به گزارش خبرنگار مهر، مرتضی پایه شناس برای هشتمین دوره از جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» تیزری ساخت که دوستداران سینمای مستند و مخاطبان جشنواره، سال‌هاست آن را دیده و می‌شناسند، همان تیزر نشان فیروزه که هر سال با صدای زنده یاد ناصر طهماسب و پیش از نمایش مستندهای هر دوره جشنواره روی پرده می‌رود.
پایه شناس در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره تجربه همکاری با طهماسب گفت: اولین دیدار با آقای طهماسب، هنوز در خاطرم مانده است. شنیدن آن صدای دلنشین از نزدیک، برایم جذاب بود. چند لحظه محو آن صدا و بیش از آن فروتنی‌اش در نخستین ملاقات شدم. قرار بود جمله‌ای به مناسبت برگزاری هشتمین جشنواره «سینماحقیقت» بخواند، سر وقت به استودیو آمد، جمله را خواند و با وجود سابقه، اعتبار و تجربه‌اش، چند بار طبق خواسته من، جمله را با لحنی که مناسب‌تر می‌دیدم، ادا کرد. متفرعن نبود، آداب حرفه‌ای را می‌دانست و به آن مقید بود.
کارگردان مستند «گلوله باران» ادامه داد: در طی سال‌های مختلف، دوستی‌مان دورادور ادامه داشت، چند سال برای خواندن گفتار متن تیزر هر دوره و گاهی برای پروژه‌هایی دیگر، همدیگر را ملاقات می‌کردیم. هربار سر وقت به استودیو می‌آمد، برای دستمزد چانه نمی‌زد و اگر مشکل بودجه داشتیم، با ما راه می‌آمد. برای خواندن متن، به شکلی که من به عنوان کارگردان در ذهن داشتم، مقاومتی نداشت و این فروتنی و برخوردش، دلنشین بود.
کارگردان مستند «فیلم ناتمامی برای دخترم سمیه» افزود: گاهی در فرصت‌هایی محدود، با هم گپ می‌زدیم، درباره سینمای مستند، دوبله و حتی انتخاب‌هایش. منطقی و آرام بود. همچون استادی بزرگ‌تر، صبور و بادانش. کارهایم را دنبال می‌کرد و این برای من بسیار جالب بود. از بالا به پایین به کسی نگاه نمی‌کرد. فقدانش در شبی که اختتامیه «سینماحقیقت» برگزار شد و او پس از سال‌ها همکاری با سینمای مستند، دیده می‌شد، برایم حزن آور بود.
پایه شناس گفت: زمانی که آقای طباطبایی نژاد مدیر عامل مرکز بود، به ایشان پیشنهاد برگزاری بزرگداشت آقای طهماسب را دادم. او به عنوان دوبلور سابقه‌ای درخشان و اعتباری ویژه داشت و مهمتر از آن به عنوان گوینده هم در سینمای مستند فعال بود. اما متأسفانه این فرصت از دست رفت.
این کارگردان و تدوینگر یادآور شد: ۱۰ سال تیزر جشنواره «سینماحقیقت» یکی از مهمترین رویدادهای سینمایی ایران، با صدای او پخش شد. این خاطره‌ای فراموش نشدنی برای من است. ناصر طهماسب، با صدایش و با فیلم‌هایی که دوبله کرد در یادها می‌ماند. هر کدام از ما بر اساس تجربه‌های شخصی‌مان افراد را به یاد می‌آوریم، من آقای طهماسب را بسیار همراه، متواضع و علاقه‌مند به کارش دیدم. این ویژگی‌ها را فراموش نمی‌کنم.