نیما مظاهری کارگردان نمایش «مدرسه دلقکها» که این روزها در عمارت ارغوان روی صحنه است درباره شکل گیری این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: از آن جایی که خیلی به آثار وس اندرسون و همچنین در هنرمندان ایرانی به آثار ایرج طهماسب و مرضیه برومند علاقه دارم، ایده اولیه نمایشنامه «مدرسه دلقکها» را بر اساس آثاری که از آنها دیده بودم، گرفتم. از طرف دیگر متاسفانه در چند سال اخیر آثار بسیاری از دوستانم در جشنوارههای مختلف تئاتری به مرحله اجرا راه پیدا نمیکنند و یا مقامی نمیآورند و همین مساله باعث سرخوردگی شان شده و به همین دلیل تعدادی از دوستانم با تئاتر خداحافظی کردند. از آنجایی که می دیدم به هنرمندان جوان ما بعد از هر جشنواره ای که در آن نتیجه نمیگیرند احساس سرخوردگی و ناکافی بودن دست می دهد. تصمیم گرفتم این سوژه را در نمایشم مد نظر قرار دهم و با فضاسازی آثار وس اندرسون و آقای طهماسب و خانم برومند به نمایشنامه «مدرسه دلقک ها» رسیدم.
وی درباره اجرای دوباره این اثر نمایشی توضیح داد: در دور اول اجراهای نمایش «مدرسه دلقکها» به دلیل تعهدی که به تهیهکننده داشتم، ناچار شدم نمایش را با همه کمی و کاستیهاش در یک بازه زمانی به اجرا برسانم و خروجی کار خروجی صد در صد دلخواهم نبود اما با توجه به بازخورد خوبی که از مخاطبان دور اول اجرا گرفتم، با تغییراتی در نمایشنامه و برنامهریزی تبلیغاتی بهتر کار را برای اجرای مجدد آماده کردم. در دور اول اجرا عملا ما تبلیغاتمان را از روز هفتم اجرا آغاز کردیم و زمان زیادی را از دست دادیم. همه این دلایل باعث شد که دور دوم نمایش «مدرسه دلقکها» را روی صحنه ببرم.
مظاهری درباره تغییراتی که اجرای جدید نسبت به اجرای اول داشته است، بیان کرد: در دور دوم «مدرسه دلقکها» تقریبا ۹۰ درصد داستان عوض شده است و فقط آن کانسپت اولیه و داستان یک خطی نمایشنامه دور پیشین را نگه داشتم، ضمنا این بار به دلیل زمان مناسبی که در اختیار داشتم، میتوانستم به راحتی بازیگرانی را که دوست دارم دعوت به همکاری کنم. همچنین در دور دوم اجرای «مدرسه دلقکها» تمامی عوامل چه دوستان در پشت صحنه چه دوستان بازیگر جزو افرادی هستند که خیلی همراه من بودند.
وی درباره ویژگی های نمایش عنوان کرد: اتفاقات نمایش «مدرسه دلقکها» در یک مدرسه بازیگری در جنگل و در یک لازمان و لامکان رخ میدهد، مهمترین نکتهای که برایم حایز اهمیت است این است که نمایش جغرافیا ندارد و مشمول همه جهان میشود. مقوله آموزش بازیگری و برگزاری جشنواره در این نمایش مورد توجه قرار گرفته است، مساله ای که در تمام جهان اتفاق میافتد. از مواردی که در نمایش مورد توجه قرار دادم این است که بازیگر از بازیگری چه میخواهد؟ و با توجه به تحقیقاتی که در این زمینه داشتم، سعی کردم از بزرگترین مدرسان و معلمان بازیگری فکت بیاورم.
این بازیگر و کارگردان تئاتر درباره مشکلات اجرا در سالنهای خصوصی گفت: معمولا اجرا در تماشاخانه های دولتی به گروه های خاصی تعلق میگیرد و اولویتشان با کسانی است که نسبت به آنها شناخت قبلی دارند. من مشکلی با این مسئله ندارم، مسلما هر ارگان و سازمان و تماشاخانهای باید به این مسئله فکر کند و ۶۰ - ۷۰ درصد پتانسیلش را برای نسل قبلی و قدیمیتر تئاتر قرار دهد اما چه میشود اگر ۳۰ درصد از اجراها را با کنترل کیفی در اختیار جوان ها بگذارند. این درخواستم بیشتر به دلیل امکانات صوتی و کیفی سالن های تئاترشهر و ایرانشهر است، برای امثال من هم خیلی بهتر است که آنجا اجرا برویم اما به دلیل شرایط موجود باید به تماشاخانههای خصوصی روی بیاوریم که تعداد تماشاخانههای خصوصی با کیفیت هم باز بسیار کم است. در واقع عملا ما زیرساختهای اجرایی مناسبی نداریم.
هادی تسلیمی، روزبه مرادی، شهرزاد سرخی، سینا غفاری، کیمیا کرمانیان، فاطیما فاراب، هدی احمدی، بردیا باقری، ملیکا پریشانی، صادق جباری، حسین دارابی، موژان ریحانی، علیرضا کرمانی، ریحانه ملارضا، مهدی معزی، حسین قاسمی معبود، ثمین مقدسی، پرهام نوائی و نیما مظاهری بازیگران دور دوم اجرای نمایش «مدرسه دلقکها» هستند که به تهیه کنندگی کاظم دانشی تا ۳۰ آذر ماه در عمارت ارغوان روی صحنه است.