کوروش محمدی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر در ارتباط با شیوه تربیتی در مدارس ایران و استفاده از تنبیه کلامی و حتی بدنی برای دانش آموزان اظهار کرد: ناسزا گفتن به دانش آموزان و تنبیه بدنی از سوی معلمان در هیچ سطحی مجاز نیست و مخرب است.
وی با بیان اینکه هر گونه تنبیه در مدارس اثرات زیانبار شغلی و علمی دارد و زندگی اجتماعی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد، افزود: باید آموزش و پرورش برای معلمان, مدیران و کادر آموزشی مدارسی که همچنان علاقه به تنبیهات بدنی و کلامی که موجب هتک حرمت و به نوعی غم گسار کردن دانش آموزان و دانشجویان می‌شوند باید چاره اندیشی و آسیب شناسی کند.
رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران با بیان اینکه تنبیه بدنی از حدود ۷۰ سال از مدارس اروپایی جمع شده است و این در حالی که روی این قضیه در کشور مقاومت وجود دارد، ادامه داد: آموزش و پرورش در هیچ سطحی از پرخاشگر و خشونت ناشی اجازه غفلت ندارد.
محمدی با بیان اینکه آماری از میزان تنبیه بدنی دانش آموزان در مدارس وجود ندارد و جز مواردی است که به شکل پنهانی و یا در قالب انکار گزارش می‌شود, ادامه داد: رفتارهای نامناسب و تنبیهات سیستم آموزشی با دانش آموزان که در مواردی صورت می‌گیرد را گاهاً از طریق فضای مجازی مطلع شدیم.
محمدی با اعلام اینکه همیشه در نظام تعلیم و تربیت ایران تنبیه کلامی و ناسزایی گویی و تنبیه بدنی وجود داشته است، افزود: این روش پذیرفته شده است و تحولی در نظام تعلیم و تربیت ایجاد نشده است.
وی با بیان اینکه از کادر آموزشی مدارس و مراکز تعلیم و تربیت تست روان سنجی گرفته نمی‌شود و تنها بر اساس آزمون علمی در یک فضای رقابتی معلمین استخدام می‌شوند, ادامه داد: سیستم آموزشی ایران نیاز به یک تغییر نگرش جدی و عمیقی دارد
رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران در این ارتباط که آیا بین ناسزایی گویی در مدارس و آموزش کودکان در چنین سیستم آموزشی و افزایش آمار آسیب‌های اجتماعی در بزرگسالی تحقیقی صورت گرفته است؛ گفت: رابطه مستقیمی بین ناسزایی گویی در دوران کودکی و تبدیل فرد به یک آسیب اجتماعی در بزرگسالی وجود ندارد اما اثر غیر مستقیم دارد.