خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: معادله «رفع محاصره نوار غزه» در برابر «توقف عملیات نظامی در دریای سرخ» آخرین ابتکار عمل مقاومت یمن در برابر رژیم صهیونیستی و متحدان آن در بلوک غرب است. با شدت گرفتن نسل‌کشی زنان و کودکان فلسطینی در باریکه غزه، مقامات دولت وحدت ملی یمن تهدید کردند که جنوب سرزمین‌های اشغالی را با عنوان اهداف مشروع مورد حمله قرار خواهند داد. حملات ترکیبی نیروهای ارتش ملی یمن به شهر ایلات و از دور خارج کردن این بندر استراتژیک نخستین دستاورد مقاومت در جنگ مستقیم با صهیونیست‌ها بود. با تداوم تجاوز زمینی- هوایی صهیونیست‌ها علیه باریکه غزه، مرحله دوم عملیات نیروهای یمنی علیه کشتی‌های تجاری وابسته به الیگارش‌های صهیونیست و ناوهای نظامی کشورهای حوزه یوروآتلانتیک آغاز گردید. در واکنش به اقدامات دفاعی مقاومت یمن در دفاع از مردم غزه، لوید آستین وزیر دفاع آمریکا اعلام کرده است که با حضور ۱۰ کشور هم‌پیمان آمریکا ائتلاف دریایی برای تامین امنیت کشتی رانی و تجارت بین‌المللی در دریای سرخ ایجاد خواهد شد. برخی تحلیل‌گران با اشاره به به تجربه ناموفق ائتلاف سعودی و ناتوانی صهیونیست‌ها در جنگ دریایی با ایران معتقدند که اساساً ائتلاف دریایی آمریکا امکان مقابله با تهدیدات نیروهای نامتقارن را نداشته و امکان تحقق اهداف از پیش تعیین شده خود را نخواهد داشت.
خنجر یمنی در دریای سرخ
حیات اقتصادی رژیم صهیونیستی وابسته به تداوم فعالیت بنادر راهبری آن همچون بندر ایلات، اشدود، حیفا و عسقلان است. براساس اطلاعات منتشر شده از سوی منابع اسرائیلی، تل‌آویو بیش از ۹۰ درصد نیازهای خود را از طریق مسیرهای آبی وارد می‌کند. از این رقم حدود ۳۰ از واردات صهیونیست‌ها از طریق بندر جنوبی ایلات وارد می‌شود. طی هفته‌های اخیر به دنبال عملیات‌های ارتش یمن در این منطقه فعالیت‌های عادی این بندر دچار اخلال شده و صهیونیست‌ها سعی دارند تا بخشی از این بحران را از طریق گسترش تجارت هوایی دنبال کنند. مدیرکل بندر ایلات اعلام کرده است که به دنبال حملات مقاومت یمن درآمد این منطقه سقوط ۸۰ درصدی را در ماه گذشته میلادی تجربه کرده است.
از ابتدای آغاز عملیات دریایی یمن تاکنون قریب به بیست اقدام برای هدف قرار دادن یا توقیف کشتی‌های تجاری- نظامی وابسته به رژیم صهیونیستی و حامیان آن در دریای سرخ انجام شده است. در کارزار دریایی یمن با رژیم صهیونیستی کشتی «گلکسی لیدر» نخستین هدف مجاهدان یمنی بود. در نوزدهم نوامبر ارتش یمن با انتشار بیانیه‌ای از توقیف این کشتی در دریای سرخ خبر داد. در بیست‌وپنجم نوامبر نیروهای یمنی کشتی «سنترال پارک» متعلق به شرکت زودیاک را متوقف و به سمت سواحل یمن هدایت کردند. پس از شکار کشتی‌های متعلق به خانواده عوفر سطح حضور و تحرکات نیروی دریایی کشورهای غربی به ویژه آمریکا در آستانه خلیج عدن، تنگه باب المندب و دریای سرخ افزایش یافت. همچنین نیروی دریایی رژیم صهیونیستی نیز از اعزام ناوهای جنگی و زیردریایی‌های پیشرفته به دریای سرخ خبر داد. دور بعدی حملات یمنی‌ها به اهداف اسرائیلی- غربی در سوم نوامبر اتفاق افتاد. در جریان این عملیات به سه کشتی تجاری «UNITYEXPLORER»، «SOPHIEII» و «NUMBER۹» و به ناو آمریکایی «USS CARNEY» حمله شد. در روز چهاردهم دسامبر خبرگزاری آسوشیتدپرس در خبری اعلام کرد که کشتی با پرچم لیبریا از سوی سواحل یمن مورد حمله قرار گرفته است. تنها به فاصله یک روز شرکت آلمانی «HAPAG-LLOTD» در بیانیه‌ای مدعی شد که کشتی کانتینری آنها در دریای سرخ مورد حمله قرار گرفته است.
