بیرجند- همسر شهید خسرو احمدی گفت: همسرم قبل از اسارت به دشت و کوه می‌رفته و حتی شکار می‌کرد ولی به من گفت حال که طعم اسارت را چشیدم می فهمم که چه کار اشتباهی می کردم.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: پرواز همیشه حس رهایی و آزادی را به انسان منتقل می‌کند، حسی جذاب و شیرین که قابل وصف نیست. چه آزاد شوی چه زمینه آزادی سایر مخلوقات خداوندی فراهم آوری و در نهایت با دلی آسوده به مهمانی و بزم ملکوتیان بروی.

سخن از شهید خسرو احمدی است. جانباز آزاده‌ای که در دوران هشت سال دفاع مقدس با زخم بر تن به اسارت نیروهای بعثی درآمد و بعد از آزادی چون طعم تلخ اسارت را چشیده بود وارد اداره محیط زیست شد تا جان شیرین سایر مخلوقات خداوند به اسارت شکارچی غیرقانونی گرفتار نشود و در نهایت بر اثر جراحت‌های دوران دفاع از وطن به شهادت رسید.

پای سخن خانم حوا سادات رضوی امینی همسر شهید می‌نشینیم تا بیشتر از این جانبازِ آزادهِ شهید بشنویم.

یک تصمیم سبز بعد از دوران اسارت

این بانو که به راستی خود لایق کلمه ایثارگر است در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: همسر من سال ۶۹ از اسارت آزاد شده بود و یک سال بعد از آن با من ازدواج کرد.

وی ادامه داد: همسرم قبل از این موضوعات به دشت و کوه می‌رفت و حتی شکار می‌کرد ولی به من گفت چه کار اشتباهی می‌کردم و حال که از اسارت آزاد شده‌ام می‌فهمم که به اسارت گرفتن یک موجود زنده که جان شیرین دارد چقدر نادرست است و برای همین وارد محیط زیست شده بود.

رضوی امینی با بیان اینکه شهید احمدی قبل از ازدواج از رنج‌هایی که اسارت بر تن او گذاشته بود برای من گفت و من نیز با این شرایط حاضر به ازدواج با او شدم، بیان کرد: همسرم در سه سالی که اسیر بود خانواده هیچ اثری از او نداشتند و در واقع نامش به عنوان مفقودالاثر ثبت شده بود.

رنج‌های جانبازی

همسر شهید خسرو احمدی با اشاره به اینکه همسرم از ناحیه پا دچار مشکل شده بود، گفت: اما مدت کمی بعد از ازدواج همسرم به واسطه عوارض شیمیایی در جبهه دچار مشکل تنفسی شد به گونه‌ای من هر دو سه ساعت یک بار باید قفسه سینه ایشان را فشار می‌دادم تا بتوانند راحت‌تر تنفس کنند.

وی اظهار کرد: دردهای جسمی ایشان هر روز بیشتر می‌شد تا جایی که ایشان را به بیمارستان ساسان تهران بردیم و مدتی را در آنجا بودند و در نهایت بعد از چهار سال تحمل رنج جسمی به شهادت رسیدند.

رضوی امینی با بیان اینکه من از شهید دو فرزند به یادگار داشتم که فرزند پسرم در ۱۸ سالگی فوت کرد، گفت: من همه رنج‌ها و سختی‌ها را به امید اینکه فرزند و همسر شهیدم را در سرای دیگر ملاقات کنم تحمل می‌کنم چرا که دنیا با هر سختی بالاخره می‌گذرد و ماندنی نیست.

تقدیر از برگزاری کنگره شهدا و ایثارگران محیط زیست

وی در زمینه کنگره شهدا و ایثارگران محیط زیست بیان کرد: سال‌ها کسی از شهدای ما سراغی نمی‌گرفت ولی بسیار خرسندم که بعد از سال‌ها در قالب این برنامه یادی از شهدای حوزه محیط زیست کردند.

همسر شهید خسرو احمدی که این روزها در طبس زندگی می‌کند، یادآور شد: یکی از کارکنان محیط زیست اهواز که کلیپ همسر شهید من را دیده بود (قبل از برگزاری کنگره که هم برای ما گل فرستاده بود) بعد تلفنی به من گفت من خواسته‌ای از خداوند داشتم که به برکت شهید بعد از سال‌ها خداوند آن را محقق کرد.

رضوی امینی گفت: همسرم دوست داشت بیش از این برای حفاظت از محیط زیست کار و تلاش کند ولی مشکلات جسمی و بعد از آن شهادت این امکان را برای ایشان فراهم نشد.