خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: شبکه گروه‌های وابسته به محور مقاومت پس از عملیات طوفان الاقصی در سه لایه پاسخ به حملات ارتش صهیونیستی و ایجاد موازنه در برابر افزایش حضور نظامی قدرت‌های غربی در منطقه را دستور کار خود قرار داد. در لایه نخست جنبش مقاومت اسلامی فلسطین موسوم به حماس با همراهی سایر گروه‌های مقاومت همچون جهاد اسلامی در خط مقدم نبرد با صهیونیست‌ها قرار داشته و ضمن دفاع از باریکه غزه، عمق سرزمین‌های اشغالی را به وسیله حملات راکتی هدف قرار می‌دهد.
در لایه دوم حزب الله لبنان در جبهه شمال و ارتش ملی یمن در جبهه جنوب نوعی عملیات پیش‌دستانه و ترکیبی را علیه نقاط حیاتی اقتصاد رژیم صهیونیستی در دستور کار قرار دادند. در لایه سوم گروه‌های مقاومت مستقر در عراق و سوریه با حمله به پایگاه‌های غیرقانونی آمریکا در منطقه، در نقش بازیگر «موازنه ساز» در برابر متحدان رژیم در غرب آسیا عمل می‌کنند. در این راهبرد مقاومت یمن با هدف قراردادن کشتی‌های تجاری وابسته به تجار صهیونیست و ناوهای جنگی به نوع قلب اقتصاد اسرائیل را هدف قرار داده است. به عبارت دیگر صنعا پس از عملیات اطلاعاتی پیچیده و شناسایی کشتی‌های تجاری وابسته به الیگارش‌های صهیونیست، دست به اقدام عملیاتی علیه آنها زده و موجب افزایش حضور نظامی رژیم صهیونیستی و کشورهای غربی در دریای سرخ و خلیج عدن شده است.
چرایی اهمیت جنگ دریایی
رژیم صهیونیستی به عنوان رژیمی در آستانه دریای مدیترانه و دریای سرخ، قریب به ۹۵ درصد از نیازهای داخلی خود را از طریق چهار بندر ایلات، اشدود، عسقلان و حیفا تامین می‌کند. برهمین اساس طی دو دهه اخیر تل‌آویو سرمایه گذاری گسترده‌ای برای توسعه زیرساخت‌ها، جذب سرمایه خارجی، کاهش زمان بارگیری کشتی‌ها و بهبود اداره بنادر ذیل استارت‌آپ‌های بخش دولتی و خصوصی انجام داده است. مسئله توسعه تجارت دریایی برای صهیونیست‌ها از چنان جایگاهی مهمی برخوردار است که دولت نتانیاهو با هدف افزایش امنیت راهبردی در برابر تهدیدات خارجی، امتیاز توسعه و اداره بنادر اشدود و حیفا را به شرکت مهندسی بندرگاه چین و گروه آدانی هند واگذار کرده است. همچنین این بنادر محل پهلو گرفتن ناوگان ششم نیروی دریایی آمریکا در دریای مدیترانه نیز هستند. دیگر هدف تل‌آویو برای توسعه تجارت دریایی در شرق مدیترانه، تبدیل شدن به نقطه کانونی اتصال سه قاره آسیا، اروپا و آفریقا است. برهمین اساس مقامات رژیم صهیونیستی علاقه‌مند به حضور در طرح‌های کریدوری «یک کمربند- یک جاده» و «هند- عرب- مدیترانه» است.
پس از عملیات طوفان الاقصی و حملات پی‌درپی ارتش ملی یمن به جنوب سرزمین‌های اشغالی، حال روزنامه انگلیسی گلوبس از خسارت سنگین به این شهر بندری، ضربه به شرکت‌های کشتیرانی و احتمال تعطیلی بندر ایلات سخن می‌گوید. کارشناسان معتقدند آغاز جنگ دریایی علیه کشتی‌های نظامی- تجاری وابسته به رژیم صهیونیستی به اندازه عملیات هفتم اکتبر دارای ارزش راهبردی است. هدف قرار گرفتن شریان حیات اسرائیل علاوه بر فراهم کردن زمینه لازم برای فرار سرمایه از سرزمین‌های اشغالی، موجب تضعیف اقتصاد رژیم را در کوتاه مدت فراهم خواهد کرد. شاید به همین دلیل برخی تحلیلگران معتقدند که با تداوم سریال حمله به کشتی‌های تجاری صهیونیست‌ها در خلیج عدن، تنگه باب المندب و دریای سرخ، کابینه جنگ رژیم ناوها و زیردریایی‌های بیشتری برای مقابله با نیروهای یمنی اعزام خواهد کرد. علاوه بر این ممکن است نیروی هوایی رژیم صهیونیستی نیز وارد این کارزار نظامی شود.
