به گزارش خبرگزاری مهر، ابراهیم أمین تحلیلگر مسائل منطقهای و سردبیر روزنامه الاخبار لبنان در مقالهای در این روزنامه تاکید کرد که وقتی که سید عبدالملک الحوثی رهبر جنبش انصارالله یمن تصمیم به ورود به جنگ ضد دشمن صهیونیستی گرفت، انگیزههای اعتقادی و در عین حال محاسباتی واقع گرایانه داشت که برگرفته از بانک اهداف و اقداماتی بود که میتوانست در شرایط لازم از آنها بهره گیرد.
وی با اشاره به اینکه اقدام نیروهای مسلح یمن در این زمینه غافلگیر کننده نبود و آنها بر اساس اعتقاد دینی خود وارد این عرصه شدهاند، تاکید کرد که اقدام یمن به عنوان بخشی از محور مقاومت برای کمک به محور دیگر در نوار غزه مخفیانه انجام نشد، بلکه در نتیجه مشورت بین رهبران یمنی و طرفهای دیگر این محور در لبنان و فلسطین صورت گرفت.
هنگامی که این تصمیم اتخاذ شد، یمنیها مجموعهای از اهداف مورد نظر را مشخص کردند، اهدافی که در جریان جنگ «شمشیر قدس» در سال ۲۰۲۱ نیز آماده شده بود؛ اما تحولات جنگی در آن زمان اجازه ورود یمن را نداد. البته شاید میزان برد موشکها و پهپادهای یمن در آن زمان نیز مانعی دیگر بر سر این اقدام بود، اما هرچه که بود این اتفاق در جنگ اخیر روی داد و بانک اهدافی که مشخص شده بود، شامل برخی مناطق نظامی و نقاط حساس در داخل سرزمینهای اشغالی روی میز قرار گرفت.
تلاش رژیمهای عربی برای جلوگیری از حمله به سرزمینهای اشغالی
یمنیها بر خلاف ادعای موجود، موضوع حمله به سرزمینهای اشغالی را به صورت رسمی و مستقیم به مقامات ریاض اعلام کردند، چرا که دو طرف مذاکرات برای آتشبس در جنگ یمن را دنبال میکردند، یمنیها به سعودیها ابلاغ کردند که عملیات موشک باران جنوب سرزمینهای اشغالی را انجام میدهند و موشکها و پهپادهای این کشور تنها از آسمان عربستان عبور خواهد کرد. صنعا تاکید کرد که این موشکها هیچ هدفی را در عربستان نشانه نگرفته و صنعا امیدوار است که ریاض این موشکها را رهگیری نکند.
اتفاقی که در روز اول افتاد، این بود که سعودیها این موضوع را به تمامی طرفهای مربوط اطلاع دادند و علاوه بر این، سامانههای دفاع هوایی خود را فعال کردند تا ۹ موشک کروز شلیک شده از سوی یمن را رهگیری و منهدم کنند. تعداد دیگری از موشکها نیز توسط مصر سرنگون شد و نیروی دریایی آمریکا نیز انهدام باقی موشکها را بر عهده گرفت. در آن روز هیچکدام از موشکها یا پهپادهای انصارالله به هدف اصابت نکرد، اما نیروهای مسلح یمن در موشک باران خود را راهکاری متفاوت را در پیش گرفت تا مانع از رهگیری سامانههای دفاع موشکی عربستان و مصر شود. در همین رابطه باز هم نیروی دریایی آمریکا و سامانه ضد موشکی حیتس رژیم صهیونستی وارد عمل شد تا موشکهای بالستیک یمنی را منهدم کنند.
ابراهیم امین میافزاید که تلاشهای دولت مردمی یمن با همکاری رژیمهای عربی نظیر عربستان و مصر و سامانههای دفاع موشکی غرب و آمریکا با شکست مواجه میشد، با این وجود برخی از این موشکها نیز به آسمان سرزمینهای اشغالی راه پیدا میکردند.
پلن B انصارالله برای اعلام جنگ ضد صهیونیستها
در این مرحله یمنیها وارد اجرای گام دوم عملیات خود شده و حمله مستقیم به کشتیهای حامل کالاهای رژیم صهیونیستی در دریای سرخ را در دستور کار خود قرار دادند. آنها نیروهای دریایی خود را مجهز کرده و کشتیهایی که به سمت بنادر سرزمینهای اشغالی در حرکت بودند را رهگیری کردند. تصمیم یمنیها قاطع بود و آنها در نتیجه جنایتهای روز افزون رژیم صهیونیستی ضد نوار غزه سعی داشتند مانع از عبور هر کشتی حامل محمولههای مختلف برای سرزمینهای اشغالی شوند.
امین در این مقاله میافزاید: طبعاً تمامی طرفهای بینالمللی یمنیها را تهدید کردند. آمریکا و اروپا و رژیم صهیونیستی تهدید کردند که نسبت به این اقدام واکنش نشان خواهند داد، اما هر بار این تهدیدات صادر میشد، یمنیها شدت حملات خود را افزایش میدادند. حتی تهدید به حمله نظامی ضد یمن در صورت عدم توقف این عملیات در سفر منطقهای وزیر جنگ آمریکا مطرح شد، اما هیچکدام از این تهدیدات نتوانست موضع یمن را تغییر دهد.
تلاش ناکام برای ایجاد جنگ داخلی در یمن
علاوه بر این تهدیدات، آمریکا و امارات متحده عربی و عربستان تلاش کردند دامنههای جنگ داخلی را در یمن گسترش دهند، آنها تصور میکردند که مردم یمن ضد جنبش مردمی انصارالله به پا خواهند خاست.
این مقاله میافزاید که گزینه دیگر حمله به تاسیسات زیربنایی یمن است که این حمله نیز مناسب به نظر نمیرسد، چرا که این حمله میتواند دامنههای جنگ را در تمام منطقه شعلهور سازد. توانمندی موشکی یمنیها به گونهای است که میتواند هرگونه هدف دریایی را در مناطقی دوردست از سواحل دریای سرخ نیز هدف قرار دهد.
عوامل شکست ائتلاف جنگی ضد یمن
امین در ادامه مقاله خود تاکید میکند: سوال سختی که پیش روی غربیها قرار دارد، این است که در صورت تشکیل ائتلاف ضد یمن آیا آنها دریای سرخ و بحرالعرب را با مینهایی که در مانورهای نظامی خود به نمایش گذاشتهاند، پُر نخواهند کرد؟ یا اینکه چگونه میتوان از تعطیل شدن کشتیرانی در این منطقه جلوگیری کرد؟ سوال دیگر آنکه در صورت آغاز این جنگ مواضع گروههای موجود در ساحل شرقی دریای سرخ به ویژه در ساحل سومالی که ارتباطات ویژهای با یمن دارند، و دشمن رژیمهای عربی منطقه هستند، چگونه خواهد بود؟
الاخبار در پایان این مقاله تأکید میکند: همه باید به گونهای متفاوت از تفکرات خود در مورد یمن وارد عمل شوند یا در صورتی که نمیخواهند تجاوز به غزه را متوقف کنند، تلاش کنند به نوعی مانع از ادامه رفتارهای این کشور شوند. البته این معمایی است که کشف آن تلاش و زمان زیادی میطلبد!