خبرگزاری مهر -گروه هنر-زهرا منصوری؛ بازی در نقشهای کمدی از نقش جدی سختتر است؛ خنداندن تماشاگر کار سختی است و بازیگر کمدی برای خنده گرفتن از مخاطب علاوه بر استعداد ذاتی به ملاحت و شیرینی نیز نیاز دارد. اما با وجود تلاشهایی که کمدینها برای نقششان میکنند و با این که ممکن است محبوب مردم باشند، ولی برای به دست آوردن نظر منتقدان و داوران جشنوارههای مختلف باید تلاش بیشتری کنند.
بازیگرانی که در نقشهای کمدی شناخته میشوند، تلاش میکنند با بازی در نقشهای جدی تواناییهایشان را به رخ بقیه بکشند و ثابت کنند بازیگر توانایی هستند و کارگردانها و تهیه کنندگان میتوانند برای نقشهای متفاوتی به آنها اعتماد کنند. این روند در همه جای دنیا رواج دارد و بازیگرانی مثل جیم کری با بازی در فیلمهای «نمایش ترومن» یا «درخشش ابدی یک ذهن بیآلایش»، بیل موری با بازی در «گمشده در ترجمه»، رابین ویلیامز با بازی در «ویل هانتینگ خوب»، استیو کارل با بازی در فیلمهایی چون «فاکس کچر» یا سریال «برنامه صبحگاهی» و … تلاش کردند تواناییشان را در نقشهای جدی به رخ بکشند. در ایران هم رضا عطاران، مهران مدیری، سام درخشانی، هوتن شکیبا، پژمان جمشیدی، اکبر عبدی، محسن تنابنده، احمد مهران فر، مهران احمدی و خیلیهای دیگر که به عنوان یک کمدین شناخته میشوند، اما با بازی در نقشهای جدی مخاطب را شگفتزده کردند.
به بهانه اکران فیلم سینمایی «ضد» به کارگردانی امیرعباس ربیعی و بازی نادر سلیمانی که سیمرغ بلورین بازیگر مکمل مرد جشنواره فیلم فجر را گرفت، سراغ برخی از کمدینهایی رفتهایم که در نقشهای جدی دیده شدند.
علیرضا خمسه / بیست
علیرضا خمسه یکی از چهرههای سینمای کمدی ایران در دهههای ۶۰ و ۷۰ است. بازیگری که تا همین اواخر هم با نقش «بابا پنجعلی» در سریال «پایتخت» نشان داد توانمندی خنداندن مخاطبان را دارد.
خمسه البته نقش جدی هم بازی کرده و جزو بازیگرانی است که تلاش کرده خود را در یک ژانر تکرار نکند اما یکی از شاخصترین نقشهای جدی او حضورش در فیلم «بیست» به کارگردانی عبدالرضا کاهانی بود که مورد توجه و تحسین هم قرار گرفت.
این بازیگر پس از سالها بازی در فیلمهای کمدی، با فیلم «بیست» به چشم داوران جشنواره فیلم فجر آمد و توانست تنها سیمرغ بلورین کارنامهاش را شکار کند. سیمرغی که تأثیر زیادی بر مسیر حرفهای او نگذاشت و او همچنان سراغ نقشهای کمدی هم میرود.
جواد عزتی / ماجرای نیمروز
جواد عزتی از بازیگرانی است خوش ذوق که همین امر تأثیر بسیاری بر موفقیت او در نقشهای کمدی داشته است. او که با نقشی فرعی در سریال «من یک مستأجرم» وارد دنیای بازیگری شد، کمکم استعدادش به چشم کارگردانها آمد و به یکی از ستارههای فیلمها و سریالهای کمدی تبدیل شد.
اولین ورود جواد عزتی به سینما با نقشهای جدی در فیلمهایی مثل «طلاومس» و «آفریقا» بود. نقشهای جدی و کمدی را با هم پیش برد، اما در «ماجرای نیمروز» با بازی در نقش «صادق» کار مهمی کرد. در ادامه «تنگه ابوقریب»، «لاتاری»، «شنای پروانه» و «آتابای» حضور او را در نقشهای جدی تثبیت کرد.
عزتی که آخرین حضورش در نقشهای جدی در فصل دوم سریال «زخم کاری» بود، چندسال است از سینمای کمدی فاصله گرفته و قرار است به عنوان کارگردان، فیلم اجتماعی «تمساح خونی» را به جشنواره فیلم فجر برساند.
رضا عطاران / دهلیز
عطاران، یکی از گروه بازیگران «ساعت خوش» که خیلی زود از سایه مهران مدیری بیرون آمد و به بازیگر و کارگردانی قابل توجه در کمدیهای تلویزیونی تبدیل شد.
او در میانه دهه ۸۰ با ۲ فیلم «هفت و پنج دقیقه» و «صندلی خالی» در نقشهای جدی هم دیده شد. تا فیلم «دهلیز» که نقش مردی در آستانه اعدام به او واگذار شد. در مسیر این آزمون و خطا میتوان «روشن» را یکی از تلخترین نقشهای عطاران توصیف کرد.
عطاران که ۲ فیلم «روشن» و «شیشلیک» را در انتظار اکران عمومی دارد، این روزها با فیلم «ویلای ساحلی» روی پرده است.
