به گزارش خبرگزاری مهر، حجت‌الاسلام حسینی قمی در محفل معارفی حرم مطهر حضرت معصومه در ادامه تبیین درس‌هایی از نهج البلاغه به خطبه قاصعه امام علی علیه السلام در رابطه با موضوع تکبر و استکبار اشاره نمود و اظهار داشت: امیرالمومنین علی علیه السلام در ادامه این خطبه در اشاره به داستان حضرت موسی و فرعون به پایان بد انسان‌های مستکبر اشاره می‌کنند.
وی افزود: زمانی که حضرت موسی (ع) بر فرعون وارد شدند، با او شرط کردند؛ اگر می‌خواهی ملک و عزتت دوام داشته باشد، باید به خدا ایمان بیاوری و فرعون در پاسخ با تمسخر به اطرافیانش گفت اینان برای من شرط می‌گذارند؛ فرعون با توجه به تکبر، غرور، ثروت و قدرتی که در اختیار داشت، وضع فقیرانه حضرت موسی را مسخره می‌کرد.
حسینی قمی با بیان اینکه مستکبران و طاغوت‌های عالم همواره طبقات پایین را کوچک، ذلیل و حقیر می‌بینند، اظهار داشت: یکی از بهانه‌های فرعون و طاغوتیان در مواجهه با انبیای الهی، همین فقدان ثروت و شوکت و نبود طلا و جواهرت بود؛ چرا که اینان طلا، جواهرات، ثروت و قدرت را از همه چیز با عظمت تر می‌بینند.
وی ضمن تأکید بر اینکه قدرت و ثروت هیچ عزت و برتری برای انسان نمی‌آورد، در ادامه تبیین فرازهایی از خطبه قاصعه تصریح کرد: امیرالمومنین علی علیه السلام می‌فرمایند؛ خداوند متعال اگر می‌خواست می‌توانست زمانی که پیامبری را به رسالت مبعوث می‌کند، طلاها و گنج‌های ناب زمین و باغ‌های بزرگ را در اختیار او قرار دهد.
این کارشناس مذهبی افزود: امام علی علیه السلام در ادامه خطبه قاصعه بر این نکته تأکید می‌کنند که ایمان به پیامبری که گنج‌ها و طلاهای ناب و حیوانات زمین در اختیارش باشد، ارزشی ندارد؛ چرا که این ایمان، ایمان به طلا، نقره و ثروت‌های دنیا و جبروت‌های ساختگی است.
وی با بیان اینکه طاغوت‌ها در گستره تاریخ همواره به دنبال ساختن شوکت و جبروت ظاهری بودند، خاطرنشان کرد: طاغوت‌های عالم هیچ گاه نفوذ معنوی در دل مردم نداشتند و همواره با ثروت و قدرت خود را در دل عده‌ای دنیازده و دنیاپرست جای دادند.
حسینی قمی یادآور شد: وقتی حضرت موسی (ع) و هارون برای دعوت فرعون به یکتاپرستی رفتند، کسی او را به کاخ فرعون راه نمی‌داد؛ تا اینکه فرعون از احوالات حضرت موسی (ع) با خبر شد و برای خنده، سرگرمی و دست انداختن حضرت موسی (ع) اذن ورود داد. والا فرعون کسی نبود موسی و هارون را بپذیرد.
وی تمسخر مستضعفین و فقرا را رویکرد تمام طواغیت و فرعونیان تاریخ دانست و تصریح کرد: اگر پیامبری مبتنی بر شکوه و عظمت‌های ظاهری دنیا و مال و ثروت‌های زمینی به رسالت مبعوث می‌شد، ایمان آوردن به او ارزشی نداشت؛ آزمون الهی محقق نمی‌شد، پاداش دادن به خوبان معنا نمی‌یافت و وعده‌های الهی فایده‌ای نداشت؛ هنر این است که انسان به کلام انبیا ایمان بیاورد نه قدرت و شکوه ظاهری ایشان.
این کارشناس مذهبی به روایتی در رابطه با دلایل بنا شدن کعبه در سرزمین سخت و خشک اشاره نمود و با تأکید بر اینکه گرمای طاقت فرسا و سخت سرزمینی که کعبه در آن قرار دارد، خود آزمونی الهی است تا انسان فقط و فقط بیت الله و خدا را ببیند.
حسینی قمی نهج‌البلاغه را دریایی از نورانیت معارف دانست و با بیان اینکه خداوند متعال به جای قدرت، ثروت و جبروت ظاهری چهار موهبت به انبیای الهی داده است، یادآور شد: انبیای الهی صاحبان قدرت در اراده هستند و با اراده‌ای پولادین در مقابل دشمنانشان که از نزدیک‌ترین افراد به ایشان بودند، ایستادند.
وی قناعت و عزت نفس و دوری از دنیا را رمز پیروزی پیامبران الهی توصیف نمود و اذعان داشت: عالمان ربانی که وارثان پیامبران الهی هستند، نفوذشان در میان مردم باید با کلام و معنویت و اراده پولادینشان باشد نه با تظاهر به قدرت، ثروت و جبروت ظاهری؛ بزرگان ما در طول تاریخ اینگونه دل‌های مؤمنین را به سمت خدا هدایت نمودند.
این کارشناس مذهبی در ادامه به سیره علما در گذرگاه‌های مختلف تاریخی اشاره نمود و با تأکید بر اینکه زندگی عالمان بزرگترین تبلیغ برای ایشان است، ابراز داشت: اگر انبیای الهی قدرت‌های استثنایی و نیروهای فوق العاده و ملک وسیعی داشتند؛ ایمان به ایشان کاری نداشتند و فوری همه به ایشان ایمان می‌آوردند.
وی در بخش پایانی سخنان خود به جایگاه ارزشمند چهل حدیث امام خمینی (ره) اشاره نمود و آن را نه تنها نسخه بلکه داروی بیماری‌های روحی انسان دانست و افزود: عمل به چهل حدیث اخلاقی مسیری روشن برای ساختن زندگی ایمانی است.
حسینی قمی به حدیثی نبوی مرقوم در چهل حدیث امام خمینی (ره) اشاره نمود و با بیان اینکه کسی که به دیگران بگوید نابود و جهنمی هستید، خودش از دیگران به هلاکت نزدیک تر است، خاطرنشان ساخت: امام صادق علیه السلام در روایتی می‌فرمایند؛ اگر کسی خودش را از دیگران بهتر بداند، جز مستکبرین است.
*نویسنده: محمدمهدی رحمتی