به گزارش خبرنگار مهر، مهتاب رضیئی دبیر کارگروه پایداری خانواده شورای فرهنگ عمومی کشور، در برنامه رادیویی سعد آباد رادیو تهران، با اشاره به فرهنگ آپارتمان نشینی گفت: بحث آپارتمان نشینی نه به شکل امروزی بلکه از زمانهای قدیم یعنی دوره قاجار در کشورمان به وجود آمد، اما با وجود تکنولوژی و ورود تکنولوژی به کشورها تغییرات اساسی در سبک زندگی مردم و در نهایت فرهنگ جوامع به وجود آمد. گاهی تغییرات مفید هستند و گاهی هم با اصل فرهنگ بومی آن جامعه در تضاد است. رشد جمعیت شهری، مهاجرت به شهرها و تمرکز امکانات در کلان شهرها تغییرات بنیادی و اساسی را در سبک زندگی مردم ایجاد کرده است که آپارتمان نشینی از جمله این تغییرات به شمار میرود.
وی ادامه داد: آپارتمان نشینی، تغییرات بنیادی و اساسی را در سبک زندگی مردم ایران به ویژه برای ساکنین کلان شهرها ایجاد کرده است. دور شدن از فضاهایی با وسعت زیاد و دارای خانههای حیاط دار با درختان انبوه و رفتن به خانههای کوچکتر و سبک همسایه داری به شکل انبوهی، یک مدلی از زندگی بنام زندگی آپارتمانی به مردم ما هدیه کرده است. این مدل برخلاف آن زندگی که در سبک زندگیهای سنتی و حیاط دار وجود داشت که افراد میتوانستند با آرامش و آسایش بیشتری زندگی کنند و اختیار تام در آن مکان داشتند.
دبیر کارگروه پایداری خانواده شورای فرهنگ عمومی کشور گفت: با سبک زندگی مدرن و رشد فردگرایی که اصلاً زاییده سبک زندگی است، بسیاری از زوجهای جوان میخواهند از همان بدو ورود به زندگی آن استقلال گرایی را داشته باشند که این خودش مقولهای است که سبب میشود تکثر آپارتمان نشینی را افزایش دهد. علی رغم اینکه ما هنوز در ضمیر ناخوداگاه خودمان دل مان برای بوی کاهگل و شیشههای رنگی و حوض آبی غنج میرود، اما دلیل شرایط زندگی و تغییر سبک زندگی سبب شده است تا ناچارا وضعیت آپارتمان نشینی را بپذیریم و تمام تلاش مان را کنیم تا محیطی با آرامش و آسایش برای خود و دیگران به همراه داشته باشیم و رقم بزنیم.
این جامعه شناس گفت: در سبک زندگی آپارتمان نشینی حریمها تغییر کرده و مورد بازتعریف قرار گرفته است. این تعریف جدید، یک سبک زندگی جدیدی را به همراه داشته و به ما هدیه کرده است. هرچه تعاریف و مفاهیم را با ویژگیهای فردی ما و ویژگیهای فرهنگی ما سازگارتر باشد، مشکلات آپارتمان نشینی کمتر خواهد بود و الگویی که ارائه میشود الگوی مناسبتر و ملموستر برای زندگی مان است.
وی افزود: باید در نظر بگیریم خانهای که همه اعضای خانواده در آنجا زندگی میکنند، باید مکانی برای آرامش و آسایش باشد و در عین حال باید برای حفظ و ارتقای موقعیت اجتماعی و خانوادگی تلاش کند. دانستن و آشنا بودن با قوانین و مقرراتی که مربوط به این نوع سبک زندگی بوده بسیار مهم است. زیرا عدم رعایت این قوانین ممکن است مشکلات و شرایط اجتماعی را به همراه داشته باشد که سبب شود متأسفانه افراد آن را در راهروهای دادگاه دنبال کند. البته در علوم دینی و فرهنگ دینی ما هم تأکید بسیاری بر حق همسایه داری شده است.
این استاد دانشگاه با اشاره به قوانین مصوب در حوزه فرهنگ آپارتمان نشینی گفت: قانون تملک آپارتمان در سال ۴۳ تصویب و آئین نامه اجرایی آن چهار سال بعد در سال ۴۷ تدوین شد و اصلاح آئین نامه در دهه شصت انجام گرفت. یکسری از قوانینی که در حقوق همسایه داری و حقوق متقابل در آپارتمان نشینی بوده مربوط به شارژ ماهیانه ساختمان است که باید همسایگان پرداخت کنند. همچنین حقوق مربوط به پارکینگ یا رعایت ساعت استراحت همسایگان، رعایت نظافت ساختمان از جمله دیگر قوانینی است که همسایگان باید رعایت کنند.
وی ادامه داد: شورای فرهنگ عمومی کشور یک روز را با عنوان روز تکریم همسایگان در تقویم رسمی کشور وارد کرده و در تقویم به ثبت رسانده است؛ زیرا حقوق همسایه داری و رعایت حقوق متقابل برای همسایه و آپارتمان بسیار مهم است.
رضیئی در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه قوانین تا چه اندازه توانسته است، در ارتقای فرهنگ آپارتمان نشینی شهرهای بزرگ تأثیرگذار باشد، گفت: وقتی شما از واژه فرهنگ استفاده میکنید، یعنی موضوع و مقوله موردنظر دارای آداب و رسوم و سبکی است که مردم باید آن را بپذیرند و دیگر واژه خانه اختیاری برای اعضای یک آپارتمان که ضخامت دیوارهای مسکونی آپارتمان شأن کم است و در مجاورت هم هستند، هیچ معنایی ندارد.
وی افزود: قوانین باید یک ضمانت اجرایی داشته باشد اما کمتر پیش میآید که همسایهها بخواهند به دلیل سروصدا و صدای بلند تلویزیون یا عدم رعایت نظافت به دادگاه یا شورای حل اختلاف مراجعه کنند بلکه قوانین برای زمانی در موقعیتهای حاد و خاصی است که در آپارتمان به وجود بیاید و باید موازین قانونی پیگیری شود.
دبیر کارگروه پایداری خانواده شورای فرهنگ عمومی کشور گفت: زمانی واژه فرهنگ را به کار می بریم که این فرهنگ باید در درون افراد درونی شود اما باید بپذیریم که سبک زندگی تغییر کرده و ما باید آن را بتوانیم درک کنیم تا حقوق متقابل در همسایگی سبب ایجاد آرامش و آسایش شود. اینها موضوعاتی است که میتواند با فرهنگ آپارتمان نشینی و رعایت حقوق متقابل حل شود. همچنین باید قوانین وجود داشته باشد تا اگر در شرایط حادی مشکلاتی در بین همسایگان به وجود بیاید از مواضع قانونی و دادگاه پیگیری شود.