به گزارش خبرنگار مهر، محمد مظفری صبح شنبه در همایش نقش تاریخ، فرهنگ و سنت در توسعه شهری در گناوه اظهار داشت: حفاظت از داشته‌های تاریخی و میراث ملموس و ناملموس استان باید مورد توجه جدی قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه: در مسیر توسعه هر کشور مترقی، داشته‌های فرهنگی، و تمدن و پیشینه تاریخی، از ابزار مهم توسعه تلقی شده و به آن توجه می‌شود افزود: انتظار این است که در کشور مو استان بوشهر نیز به این مهم توجه بشود.
مظفری با بیان اینکه حفاظت از میراث فرهنگی در شهرستان گناوه جدی گرفته نمی‌شود، وضعیت آثار قدیمی و تاریخی را در شهرستان گناوه اسفناک دانست.
وی گفت: محوطه تاریخی باستانی چهار روستایی در جنوب شرقی بندر گناوه با قدمت هفت هزار سال این روزها به حال خود رها شده و در آن کشت گندم انجام می‌شود!
وی با بیان اینکه در سال ۱۳۹۱ از سوی باستان شناسان ایرانی کاوشی در این محوطه تاریخی صورت گرفته و بر اساس آثار یافت شده ای مثل سفال، ابزار سنگی، سنگ ساب و گور و اسکلت مردگان، قدمت آن را به دوره باکون نسبت داده اند افزود: متأسفانه نه تنها برای حفظ و حراست از این مجموعه تاریخی اقدامی صورت نگرفته بلکه در وسط این محوطه ضمن درختکار و راه نیز کشیده شده است.
وی افزود دیگر آثار تاریخی گناوه نیز وضعیتی بهتر از این نداشته و به حال خود رها شده اند.
لزوم حفظ آثار تاریخی
ماندنی عربزاده پژوهشگر و مورخ گناوه ای نیز در این نشست با تشریح وضعیت تاریخی شهرستان گناوه در طول تاریخ گفت: گناوه در مسیر تاریخی خود از بنادر مهم ایران زمین بوده است.
وی بر اساس شواهد در دوره عیلامی و ادعای وجود معبد کیریریشا ایزدبانوی تمدن عیلام و همسر ناپیریشا، خدای بزرگ عیلام در گناوه، و حضور دریاسالار بزرگ یونانی واز سرداران سپاه اسکندر در دوره هخامنشی در گناوه می‌توان این شهرستان را از مراکز مهم تجاری و دریایی ایران زمین در دوره عیلامی و هخامنشی عنوان نمود.
عرب زاده با بیان اینکه در حال حاضر نه تنها از آثار تاریخی این شهرستان تعداد معدودی باقی مانده، متأسفانه نسل جدید ما حتی نام آنها را نیز نمی‌داند.
وی مقبره بی بی مریم را از آثار تاریخی شهرستان می‌داند که برای نگهداری و ثبت آن اقدامی نشده است.