به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان استرالیایی گزارش می‌دهند که به نظر می‌رسد داروی بارسیتینیب (Olumiant) به بیمارانی که به تازگی مبتلا به دیابت نوع ۱ تشخیص داده شده اند، کمک می‌کند تا توانایی طبیعی خود را برای تولید انسولین حفظ کنند و پیشرفت بیماری را کاهش دهند.
دیابت نوع ۱ حدود ۵ درصد از کل موارد دیابت را شامل می‌شود. این نوع دیابت زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های بتای پانکراس که انسولین تولید می‌کنند حمله می‌کند.
بدون انسولین کافی، افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ معمولاً برای زندگی نیاز به هورمون تزریقی دارند.
دکتر «توماس کی»، سرپرست تیم تحقیق و پروفسور مؤسسه تحقیقات پزشکی سنت وینسنت استرالیا، توضیح داد: «تاکنون، افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ به انسولینی که از طریق تزریق یا پمپ انفوزیون تزریق می‌شد، وابسته بودند.»
وی در این باره گفت: «کارآزمایی ما نشان داد که اگر پس از تشخیص زودهنگام، استفاده از این داروی آرتروز شروع شود و در حالی که شرکت‌کنندگان داروی خوراکی مصرف می‌کردند، تولید انسولین شأن حفظ می‌شد.»
وی گفت: «افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ در این کارآزمایی که این دارو را دریافت کردند به میزان قابل توجهی انسولین کمتری برای درمان نیاز داشتند.»
این مطالعه، اولین کارآزمایی انسانی است که بر روی بارسیتینیب برای دیابت نوع ۱ متمرکز شده است.
این دارو با مسدود کردن آنزیم مرتبط با تنظیم سیستم ایمنی و التهاب عمل می‌کند. به نظر می‌رسد که پاسخ ایمنی را که مسئول تخریب سلول‌های بتای پانکراس است، کاهش می‌دهد.
همانطور که کی توضیح داد، دادن دارو به بیماران در مراحل اولیه پیشرفت بیماری بسیار مهم است.
او در بیانیه خبری مؤسسه توضیح داد: «وقتی دیابت نوع ۱ برای اولین بار تشخیص داده می‌شود، تعداد قابل توجهی از سلول‌های تولید کننده انسولین هنوز وجود دارد.»
گروه مطالعه، سطح قند خون و تولید انسولین شرکت کنندگان را در طول یک سال پیگیری کردند. بیماران به طور تصادفی به یکی از دو گروه تقسیم شدند: ۶۰ نفر بارسیتینیب دریافت کردند، در حالی که ۳۱ نفر دیگر یک قرص دارونما "ساختگی" دریافت کردند. نه بیماران و نه محققین نمی‌دانستند کدام بیماران دارو یا دارونما مصرف می‌کنند.
شرکت کنندگان در طول کارآزمایی به درمان معمول خود با انسولین ادامه دادند.
با این حال، کی خاطرنشان کرد: «افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ در کارآزمایی که این دارو را دریافت کردند، به میزان قابل توجهی انسولین کمتری برای درمان نیاز داشتند. با این حال، هیچ یک از شرکت کنندگان نتوانستند به طور کامل انسولین درمانی خود را کنار بگذارند.»
به گفته محققان، آزمایش‌ها همچنین نشان داد که درمان با باریستینیب ظرفیت سلول‌های بتا لوزالمعده برای ترشح انسولین حفظ می‌کند و روند پیشرفت بیماری را کاهش می‌دهد.
به گفته محققان، مطالعات بیشتری مورد نیاز است، اما ما بسیار خوش بین هستیم که این درمان از نظر بالینی در دسترس قرار گیرد.