به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه آزاد اسلامی، دکتر محمدمهدی طهرانچی رییس دانشگاه آزاد اسلامی درباره طوفان الاقصی بیانیه ای صادر کرد.
متن بیانیه به شرح زیر است:
باسمه تعالی
«طوفان الاقصی طوفانی به پا کرد که ظاهر دروغین آرایش شده نظام لیبرال دموکراسی غرب کنار زده شد و حقیقت عریان چهره این نظام بدون همه به ظاهر ارزش های حاکم بر حکمرانی در عرصه دموکراسی و حقوق بشر و حقوق شهروندی خصوصا کودکان و زنان نشان داده شد.
نظام لیبرال دموکراسی همواره تلاش کرده است چهره ای دمکرات از خود نشان دهد و با بزک، بر استقلال علم و نهاد علم نیز تاکید کند. اما این حوادث به وضوح پرده را کنار زد و سر درون را آشکار ساخت. احضار روسای دانشگاه های مهم به کنگره آمریکا و بازجویی از آنها با اتهام گسترش یهودی ستیزی در آن دانشگاه ها که در واقع حمایت بدنه دانشگاه از فلسطین و اعتراض به نسل کشی آشکار در غزه بود، به وضوح نشان داد که درون این دستکش مخملین، دستی چدنی است. دستی چدنی که با کنار رفتن آن روکش مخملین، حقیقت و سبعیت و دیکتاتوری خود را نشان داد.
نظام لیبرال دموکراسی را بلاشک می توان به تعبیر رهبر انقلاب، «دیکتاتوری اتوکشیده» دانست. نظامی که با شعار و محوریت آزادی در واقع محکم ترین دیکتاتوری ها را ایجاد کرده است. این ماهیت دیکتاتوری اتوکشیده در شیفتگان و غرب زدگان داخلی هم هست که در دفاع از مدرنیته بسان قلعه بانانی از هیچ تلاشی فروگذار نمی کنند.
در این میان حکمرانی آکادمیک در عرصه دانشگاه و استقلال دانشگاه ها چنان تفسیر و تبیین می گشت که غرب باوران همواره در هر فرصتی به طعنه فضای جایگاه دانشگاه های ایالات متحده را به رخ اندیشمندان حوزه سیاست دانشگاه در ایران اسلامی می کشیدند.
تا آنجا پیش رفته بودند که یکی از این افراد در دانشگاه های مطرح در وصف دانشگاه آمریکایی بیان داشته بود: «فرض کنید جرج بوش یا هر رییس جمهور دیگری برای شرکت در یک مراسم رسمی به ایران بیاید و حکومت جمهوری اسلامی به هر دلیل اجازه سخنرانی در نقطه‌ای دیگر از کشور را به وی ندهد و در عوض دانشگاه تهران با مسؤولیت و اعتبار خود او را دعوت به سخنرانی کند. واقعا چه اتفاقی خواهد افتاد؟ این نشان می‌دهد که جایگاه دانشگاه در ایران کجاست و در آمریکا کجا؟» این همه حیرت نسبت به ادعای استقلال دانشگاه در آمریکا با این جمله که «جایگاه دانشگاه در ایران کجاست و در آمریکا کجا؟» انسان را به حیرت می آورد.
و این جملات مشتی است نمونه از خروار از باورهای غلطی که فقط در درون کتاب های سیاست گذاری علمی و نهاد علمی برای درس در دانشگاه ها می توان آن را یافت و اما واقعیت نظام سلطه چیز دیگری است.
جریان روشنفکری در ایران متاسفانه غالبا ابتدا در مقابل آنچه در غرب اتفاق افتاده با حیرت نگریسته و بدون آنکه حقایق را عمیقا ببیند از روی این حیرت، تحلیل ارائه کرده است و طبیعی است تحلیل اسیر در چنبره حیرت و شیفتگی چقدر با حقیقت فاصله خواهد داشت.
چندی پیش در همایش بین المللی «طوفان الاقصی و غزه؛ روایت‌ها و واقعیت‌ها» به وضوح از خیزش دانشگاهیان غربی بالاخص دانشجویان در حمایت از مردم غزه و مخالفت آنها با نسل کشی به عنوان نقطه عطفی در تاریخ دانشگاه در غرب سخن گفتم.
اینک رییس دانشگاه هاروارد به کمیسیون آموزش و نیروی کار کنگره آمریکا احضار می شود. علاوه بر هاروارد، روسای دانشگاه پنسیلوانیا و دانشگاه تکنولوژی ماساچوست هم به جلسه «پاسخگو نگه داشتن روسای دانشگاه‌ها و مبارزه با یهودستیزی» احضار شدند و در معرض تهدید شدید برای برکناری و یا استعفا هستند.
این گونه حرکات محاکمه جریان علم اگر در مسیر خلاف با حاکمیت آنها حرکت کند در ذات نظام سلطه است و هر چند نظام لیبرال دموکراسی همواره تلاش کرده چهره ای دمکرات از خود نشان دهد و با بزک، بر استقلال علم و نهاد علم تاکید کند. اما این حوادث به وضوح پرده را کنار زد و سر درون را آشکار ساخت.
دیکتاتوری نه فقط در دفاع از صهیونیزم بلکه در تحمیل نظام و فهم علمی خود بر دیگران و به سخره گرفتن و حتی دست به ترور زدن آنانی است که این فهم و نظام را قبول ندارند.
شهادت استادان دانشگاه در ایران اسلامی همچون شهریاری و علیمحمدی و تحریم دانشگاه های ایرانی نمونه بارزی از این رفتار غیر آکادمیک این جریان بود ولی غرب باوران با اغماض از آن می گذشتند ولی امروز در این معرکه آشکار شدن ماهیت واقعی چهره نظام سلطه در عرصه حکمرانی دانشگاهی انتظار می رود کسانی که دغدغه جدی شان دفاع از حریم دانشگاه است با جرات از باورهای القایی غلط و ساده بینی های گذشته عبور کنند و به محکومیت این رفتار بپردازند.
سال ها قبل به یکی از سفرای کشورهای اروپایی گفتم که ننگ ترور یک دانشمند در ایران مانند آنچه در قرون وسطی اتفاق افتاد از دامن شما پاک نخواهد شد و امروز تاکید می کنم که پایان عمر حکمرانی آکادمیک در نظام لیبرال دموکراسی غرب فرا رسیده و باید طرحی دیگر درانداخت.
با افتخار ضمن شکر نعمت ترک رفتار تبعی نسبت به نظام لیبرال دموکراسی در دانشگاه ایرانی اسلامی، از خداوند منان خواهانم که در انجام رسالت خویش در دانشگاه در اعتلای انسانی و در دفاع از حق و حقیقت، ایمان و قدرت بیشتری عنایت کند.»