به گزارش خبرنگار مهر، آذرماه سال ۹۵ بود که محمدرضا داورزنی از ریاست فدراسیون والیبال کنار رفت و به عنوان معاون وزیر ورزش منصوب شد. در آن مقطع والیبال با چالشهای زیادی روبهرو شد و تقریباً یک سال طول کشید تا والیبال ایران صاحب رئیس شود.
در دی ماه سال ۹۶ احمدی ضیایی به عنوان رئیس فدراسیون والیبال انتخاب شد. البته عمر ریاست ضیایی در فدراسیون والیبال چندان دوام نداشت و بعد از ۹ ماه به دلیل قانون منع به کارگیری بازنشستگان ضیایی از سمت خود کنار رفت. هر چند که در دوره ضیایی هم شرایط والیبال سر و سامان نگرفت و کار تا جایی پیش رفت که سعید معروف نسبت به اقدامات و مدیریت ضیایی انتقادهایی را مطرح کرد. پس از رفتن ضیایی، فدراسیون والیبال دوباره با سرپرست اداره شد و مثل همیشه هم قرعه به نام افشین داوری افتاد.
در دوره سرپرستی داوری، افت و خیز والیبال و نتایج ضعیف این رشته محبوب ادامه داشت به طوری که همه اهالی والیبال معتقد بودند داورزنی نباید در این شرایط حساس که مسابقات بینالمللی زیادی هم پیش روی تیم ملی بود، فدراسیون را تنها میگذاشت. شهریورماه سال ۹۸ افشین داوری که داعیه ریاست فدراسیون والیبال را در سر داشت از سمت خود کنار رفت و فدراسیون والیبال به دست سرپرست دوم علی فتاحی افتاد. در نهایت در آبان ۹۸ داورزنی که از وزارت ورزش کنار رفته بود در انتخاب شرکت کرد و رئیس فدراسیون والیبال شد و روز ۲۹ آبان سال جاری دوره چهارساله او در فدراسیون به پایان رسید و حالا دوباره والیبال به عقب برگشته و همچون سالهای گذشته در بلاتکلیفی به سر میبرد.
زخم کاری سرپرستی بر بدنه ورزش ایران
واژه سرپرست زخم کاری بر بدنه فدراسیونهای ورزشی است و بارها از مشکلات دوران سرپرستی صحبت شده و همگان به خوبی میدانند این دوره گذار است و فرد مسئول تصمیمات قاطعی ندارد. اما این معضل همیشگی سالهاست در ورزش ایران به یک بدعت بدل شده و عملاً وزارت ورزش برای این درد درمانی ندارد، به طوری که بعد از پایان دوره ریاست هر رئیس فدراسیونی، وزارت ورزش برای آن فدراسیون سرپرست انتخاب میکند و چندماه امور فدراسیون تنها رتق و فتق میشود. در دوره سرپرستی فدراسیون والیبال، تیم ملی در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۹ نتیجه قابل قبولی کسب نکرد به طوری که حتی نگرانیهای زیادی برای کسب سهمیه المپیک توکیو به وجود آمده بود.
فدراسیونی که نه سرپرست دارد و نه رئیس!
دوره چهارساله ریاست داورزنی در فدراسیون والیبال روز گذشته به پایان رسید و او دیگر در فدراسیون حضور ندارد. نکته جالب توجه اینکه وحید مرادی و فریبا محمدیان نایب رئیس اول و دوم فدراسیون هم بازنشسته محسوب میشوند و حق امضا ندارند. وزارت ورزش و جوانان هم با برگزاری مجمع فوقالعاده فدراسیون والیبال موافقت نکرد و سرپرستی هم برای این فدراسیون منصوب نکرد. به این ترتیب فدراسیون والیبال در حال حاضر نه سرپرست دارد و نه رئیس!
سرنوشت تیم ملی چه میشود؟
تیم ملی والیبال از ابتدای امسال نتایج قابل قبولی کسب نکرد؛ در لیگ ملتها از بین ۱۶ تیم در جایگاه چهاردهم قرار گرفت. در مسابقات قهرمانی آسیا به میزبانی ایران، تیم ملی از پس ژاپن برنیامد و به عنوان نایبقهرمانی رسید. در مسابقات انتخابی المپیک هم ضعیفترین نتیجه را رقم زد به گونهای که در رنکینگ جهانی سقوط کرد و در جایگاه پانزدهم قرار گرفت، کسب نتایج ضعیف باعث شد تا کار صعود به المپیک به اما و اگر کشیده شود و لیگ ملتهای والیبال تنها فرصت المپیکی شدن تیم ایران باشد. حال با این شرایط که راه رسیدن به المپیک سخت شده و تیم ملی باید با تیمهای ایتالیا، آرژانتین، اسلوونی و صربستان در رنکینگ جهانی برای کسب سهمیه المپیک رقابت کند، فدراسیون والیبال هم در بلاتکلیفترین حالت ممکن به سر میبرد.
در کنار تمامی این مشکلات، وضعیت تیم ملی هم این روزها بلاتکلیف است و پس از استعفای عطایی، فدراسیون جذب مربی خارجی را در دستور کار قرار داده و با آنها وارد مذاکره شده است، در حال حاضر ۴ مربی خارجی و ۲ مربی ایرانی جز گزینههاست و حالا با بلاتکلیف شدن وضعیت ریاست فدراسیون مذاکرات هم متوقف شده و مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظار نیمکت تیم ملی والیبال است.