پس از اعلام خبر تشکیل ائتلاف آمریکایی در دریای سرخ، سرتیپ یحیی سریع اعلام کرد که نیروی دریایی ارتش یمن عملیات نظامی علیه دو کشتی اسرائیلی به نام‌های «سوان آتلانتیک» و «MSC Clara» انجام داده است. این حمله در هجدهم دسامبر رخ داده است. وی در ادامه این بیانیه اعلام کرد که حمله مقاومت پس از عدم پاسخ خدمه کشتی به نیروی دریایی یمن صورت گرفت. نوع اقدامات ارتش یمن نشان دهنده این نکته است که تهدیدات غرب نتوانسته بر روی اراده نیروهای انصارالله و ابتکار عمل آنها در دریای سرخ تاثیر بگذارد. مقاومت یمن اعلام کرده که شرط نهایی کاهش یا توقف حملات در دریای سرخ توقف ماشین جنگی اسرائیل در غزه است.
ائتلاف جدید دریایی به دنبال چیست؟
با تشدید عملیات نیروهای مقاومت یمن در آب‌های دریای سرخ، تنگه باب المندب و خلیج عدن، خبرگزاری عبری «اسرائیل هیوم» در خبری مدعی شد که لوید آستین وزیر دفاع آمریکا برای تشکیل ائتلاف دریایی در دریای سرخ به بحرین، قطر و سرزمین‌های اشغالی سفر خواهد کرد. براساس اخبار منتشر شده در رسانه‌ها ابتدا قرار بود در این ائتلاف نظامی ۳۹ کشور حضور پیدا کنند اما تا روز سه‌شنبه نوزدهم نوامبر تنها ۱۰ کشور انگلیس، کانادا، فرانسه، ایتالیا، هلند، نروژ، سیشل، اسپانیا، بحرین برای حضور در این ائتلاف دریایی اعلام آمادگی کردند. البته مقام ارشد آمریکایی در مصاحبه با پولیتیکو اعلام کرده است که ۱۹ کشور برای پیوستن به این ائتلاف نظامی اعلام آمادگی کردند اما به دلیل ترس از پاسخ مقاومت نخواستند نام آنها در رسانه‌ها فاش شود. هم‌زمان با انتشار این خبر ۴۳ کشتی جنگی برای شرکت در این ائتلاف آمریکایی راهی آب‌های دریای سرخ شدند. تنها چند ساعت پس از انتشار این خبر یک مقام وابسته به جنبش انصارالله گفت که ارتش یمن کشتی کشورهایی که در این ائتلاف ضدفلسطینی حضور دارند را هدف قرار خواهد داد.
رئیس پنتاگون در دوحه اعلام کرد که حملات یمنی‌ها در دریای سرخ بر روی تجارت جهانی تاثیر منفی گذاشته و سبب تغییر مسیر کشتی‌های تجاری شده است. حال مقامات آمریکایی مدعی‌اند که قصد دارند با ایجاد گشت مشترک دریایی در دریای سرخ، امنیت کشتی رانی در این منطقه را تضمین کنند. این ادعا در حالی از سوی فرماندهان ارشد ارتش آمریکا مطرح می‌شود که طی دو ماه اخیر واشنگتن همواره در مقام سدی محکم در برابر تصویب پیش‌نویس قطعنامه‌های آتش‌بس و پایان جنگ در شورای امنیت سازمان ملل متحد بوده است. این در حالی است که مقاومت یمن شرط پایان عملیات در دریای سرخ را توقف عملیات زمینی اسرائیل در باریکه غزه اعلام کرده است. علاوه بر این صنعا اعلام کرده است که اگر اجازه ورود دارو و غذا به غزه داده شود، آنگاه یمنی‌ها نیز از شدت حملات خود در دریای سرخ خواهند کاست. با وجود ارائه پیشنهادهای معقول و بشردوستانه از سوی نیروهای انصارالله اما هنوز واشنگتن از پاسخ به این درخواست‌ها سرباز زده و اصرار دارد تا از روند نسل کشی در فلسطین اشغالی حمایت کند.