مهران غفوریان / قورباغه
در دهه ۷۰ و همراه با دیگر بازیگران تیم «ساعت خوش» با بازی در فیلم «کلید ازدواج» وارد عرصه بازیگری سینما شد. مهران غفوریان در کنار بازی در نقشهای کمدی، با کارگردانی «زیر آسمان شهر» خودش را در تلویزیون نشان داد.
غفوریان در طول سالهای فعالیتش در نقشهای کمدی و بامزه تثبیت شده بود و تصور او در نقش جدی بعید به نظر میآمد. اما مواجهه مخاطب با او در نقش جدی سریال «قورباغه» تصورها را درباره او تغییر داد. غفوریان پیش از این در فیلم «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» هم در یک نقش جدی بازی کرده بود.
غفوریان آنقدر در نقش جدیاش در «قورباغه» موفق بود که حتی برخی پیشنهاد ساخت اسپینآفی از آن سریال با محوریت این کاراکتر را مطرح کردند.
غفوریان این اواخر بازی در نقش شفاعت در سریال «زخم کاری ۲» را هم پشتسر گذاشت.
پژمان جمشیدی / علفزار
پژمان جمشیدی با سریال کمدی «پژمان» وارد بازیگری شد و کمکم در کنار سام درخشانی بهعنوان یک زوج کمدی جایگاهش را تثبیت کرد. او این روزها به یکی از ستارههای تضمینکننده فروش سینمای کمدی تبدیل شده است.
یک نقش فرعی در فیلم «سوءتفاهم»، او را برای اولین بار نامزد دریافت سیمرغ کرد. «هزارتو» و «خط فرضی» تجربههای او را تکمیل کرد و در ادامه «علفزار» بود که زمینه قدرتنمایی جمشیدی در یک فیلم غیرکمدی را فراهم کرد.
«بیمادر» آخرین فیلم اکرانشده از جمشیدی با یک نقش جدی محسوب میشود و «یادگار جنوب» را هم در انتظار اکران عمومی دارد، اما حضور در کمدیهایی مانند «تگزاس ۳» و «صبحانه با زرافهها» نشان میدهد که عطاران بازی در نقشهای کمدی را رها نکرده است.
مجید صالحی / شماره ۱۰
در سالهای ابتدایی ورود به بازیگری با «مجید دلبندم» در مجموعه «سیبخنده» حسابی مشهور شد و تا سالها بازیگر مجموعههای طنز تلویزیونی بود. در کنار بازیگری، کارگردانی را هم تجربه کرد و در فیلمهای سینمایی طنز، یکی از چهرههای فیلمهای کمدی به شمار میرفت.
هر چند صالحی لابهلای کارهای طنز خود در فیلمهای نیمهجدی هم بازی کرده است، اما مهمترین نقشهای جدی او را میتوان در فیلم «استراحت مطلق» و سریال «مدینه» دید که هر ۲ در یک سال تولید شدند. او بعدها در سریال «سیاوش» در شبکه خانگی و فیلم «صحنهزنی» هم نقشهایی جدی بازی کرد و این مسیر را در فیلم «شماره ۱۰» ادامه کرد و برای همین فیلم سیمرغ بلورین بهترین بازیگری را به دست آورد.
سعید آقاخانی / خداحافظی طولانی
سعید آقاخانی هم از فیلمنامهنویسان و بازیگران «ساعت خوش» در تلویزیون است که ورود به سینما را با «کلید ازدواج» تجربه کرد. آقاخانی که با آیتم «سعید و خاندایی» به شهرت رسید، بعدها در کنار بازیگری به عنوان کارگردان چند سریال کمدی ساخت و این اواخر «نون.خ» را در تلویزیون و «راز بقا» را در شبکه خانگی کارگردانی کرد.
آقاخانی برای ورود به عرصه کارگردانی سینما سراغ داستان تلخ «لامپ ۱۰۰» رفت. اما «خداحافظی طولانی» تصویر متفاوتی از آقاخانی پیش روی مخاطب گذاشت. «کامیون»، «قسم» و «خون شد» هم با نقشهای جدی در کارنامه این بازیگر ثبت شده است.
آقاخانی در همین سالها «رحمان ۱۴۰۰» و «راز بقا» را هم در فضای طنز بازی کرد.
نادر سلیمانی / ضد
سلیمانی که با عنوان «خاندایی» در «ساعت خوش» معروف شد، تا سالها در قاب تلویزیون در مجموعههای طنز و سرگرمی حضور داشت و این اواخر در مجموعه کودکان «کلبه عموپورنگ» هم بازی کرد.
سلیمانی در فیلم «سنتوری» زنده یاد داریوش مهرجویی در نقشی جدی ظاهر شد، اما اولین نقش غیرکمدی نادر سلیمانی در سینما که بهصورت ویژه مورد توجه قرار گرفت، حضورش در «لاتاری» بهعنوان یک رابط امنیتی بود که البته از طنز بی بهره نبود.
او در ادامه همین مسیر بازی نقش یکی از چهرههای وابسته به گروهک رجوی را در فیلم «ضد» پذیرفت و سیمرغ بلورین جشنواره را از داوران فجر دریافت کرد.
اکران عمومی فیلم «ضد» تصویر متفاوتی از او پیش روی مخاطبان قرار داده است. حالا باید دید او در ادامه مسیر فعالیت حرفهایاش در سینما به کدام سمت گرایش بیشتری نشان خواهد داد.