خبرگزاری مهر، گروه استانها: با حضور در بیمارستان‌های مازندران صدبار دعا می‌کنید که گذر هیچکس به این مراکز که از هزاران امکانات بی بهره است نیفتد چرا که حال بیمارستان و پرسنل و کادرش بدتر از بیمارانش است.
ساعت به وقت یک عصر گرم پاییزی است و گرمای هوای در این وقت از سال طبیعی به نظر نمی‌رسد، آتش چند روزی جنگل نوردی می‌کند و به ارتفاعات دوهزار و شوراب کجور رسید و از آن بالا منتظر باران و آب پاش است تا عطشش را فرونشاند.
عصر پاییز گرمازده است و امیرعلی کودک بازیگوشی که از پنجره ساختمان به پایین می‌افتد و سرش شکافته می‌شود و بیمارستان نوشهر دم دستی ترین جایی است که برای درمان به ذهن می‌آید، همه چیز خوب پیش می‌رود، از پذیرش تا بستری در بخش اورژانس. بیمارستان برخلاف روزهای اپیدمی کرونا و یا سرما، خلوت است. نور تخت و زرد مایل به سفید فضای پذیرش همیشه آزاردهنده است و به جای آنکه التیمام باشد، خود زخمی بر دردهای بیماران است.
درب شیشه‌ای بیمارستان هراز چندقیقه باز و بسته می‌شود، کارهای مقدماتی پذیرش کودک شش ساله صورت می‌گیرد و در نهایت تصمیم بر آن گرفته می‌شود تا جراحی صورت گیرد.
نوارهای زرد و قرمز و آبی نقش بسته بر کف و یا دیوار، بیماران را به مسیری هدایت می‌کند، یکی از آزمایشگاه، دیگری از اورژانس و آن یکی هم مستقیم به آی سی یو و یا پشت درب اتاق عمل می‌رساند.
متخصص بیهوشی نداریم
حوالی ساعت ۱۱ شب است، خیال خانواده راحت است که تا دقایقی دیگر با جراحی مشکل امیرعلی حل می‌شود، یکی از پرسنل این پا آن پا می‌کند، آب دهان دهانش را قورت می‌دهد و می‌گوید: «بیهوشی نداریم» و شرمگین خود را از چشم رس خانواده دور می‌کند.
همه چیز آوار می‌شود بر سر خانواده و بی‌قراری به اوج می‌رسد. یکی می‌گوید ببریم بیمارستان چالوس، آن دیگری می‌گوید فقط ساری بیمارستان امام چراکه امکانات بیمارستان‌ها ومراکز درمانی شرق و مرکز بهتر از غرب است، اما یکی از پرسنل از پیشنهاد می‌دهد بهتر است ببرید بیمارستان میلاد تهران چرا که بیمارستان‌های منطقه یا پزشک متخصص ندارند و یا تجهیزات لازم.
تقلا و تلاش‌ها و تماس‌ها برای پذیرش و اعزام کودک ۶ ساله به بیمارستان‌های دیگر شروع می‌شود، انگار در سیستم ناقص بهداشت و درمان مازندران، ضابطه جواب نمی‌دهد و باید به مدیری، رئیسی و خدمه‌ای متوسل شد و بتوان مشکل این کودک بی پارتی را حل کرد. به ناگاه جمله استاندار در روز معارفه در ذهنم نقش می‌بندد که می‌گفت: «من استاندار جوانان بی پارتی هستم» و اکنون یک خانواده بی پارتی در بیمارستان دست و پا می‌زند تا کودکش را نجات دهد.
هر یک از بستگان و پرسنل تلاش می‌کنند با واسطه و یا پارتی سعی کنند در بیمارستان‌های دیگر برای جراحی این کودک پذیرش گیرند اما هرچه وقت می‌گذرد زمان بیشتر تلف می‌شود امید آنان ناامید می‌شود.
حال و روز بیمارستان‌های غرب مازندران همین گونه است یکی پزشک ندارد، دیگری اتاق عمل و آن یکی متخصص ندارد و این یکی هم تجهیزاتش فرسوده است.
کمبود وضعف امکانات درمانی در بیمارستان‌های غرب مازندران مشکل دیرینه‌ای است که وعده و وعیدهای دولت‌های مختلف از جمله دولت سیزدهم هم از آن گره گشایی نکرده است و حادثه رخ داده برای کودک شش ساله نمونه‌ای از حوادثی است که هر روز برای کودکان و زنان مظلوم و محروم این دیار رخ می‌دهد و دستشان به جایی بند نیست.
