به گزارش خبرگزاری مهر، «بابک نگاهداری» رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در نخستین کنفرانس ملی دانش مبنا و حکمرانی سرزمینی به تشریح ویژگی‌های حکمرانی خوب پرداخت و اظهار کرد: در نظام حکمرانی با دوگانه‌هایی مواجه هستیم که متضاد یکدیگر نیستند، اما باید نسبت آن‌ها را با یکدیگر در نظام قانون‌گذاری و سیاستگذاری کشورمان مشخص کنیم. وی افزود: یکی از این دوگانه‌ها که در جهت‌گیری کلان سیاستگذاری و قانون‌گذاری کشورمان مطرح می‌شود، دوگانه بین علم و اقتصاد است.
نگاهداری با اشاره به تفاوت رویکرد نظام غربی و نظام اسلامی در مواجهه به این دوگانه، توضیح داد: نظام غربی در غایت نهایی با نظام اسلامی تفاوت اساسی دارد. نظام غربی مدعی است که هدف نهایی خود را رشد اقتصادی و رفاه تعیین کرده است.
وی با بیان اینکه نظام غربی راهبرد اقتصاد محور را در دستور کار خود قرار داده، افزود: در این نظام همه ارجاعات به نظام اقتصادی است و دولت هم بر مبنای نظام اقتصادی مدیریت می‌شود و حتی اگر نظامی‌گری می‌کنند، برای رشد اقتصاد است.
نگاهداری ادامه‌داد: اما نظام اسلامی ادعا دارد که غایت نهایی جامعه تعلیم و تربیت انسان‌های متعالی، خردورز، عاقل و عالم باید باشد.
وی توضیح داد: اگر نظام غربی ادعا دارد که جامعه را می‌خواهد به بنگاه‌ها و شرکت‌های اقتصادی تبدیل کند، نظام اسلامی می‌خواهد جامعه را به مدرسه و دانشگاه تبدیل کند؛ موضوعی که در سخنان امام‌خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها شنیده‌ایم.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس بیان کرد: در نگاه اسلامی، جامعه یک مدرسه اجتماعی است که باید به مردم فرصت یاد دادن، یادگرفتن، آموختن و تجربه کردن فراهم شود. بنابراین مردم سالاری دینی در جوهره ذاتی نگاه اسلامی به حکومت داری و حکمرانی گنجانده شده‌است.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس دوگانه دیگر در نظام قانون‌گذاری و سیاستگذاری را بحث آرمان‌گرایی و واقع گرایی دانست و اظهار کرد: رهبر معظم انقلاب در این زمینه آرمان‌گرایی واقع بینانه را مطرح می‌کنند؛ یعنی در عین حال که واقعیت‌ها را می‌بینیم، آرمان‌ها را متناسب با شرایط میدان تدوین کنیم.
نگاهداری در خصوص سومین مسئله در حوزه حکمرانی، به داشتن نگاه پروژه‌ای یا فرایندی به مسائل کشور اشاره کرد و گفت: در دنیای حکمرانی، دیگر هیچ مسئله‌ای برای همیشه حل نمی‌شود. هر راه‌حلی، عوارض و تبعاتی دارد و مسائل جدیدی را پیش می‌آورد؛ بنابراین باید نگاه دائمی و فرایندی را به مقوله حکمرانی و سیاستگذاری در پیش گیریم.
وی با اشاره اینکه باید تفاوت بین حکومت‌داری و حکمرانی مشخص شود، بیان کرد: باید بپذیریم که تحولات فناورانه و پلتفرم‌های جمعی، تغییراتی که در دنیا رخ داده و ورود فناوری‌هایی مانند هوش‌مصنوعی، اینترنت اشیا و… به جوامع، روابط بین حاکمیت و مردم را دچار بازآرایی کرده است.
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس بر ضرورت حل مسئله در کشور اشاره کرد و گفت: حکمرانی وقتی به کار می‌آید که توان حل مسئله داشته باشد. تمام هم و غم ما باید حل مسائل کشور باشد. باید از سندنویسی‌های بی حاصل و رفتارهای نمایشی، بدون ارائه راه حل واقعی برای مسائل کشور، بپرهیزیم.
وی با اشاره به اینکه برخی از مدیران با رویکرد تقلیدی و برخی دیگر به‌صورت نمایشی به مدیریت کشور می‌پردازند، افزود: مدیران تقلیدی به‌دنبال اجرای سیاست‌های مؤسسات و صندوق‌های بین‌المللی، بدون توجه به مقتضیات فرهنگی و اجتماعی خاص کشورمان هستند و برخی دیگر از مدیران هم صرفاً کارهای نمادین مانند رونمایی از سند، سفرهای خارجی و… را دنبال می‌کنند.
نگاهداری تأکید کرد: پیشنهاد ما این است که به‌جای این دو رویکرد، مدیران ما نوآوری خلاقانه را متناسب با قابلیت‌های اجرایی کشور و شرایط بومی خودمان در پیش گیرند و پژوهشگران در این حوزه به مدیران راهکار ارائه دهند.