقتصادی ندارم.
این شاعر گیلانی با بیان اینکه شعر حلقه واصله مردمی دارد، گفت: مردم با شعر ارتباط عمیق و ناگسستنی برقرار میکنند؛ بسیاری از افراد دوست دارند زندگی خود به «شعر» تبدیل شود.
پروانه با بیان اینکه برای بچههای ام اس شعر سرودم، اضافه کرد: شعر بنده به سرود ملی بچههای ام اس تبدیل شد و توانستم صدای یک گروه خاص از جامعه باشم بسیار خوشحالم.
وی با اشاره به محتوای خام و بدون پشتوانه فکری برخی آثار شاعران افزود: ایران با این پیشینه ادبی غنی باید آثاری در خور این تمدن ادبی سروده شود.
شاعر و نویسنده باید مردمی باشد
این بانوی شاعر گیلانی با اشاره به اینکه مطالعه کتاب منجر به تعالی فکری و روحی جامعه میشود، گفت: فضای مطالعه جامعه به شدت تحت تأثیر فضای مجازی قرار گرفته از این رو باید کتابها را برای مردم جذاب کرد.
پروانه با اشاره به برپایی کنسرتهای موسیقی بدون محتوا در گیلان اضافه کرد: مسؤولان برای برپایی کنسرتهای موسیقی به هر اثری مجوز پخش ندهند بسیاری از آثار ارزش گوش کردن ندارد و هیچ بویی از مفاهیم شعری و محتوایی نبرده است.
وی با بیان اینکه شاعر و نویسنده باید مردم محور باشد، افزود: شعر و کتاب بدون مردم هیچ معنا و جایگاهی ندارد این مردم هستند که به شعر هویت میدهند.
این شاعر گیلانی با بیان اینکه حال خوب مردم انرژی بخش است، گفت: باید کاری کنیم تا مردم از استرس، دلهره و اضطراب رهایی پیدا کنند و حال دلشان خوب شود.
پروانه با اشاره به ماجرای نامگذاری تخلص شاعری اش به نام «شاعر دیوانه شهر» بیان کرد: تلاش کردم بدون توجه به حرفها، نگاهها و رفتارهای افراد پیرامون، دیوانه وار برای پیشرفت شعری ام قدم بردارم و هیچ گاه وقتم را برای اقناع سازی سوالات بی اساس افراد صرف نکردم.