یک شهروند نوشهری با بیان اینکه بیمارستان شبانه روزی شهر از داشتن امکانات و تخصص‌های اولیه نیز محروم است، گفت: برای خدمات گرفتن در این بیمارستان باید ملزومات مورد نیاز از جمله سرم و پانسمان را بیمار از بیرون تهیه کند.
وی در گفتگو با خبرنگار مهر با اظهار اینکه بسیاری از تخصص‌ها و رشته‌ها در این بیمارستان قدیمی وجود ندارد، گفت: حال و روز درمانگاه‌های روستایی در شهرهای کوهستانی پول و کجور به مراتب بهتر است از این بیمارستان مرکزی است.
نبود امکانات و تجهیزات در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی غرب مازندران در حالی است که روزانه مسافران زیادی به این مناطق سفر می‌کنند در حالی که بخش بهداشت درمان از خدمات دهی بومی‌ها عاجز و درمانده است.
نبود امکانات و تجهیزات در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی غرب مازندران در حالی است که روزانه مسافران زیادی به این مناطق سفر می‌کنند
شهرام حسین زاده رئیس بیمارستان شهیدبهشتی نوشهر با عنوان اینکه با همکاری خیران، ست جراحی مغز و اعصاب در بیمارستان کامل شده است، از دعوت متخصصان برای همکاری با بیمارستان برای خدمات دهی خبر داد و گفت: ۳۵ نیروی متخصص پزشکی در رشته‌های مختلف با بیمارستان همکاری می‌کنند.
رئیس بیمارستان شهید بهشتی نوشهر با اشاره به بدهی تأمین اجتماعی به بیمارستان گفت: بزرگترین چالش ما در حال حاضر دخل و خرج‌هایی است که گریبان بیمارستان را گرفته است.
کمبود امکانات و نیروی انسانی از مهمترین چالش‌ها و کمبودهای مراکز درمانی در غرب مازندران به شمار می‌رود و این مساله سبب شده تا پرستاران نیز رغبت به فعالیت در آن نداشته باشند.
رئیس مجمع نمایندگان مازندران با بیان این اینکه مجلس و دولت درباره ضعف و کمبود امکانات درمانی مقصر هستند، افزود: در مجلس وقتی برای پزشکان حتی در مناطق محروم سقف تعیین می‌کنیم انگیزه‌های ماندگاری را کم می‌کنیم.
بیمارستان نوشهر کمبود متخصص و پرستار دارد / ۹ ماه دستگاه آنژیوگرافی در راهروی بیمارستان چالوس افتاده است
محمدعلی محسنی در گفت وگو با خبرنگار مهر افزود: تا زمانی که تعرفه‌های خدمات ارزشمند پزشکان و متخصصان را به قیمت ناچیز می خریم و بیمارستان‌های ما برای مدت مدیدی دستمزد متخصصان و پرسنل با تأخیر هشت تا ۱۰ ماهه پرداخت می‌کنند وضعیت همین گونه می‌شود.
وی با تاکید بر اینکه باید رویکرد خود را به نظام سلامت عوض کنیم، افزود: چالش جدی ما یک مدت خروج پزشکان بود و اکنون چالش ما خروج و کوچ پرستاران است.
وی با اشاره به بازدید از بیمارستان شبانه روزی نوشهر گفت: این بیمارستان متخصص بیهوشی ندارد و به رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران زنگ زدم و پاسخگو نبوده است و معاون درمانش گفت، متخصص نداریم.
محسنی نداشتن متخصصی داخلی، بیهوشی، کمبود پرستار را از دیگر مشکلات بیمارستان قدیمی شبانه روزی نوشهر بیان کرد و گفت: با این حال معاون وزیر بهداشت و درمان وعده تأمین و رفع این کمبودها را داده‌اند و مردم منطقه از وضعیت بیمارستان نوشهر ناراضی هستند.
وی وضعیت دیگر بیمارستان‌های غرب استان از جمله طالقانی چالوس را هم نامناسب توصیف کرد و گفت: حدود هشت تا ۹ ماه دستگاه آنژیوگرافی در راهروی بیمارستان چالوس خاک می‌خورد واز بی عرضگی مدیران ارشد بهداشت و درمان استان مازندران ناشی می‌شود.
۴۴ مرکز درمانی دولتی و خصوصی در استان مازندران فعال است و همه این مراکز از کمبودهای تجهیزاتی، نیروی انسانی و متخصص در رنج هستند واین مساله سبب می‌شود تا کودکان زیادی برای دریافت خدمات درمانی از گوشه و کنار استان محروم روانه مرکز استان و یا پایتخت شوند و قصه امیرعلی ها هر روز در مازندران شنیدن دارد.