خبرگزاری مهر؛ گروه استانها، دل که ببندی مجذوب می‌شوی آنقدر مجذوب که واژه واژه و آیه آیه از کتاب خدا برائت جذابیتی پیدا می‌کند به وسعت دنیایی پر رمز و راز اما به کوتاهی فاصله بین خالق و مخلوق.
هر کلمه و هر جمله‌اش دریایی از درس و دنیایی از حکایت‌ها، عبرت‌ها و پندهای جدید است که می‌تواند آنقدر بنده را با خود همراه کند که دل در گرو یار بسپارد و یاوری جز خدا را نشناسد.
عشق و علاقه به کلام الهی عیسی کرمی را آنقدر شیفته و دلداده خود کرده که علاوه بر خواندن روزانه آیه آیه آن، خانواده‌اش را هم همراه خود در این بوستان نور و رحمت کرده تا بخوانندش و حافظ و قاری‌اش باشند، اما زیباتر از این دلدادگی، سپردن قلم به نگاشتن واژه‌های این کتاب الهی است تا کاتب کلامی شود که کودکی تا حال زندگیش را با آن سپری کرده است.
کاتبی که مشق عشق را بر صفحه نور می‌نگارد
عیسی کرمی از هنرمندان خوشنویس قروه‌ای است که اصالتاً در روستای سیلاب بخش سریش‌آباد و در «۲۵ کیلومتری شهر قروه» متولد شده است.
عشق به کتابت قرآن باعث شد تا این هنرمند، تمرکز خود را بر روی خط قرار دهد و قرآن کریم را با خط عثمان طه به رشته تحریر در بیاورد و مشق عشق را بر صفحه نور بنگارد.
کرمی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر می‌گوید: پس از یک سال ممارست و پس از انجام فعالیت حرفه‌ای موفق شده اولین کتابت قرآن مجید را به نگارش در بیاورد.
وی، سعی کرده است با کنجکاوی و دقت خود این کتابت را عاری از هر گونه غلط و جابجایی و به صورت یک دست انجام دهد.
این کاتب قروه‌ای که در یک خانواده پرجمعیت و مذهبی بزرگ شده است، آموزش اولیه قرآن را در سن ۵ سالگی در نزد یکی از میرزاهای روستایشان آموخته است.
وی افزود: پدرم که یک فرد بی‌سواد بود همیشه به ما افتخار می‌کرد و می‌گفت آموزش قرآن برکت و نوری است که نصیب شما شده است.
کرمی ادامه داد: من تا کلاس پنجم در روستای سیلاب مشغول به تحصیل بودم و برای ادامه تحصیل در مقطع راهنمایی به شهر سریش‌آباد رفتم و در خوابگاه شبانه‌روزی مشغول به تحصیل شدم و ادامه تحصیلاتم در مقطع دیپلم را در هنرستان کشاورزی به پایان رساندم.
کرمی به شغل خود اشاره کرد و گفت: در حال حاضر یک کارگر ساده هستم که با وانت پیکان کار می‌کنم و در هیچ جا بیمه نیستم و شرایط زندگی من به گونه‌ای است که حتی اگه یک روز بیکار باشم لنگ مخارج زندگیم می‌شوم.
وی ادامه داد: خداوند متعال به زندگی من نور بخشید و اکنون دو دختر دارم که هر دو علاقه زیادی به قرآن دارند و این برای من افتخار بزرگی است.
کاتب قروه‌ای گفت: در حال حاضر دختر بزرگ من دانش‌آموز و حافظ جز ۳۰ قرآن کریم است و دختر کوچکم کلاس دوم و قاری قرآن است و در تمامی مراسمات مذهبی و دینی به قرائت قرآن می‌پردازد.
قرآن نوری در زندگی است
کرمی قرآن را نوری در زندگی دانست و عنوان کرد: از وقتی که شروع به کتابت قرآن کردم زندگی ما متحول شد و کل خانواده با قرآن انس گرفتیم و خانواده ما به یک خانواده قرآنی تبدیل شده است.
کاتب قروه‌ای گفت: خط را نزد هیچ استادی یاد نگرفتم و هیچ کلاس خطی هم نرفته‌ام و همواره به خط نسخ قرآنی خیلی علاقه داشتم و با اینکه درآمد خیلی کمی داشتم و همیشه مایحتاج زندگی خود کم و کسری داشتم تصمیم خیلی بزرگی با همسرم گرفتم آن هم کتابت قرآن کریم بود.
وی افزود: اولین جرقه نوشتن کتابت قرآن با مشورت همسرم در ذهنم ایجاد شد با اینکه می‌دانستم کتابت قرآن واقعاً سخت و حساسیت و دقت خیلی بالایی می‌خواهد و حتی اتاق تحریر لازم دارد و با وجود اینکه خانه کوچکی داشتم و حتی یک میز برای نوشتن نداشتم با ابتدایی‌ترین امکانات و قلم خوشنویسی شروع به کتابت کردم.
