به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، کنترل دیابت با استفاده از روش معمول که شامل سوزن زدن به نوک انگشتان و اندازه گیری قند خون است برای بسیاری از بیماران ناخوشایند به حساب می‌آید. اما به نظر می‌آید در آینده این روش تغییر می‌کند. محققان کانادا و آمریکا اکنون نمونه اولیه یک دستگاه خانگی ابداع کردند که سطح گلوکز خون را با استفاده از نمونه بزاق می‌سنجد.
محققان پیش از این می‌دانستند غلظت گلوکز در بزاق دهان فرد با میزان آن در جریان خون متناسب است اما چون سطح گلوکز در بزاق بسیار پایین‌تر است، تجهیزات مخصوص آزمایشگاهی برای اندازه گیری دقیق آن نیاز است.
محققان دانشگاه شربروک در کبک کانادا و شرکت کلگیت -پالمالیو در نیوجرسی آمریکا سعی دارند با بررسی ابزارهای موجود در یک حسگر زیستی مبتنی بر آپتامر الکتروشیمیایی، این روند را تغییر دهند.
چنین دستگاه‌هایی شامل یک تکه خاص از دی ان ای مهندسی شده هستند که آپتامر نامیده می‌شود و با نشانگر زیستی مورد نظر را در نمونه پیوند برقرار می‌کند. هنگامیکه این اتفاق می‌افتد، حسگر یک سیگنال الکتروشیمیایی قابل اندازه گیری تولید می‌کند.
به طور معمول آپتامرها در حسگرهای زیستی E-AB استفاده می‌شوند که برای ردیابی گلوکز در بزاق دهان به اندازه کافی قابل اعتماد نیستند. پروفسور فیلیپ دوفین دوشارم از دانشگاه شربروک و همکارانش حساسیت آپتامرهایی را ارتقا دادند که در اندازه گیری سطح گلوکز به کار می‌روند و عملکرد موفقی داشته اند.
آپتامرهایی که دوباره مهندسی شدند روی الکترودی از جنس طلا با حسگر زیستی E-AB قرار گرفتند که در بزاق جمع آوری شده از گروهی از افراد شرکت کننده در تست گرفته شد.
نه تنها حسگر در اندازه گیری غلظت قند خون در مایع درست بود، بلکه نتیجه را در ۳۰ ثانیه فراهم کرد. علاوه بر آن اگر حسگر پس از استفاده شسته شده و در محلول نمکی فسفات قرار می‌گرفت، حساسیت آن تا یک هفته باقی ماند.
فناوری مذکور را می‌توان برای ردیابی نشانگرهای زیستی دیگر با استفاده از آپتامرهای مختلف به کار برد. در حقیقت محققان یک نسخه جایگزین ابداع کردند که سطح AMP (آدنوزین مونوفسفات) را به دقت اندازه می‌گرفت. این نشانگر زیستی با بیماری لثه مرتبط است.