شکست پروژه ائتلاف سازی در خاورمیانه
ائتلاف دریایی آمریکایی با آنکه حوزه عملیاتی خود را شمال اقیانوس هند تا کانال سوئز قرار داده است اما نتوانسته به غیر از بحرین و (احتمالاً) امارات هیچ کشور عربی دیگری را وارد این ائتلاف نظامی کند. کارشناسان مسائل خاورمیانه معتقدند عدم حضور کشورهایی همچون پادشاهی عربستان سعودی و مصر در این ائتلاف آمریکایی نشان دهنده پایان دوران هژمونی واشنگتن در خاورمیانه عربی و نزدیکی بیش از پیش دیدگاه‌های محور مقاومت و بلوک محافظه‌کار سنی در خصوص مسائل جاری در منطقه است. البته گروهی دیگر با نگاهی بدبینانه معتقدند که انصراف متحدان سنتی آمریکا از حضور در این ائتلاف نظامی در راستای سیاست «موازنه مثبت» و وحشت از واکنش احتمالی مقاومت در قبال بنادر کشورهای حاشیه خلیج فارس است. هدف قرار گرفتن بنادر مهمی همچون جبل‌علی یا جده تاثیر جدی بر روی تجارت جاری بر روی اقتصادی جزیره العرب خواهد گذاشت. علاوه بر نکات فوق «توافق پکن» میان ایران و پادشاهی عربی سعودی پایه‌های توافق نانوشته میان تهران- ریاض را برای عدم تهدید علیه یکدیگر در سراسر منطقه ایجاد کرده است. به گفته برخی منابع عبری ریاض نه تنها علاقه‌ای به وارد شدن به ائتلاف آمریکایی ندارد بلکه به دنبال توافقی برای پایان دادن به جنگ با صنعا است.
پیش از این مقامات کاخ سفید سعی داشتند تا براساس سیاست «موازنه از راه دور» پایه‌های شکل‌گیری اتحاد میان رژیم صهیونیستی و کشورهای عرب سنی را تحت عنوان «ناتو خاورمیانه» ایجاد کنند. برگزاری نشست‌های امنیتی «النقب» میان رژیم صهیونیستی و کشورهای عرب عضو پیمان آبراهام از جمله اقدامات واشنگتن برای ایجاد ترتیبات امنیتی یکپارچه در برابر تهدیدات موشکی- پهپادی محور مقاومت در غرب آسیا بود. با این حال دست برتر محور مقاومت در بحران سوریه و یمن از یک سو و از سوی دیگر دیپلماسی پویا تهران در بغداد، مسقط، مسکو و پکن سبب شکست این طرح آمریکایی و ادغام نظامی- امنیتی رژیم صهیونیستی در خاورمیانه عربی شده است. البته این موفقیت به معنای اتحاد «استراتژیک» و حتی «تاکتیکی» میان ایران و بلوک محافظه‌کار سنی نیست، بلکه به معنای به رسمیت شناختن منافع یکدیگر و توافق بر سر عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر است. دیگر صحنه شکست پروژه ائتلاف سازی علیه محور مقاومت جنگ یمن است. طی هشت سال اخیر ائتلاف سعودی با ایجاد نیروی چندملیتی و حملات پی‌درپی به تاسیسات و نقاط راهبردی یمن سعی کرد تا حاکمیت صنعا را به چالش کشیده و بار دیگر دولت مستعفی منصور هادی را به قدرت بازگرداند. نتیجه سال‌ها محاصره و کشتار مردم بی‌گناه یمن «پرچم سفید» دولت‌های محافظه‌کار حاشیه خلیج فارس برای برقراری صلح با انصارالله و پایان جنگ در جنوب شبه جزیره عربستان بود.
بهره سخن
عملیات موفقیت آمیز ارتش ملی یمن در دفاع از مردم غزه سبب شده تا شرکت‌های بزرگ کشتی‌رانی برای حرکت به سمت بازارهای آسیایی مسیر ۲۵ هزارکیلومتری را طی کرده و با عبور از دماغه امیدنیک کالاهای خود را جابه جا کنند. به عنوان مثال شرکت کشتی‌رانی «Linnaeus Wilhelmsen» اعلام کرده است که تمام کشتی‌های این شرکت مسیر خود را از دریای سرخ به سمت اقیانوس اطلس و دماغه امیدنیک تغییر دادند. علاوه بر این افزایش خطر کشتی‌رانی در تنگه باب المندب و دریای سرخ سبب شده تا شرکت‌های بیمه مبالغ دریافتی خود را تا سقف ۲۵۰ درصد افزایش دهند که این موضوع سبب وارد شدن خسارت سنگین به شرکت‌ها بزرگ غربی شده است. به گزارش اکونومیست مقاومت یمن موفق شده است تا ۵۳ درصد تجارت کانتینری جهان را در دریای سرخ متوقف کند. در چنین شرایطی شاید آمریکا برای مهار بحران جاری در دریای سرخ به جای انتخاب گزینه عملیات نظامی بهتر باشد تا مسیرهای دیپلماتیک را دنبال کند. در این نبرد نابرابر آمریکایی‌ها باید با موشک‌های ۲ میلیون دلاری به مصاف پهپادهای ۲ هزار دلاری ارتش یمن بروند! به نظر می‌رسد گام نخست برای درگیری‌ها در دریای سرخ عدم وتو قطعنامه‌های پیشنهادی در شورای امنیت سازمان ملل باشد. مقاومت یمن بارها اعلام کرده است که با توقف تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به غزه، نیروهای یمنی نیز عملیات خود در دریای سرخ را متوقف خواهند کرد.