کرمی تصریح کرد: در ابتدا چند ماه طول کشید که با چه خطی بنویسم به خانه هرکدام از اقوام و فامیل می‌رفتم قرآن آنها را امانت می‌گرفتم و با دقت ریزه کاری‌های کتابت استادان را نگاه می‌کردم و در نهایت از خط عثمان طه خوشم آمد و تصمیم گرفتم از این خط استفاده و الگوبرداری کنم.
وی گفت: به تهران رفتم و چند روز دنبال کاغذ گشتم کاغذ آهار مهره هر ورقه آن حدود ۷۰ الی ۸۰ هزار تومان بود و از عهده من خارج بود با این درآمد کم و کارگری نتوانستم تهیه کنم و تنها توانستم مقداری کاغذ کلاسه خریداری کنم.
درآمدی که در راه نگارش قرآن صرف شد
کاتب قروه‌ای اضافه کرد: من یک چهارم درآمدم را برای تهیه کاغذ و مرکب و قلم نگه می‌داشتم و آرزو داشتم هرچه سریع‌تر بتوانم به هدفم دست پیدا کنم.
کاتب قروه‌ای به سختی‌هایی که در این راه وجود داشت اشاره کرد و گفت: کتابت قرآن حساسیت و دقت بالایی می‌خواست و باید در سکوت کامل انجام می‌شد و در این راه همسرم خیلی به من کمک می‌کرد و خط کشی صفحات را همسرم انجام می‌داد.
وی تاکید کرد: هر صفحه‌ای که می‌نوشتم و اعراب گذاری می‌کردم همسرم دوباره با دقت کامل بررسی می‌کرد که اشتباهی در اعراب گذاری وجود نداشته باشد.
وی ادامه داد: با وجود دو فرزند دانش‌آموز همسرم به گونه‌ای برنامه‌ریزی می‌کرد و مدیریت خانه را به عهده داشت که من بدون کوچک‌ترین استرسی بتوانم مشغول کتابت شوم و حتی درس و مدرسه بچه‌ها را به‌گونه‌ای مدیریت می‌کرد که به بچه‌ها لطمه‌ای وارد نشود.
کرمی گفت: من چون کارگر هستم و روزها مشغول کارم تنها شب‌ها می‌توانستم به نگارش قرآن مشغول شوم و شب‌ها از ساعت ۹ شروع به نگارش می‌کردم و تا اذان صبح مشغول به نگارش بودم و بعد از نماز صبح می‌خوابیدم اما هر روز با شور و اشتیاق بیشتر و انرژی مضاعفی مشغول به کار می‌شدم.
وی ادامه داد: هر روزی که می‌گذشت از اینکه چند صفحه از قرآن را نوشته‌ام احساس خوشایندی داشتم و هیچ وقت احساس کسالت و خواب‌آلودگی نداشتم و پرانرژی‌تر از دیروز به دنبال روزی حلال بودم که اینها همه از برکات و نوری بود که قرآن به زندگی من آورده بود.
اخلاق و رفتار قرآنی برکت مأنوس شدن با آیات الهی
کرمی اذعان کرد: برکت قرآن باعث شده بود که تمام رفتارهای من نیز تغییر کند و من از نظر اخلاقی و رفتاری خیلی فرق کرده بودم و دوست داشتم تمام کارهایم را طبق دستورات قرآن انجام دهم و این از برکت کلام الهی بود.
وی ادامه داد: نگارش قرآن من بیش از یک سال طول کشید و کار هر شب من نگارش کتاب تا خود صبح بود تا بتوانم این قرآن را به اتمام برسانم.
در شهرستان قروه کاتب دیگری هم هست که قرآن را با خط نستعلیق و کوفی کتابت کرده است اما من اولین نفری هستم در شهرستان قروه که توانسته است قرآن کریم را با خط عثمان طه به نگارش در بیاورم.
کرمی به مشخصات کتاب خود اشاره کرد و ابراز داشت: این کتاب در ۵۸۰ صفحه و ۱۱ کیلوگرم وزن و در ابعاد ۳۰×۴۲ با کاغذ گلاسه معمولی طی ۱۵ ماه به نگارش درآمده و به پایان رسیده است.
وی اذعان کرد: برکت قرآن در زندگی من جاری شده و خوشبختانه کار اتمام این کتاب در روز ولادت حضرت فاطمه (س) وسالروز شهادت سردار دل‌ها به پایان رسید.
کاتب قروه‌ای اعلام کرد: با وجود اینکه یک کارگر ساده هستم و شغل مناسبی ندارم اما دوست دارم کتابت را ادامه دهم و این اولین و آخرین کتابت بنده نباشد.
آرزو دارم کتابم را به رهبر انقلاب تقدیم کنم
کرمی بیان داشت: آرزو دارم اولین کتابم را با دست‌های کارگری خودم تقدیم حضرت آقا مقام معظم رهبری کنم و از تمامی مسؤولان استان و شهرستان خواهشمندم کمک کنند و مرا به آرزویم برسانند.
وی اضافه کرد: انتظار دارم مسؤولان شهرستانی و استانی از من حمایت کنند تا بتوانم در این راه همچنان قدم بر دارم.