ارتش ملی یمن و ایجاد بازدارندگی در تنگه باب المندب
زمین‌گیر شدن ناوهای جنگی و کشتی‌های تجاری در آستانه مرزهای آبی یمن، پیش از آنکه عملیات نظامی موفق باشد، یک پیروزی بزرگ اطلاعاتی علیه موساد است. به عبارت دیگر ارتش ملی یمن موفق به توقیف و هدف قراردادن کشتی سرمایه‌دارانی شده است که وابستگی جدی به سرویس‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی دارند. کشتی‌های عیدان و ایال اوفر در صدر لیست حملات دریایی یمنی‌ها قرار دارند. نخستین عملیات ارتش ملی یمن علیه شبکه تجارت دریایی رژیم صهیونیستی در مورخ نوزدهم نوامبر با توقیف کشتی «گلکسی لیدر» در جنوب دریای سرخ رخ داد که از مبدا سواحل فلسطین اشغالی در حال حرکت به سمت بنادر هند بود. دومین اقدام ارتش یمن توقیف کشتی «سنترال پارک» با پرچم لیبریا متعلق به ایال اوفر در تاریخ بیست‌وپنجم نوامبر است.
این کشتی ظاهراً متعلق به شرکت زودیاک و دارای بار اسید فسفریک بود. پس از هدف قرارگرفتن کشتی‌های وابسته به تجار صهیونیست، صنعا به وسیله دو موشک بالستیک ناوشکن‌های آمریکا را در خلیج عدن هدف قرار داد. البته این موشک‌ها با هدف ارسال هشدار با ناوگان دریایی آمریکا در منطقه شلیک شده بود و در دریا فرود آمد. سوم دسامبر رویترز به نقل از آژانس عملیات تجاری دریایی انگلیس مدعی شد که گزارش‌هایی در خصوص حملات ترکیبی در تنگه باب المندب دریافت کرده است. کمی بعد سخنگوی نیروهای مسلح یمن خبر از برخورد با کشتی وابسته با رژیم صهیونیستی داد. هم‌زمان پنتاگون اعلام کرد حمله موشکی- پهپادی علیه اطراف ناو آمریکایی «UUS Carney» صورت گرفته است. شگفتانه حمله سوم دسامبر اما هدف قرار گرفتن کشتی انگلیسی در نزدیکی تنگه باب المندب بود. به گزارش روزنامه یدیعوت آحارونوت این کشتی به صورت جدی مورد حمله قرار گرفته و احتمال غرق شدن آن وجود دارد. یکی از سهام مداران اصلی این کشتی فردی صهیونیست است.
با شدت گرفتن عملیات دریایی ارتش یمن، کانال ۱۴ رژیم صهیونیستی در خبری اعلام کرد که تل‌آویو برای پیشگیری از حملات دریایی متوسل به افزایش تجارت هوایی شده است. وزارت اقتصاد رژیم با برگزاری مناقصه‌ای به دنبال دوبرابر کردن تجارت هوایی و جبران خسارت ناشی از توقف تجارت دریایی در محدوده دریای سرخ و خلیج عدن است. پس از فلج شدن تجارت دریایی رژیم، کانال عبری ۱۲ خواستار حمله موشکی به یمن و خراب کردن صنعا به مانند غزه شد! پیش از این تهدید رسانه‌ای، فرمانده نیروی هوایی اسرائیل از برنامه این رژیم برای حمله به یمن خبر داده بود. در جنگ راهبردی میان ارتش ملی یمن و رژیم صهیونیستی به نظر می‌رسد صهیونیست‌ها دست پایین‌تر را دارند. عدم اشراف کامل به نقاط استراتژیک، آسیب پذیری در محدوده تنگه باب المندب و نیروی دریایی ضعیف سبب شده است تا کشتی‌های وابسته به تجار اسرائیلی به راحتی از سوی موشک‌های بالستیک و پهپادهای یمنی شکار شوند.
بهره سخن
مخالفت بنیامین نتانیاهو با تمدید آتش‌بس و پایان بحران غزه سبب شده است تا بار دیگر محور مقاومت در سراسر غرب آسیا حمله به اهداف و منافع آمریکا و رژیم صهیونیستی را در دستور کار خود قرار دهد. نخست وزیر جاه‌طلب اسرائیل بدون آنکه به عواقب منطقه‌ای- بین المللی تداوم جنگ در نوار غزه بیندیشد به دنبال تحقق اهداف سه‌گانه‌ای است که در عمل تحقق آنها غیرممکن به نظر می‌رسد. در چنین شرایطی ارتش ملی یمن کارزار دریایی علیه کشتی‌های تجاری و ناوهای رزمی وابسته به رژیم و دولت‌های حامی تل‌آویو را از سر گرفته است. به نظر می‌رسد صنعا تا زمانی که صهیونیست‌ها نسل‌کشی فلسطینی‌ها و تخریب نوار غزه را دنبال کنند، برنامه‌ای برای توقف حمله به منافع صهیونیست‌ها ندارند. در صورت ادامه یافتن بحران در تنگه باب المندب این امکان وجود دارد که جبهه جدیدی در شمال اقیانوس و جنوب فلسطین اشغالی باز شود. در صورت تحقق این سناریو امکان بحران اقتصادی در فلسطین اشغالی وجود دارد.