به گزارش خبرگزاری مهر، نشست مشترک مرکز میراث ناملموس تهران با مؤسسه فرهنگی اکو به میزبانی مرکز مطالعات منطقهای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی (مرکز میراث ناملموس تهران) با موضوع بررسی ظرفیتها و فرصتهای مشترک برای تقویت و بهره گیری از دیپلماسی فرهنگی میان کشورهای عضو در راستای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در مقرر دائمی این مرکز (عمارت کوشک) برگزار شد.
آتوسا مؤمنی رییس مرکز میراث ناملموس تهران در این نشست به معرفی مرکز میراث ناملموس به عنوان پنجمین مرکز مطالعات منطقهای (پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی تحت نظارت یونسکو) پرداخت و با اشاره به ظرفیتها و وظایف، مروری بر مأموریتهای دوره جدید مرکز کرد و به نقش کنوانسیون ۲۰۰۳ در راستای ایجاد وفاق اجتماعی میان کشورها تاکید و استنباط صحیح از روح کنوانسیون ۲۰۰۳ را تضمینی برای ایجاد اشتراک میان افراد، اجتماعات و کشورها در مسیر صلح و توسعه پایدار دانست.
وی در ادامه پیشنهاد کرد تا مرکز میراث ناملموس و مؤسسه فرهنگی اکو در احصای نمودهای مشترکی از میراث زنده بشری در منطقه به یکدیگر یاری کنند تا این گونه اقدامات بتواند سرلوحه ارتباطات وفاقآمیز و پیوند دهنده باشد، زیرا با توجه به پیوندهای عمیقی که در منطقه وجود دارد و ایران نیز تجربیات موفق بسیاری در ثبتهای جهانی و اقدامات پاسدارانه موفق از میراث فرهنگی ناملموس داشته است که میتوان از آن بهره گرفت.
مؤمنی، این نشست را فرصتی برای یافتن راهکارهای اجرایی برای ایجاد فعالیتهای مشترک در راستای ارتقای ظرفیتهای شبکهسازی در منطقه تبیین کرد.
در ادامه سعدخان، رئیس مؤسسه فرهنگی اکو اظهار کرد: که ایران با چیزی که از آن در رسانههای غربی منتشر میشود، متفاوت و پیشرفتهتر است و نقش بانوان در مدیریت و پژوهش بسیار پررنگ بوده که بسیار شایسته قدردانی است و این جلسه نیز گواهی بر آن است.
وی در ادامه به معرفی تاریخچه تأسیس اکو و همچنین مؤسسه فرهنگی اکو پرداخت و خاطرنشان کرد: سازمان همکاری اقتصادی (اکو) به عنوان یک سازمان بین المللی دیرپا در ابتدا با مشارکت سه کشور ایران، ترکیه و پاکستان بر اساس معاهده ازمیر و با هدف اعتلای سطح زندگی اقتصادی مردم منطقه در ۱۹۸۴ تاسیس شد که افغانستان، تاجیکستان، آذربایجان، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان، قرقیزستان در ۱۹۹۲ به این سازمان ملحق شدند.
رئیس مؤسسه فرهنگی اکو با اشاره به مشکلات اقتصادی و اعتباری در اکو که موجب ضعف فعالیت فرهنگی این مؤسسه شده است، تصریح کرد: ارتباط با دیگر مراکز بین المللی از ظرفیتهای امیدوارکننده برای همکاریهای مشترک بهبود بخش است که موجب بهره مندی اشتراکات در منطقه میشود تا در مقابل آثار تهاجم فرهنگی جهانی، ایستادگی کنند.
سعدخان گفت: امروز پوشاک، فرهنگِ خوراک، موسیقی و زبانهای منطقه مانند زبان اردو به عنوان میراث زنده در خطر است که اقدامات مشترک ما میتوانند پاسداری از آنها برای بهبود بخشد و در این شرایط تأثیر گذار باشد.
در پایان این نشست، برنامه ریزی برای برگزاری مشترک سمینار و دوره آموزشی میراث فرهنگی ناملموس و همچنین دیگر برنامههای فرهنگی مورد بررسی قرار گرفت و از سوی رئیس سازمان اکو پیشنهاد شد که اکو به عنوان عضو ناظر نیز در نشستهای تخصصی و منطقهای مرکز مطالعات منطقهای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی (مرکز میراث ناملموس تهران) شرکت کند تا در سایه ارتباطات سازنده و مشارکت در برنامههای اجرایی، هم افزاییهای مؤثری برای پاسداری و ترویج میراثهای ناملموس در منطقه انجام شود.