به گزارش خبرنگار مهر؛ بر اساس مطالعه جدید کارشناسان شرکت خدمات وب آمازون (AWS) و مؤسسه گالوپ (Gallup)، نیروی کار منطقه آسیا و اقیانوسیه یا آسیاپاسیفیک (APAC) که در مشاغل خود از مهارتهای دیجیتال استفاده میکنند، درحالی که خودشان درآمد بالاتری دارند، تریلیونها سود اقتصادی نیز برای کشورهای خود ایجاد میکنند.
با این حال، طبق مطالعات اخیر، هنوز بخش اعظم این توان بالقوه مورد استفاده قرار نگرفته است. بر اساس برآوردهای صورت گرفته، تقریباً سه چهارم (۷۲ درصد) نیروی کار در منطقه آسیا و اقیانوسیه در محل کار خود از رایانه استفاده نمیکنند. نسبت نیروی کار غیر دیجیتال در سراسر منطقه متفاوت است، از یک چهارم شاغلان در استرالیا (۲۴ درصد)، سنگاپور (۲۶ درصد) و نیوزلند (۲۷ درصد) تا (۸۳ درصد) از این افراد در کشور هند.
گزارشهای آماری حاکی از آن است که از ۲۸ درصد نیروی کار فعال در منطقه مذکور که از سطحی از مهارتهای دیجیتال در محل کار استفاده میکنند، نیمی از آنها تنها با مهارتهای پایه دیجیتال آشنایی دارند. ۶ درصد از این افراد به مهارتهای دیجیتال در سطح متوسط و سایرین (۸ درصد) مجهز به مهارتهای دیجیتال پیشرفته هستند. بر اساس تخمینهای انجام شده، افرادی که از مهارتهای دیجیتال پیشرفته در کار خود استفاده میکنند (مانند توسعهدهندگان نرمافزار و معماران فضای ابری) حدود ۹۳۴ میلیارد دلار به حجم تولید ناخالص داخلی منطقه خواهند افزود. همچنین زمانی که مهارتهای این گروه با شاغلان دارای مهارتهای دیجیتال پایه یا متوسط در محل کار ترکیب شود، (در فرایندهایی مانند ایمیل، پردازش متن یا طراحی وبسایت)، سود اقتصادی خالص حاصل از مهارتهای دیجیتال در منطقه به چیزی حدود ۴.۷ تریلیون دلار در سال میرسد.
نتایج مطالعات اخیر گالوپ با همکاری شرکت خدمات وب آمازون که تأثیر مهارتهای دیجیتال را بر عملکرد سازمانی و نتایج فعالیت شغلی کارکنان بررسی میکند، نشان دهنده فرصتهایی است که در سراسر منطقه آسیا اقیانوسیه برای پیشبرد روزافزون تحولات دیجیتالی وجود دارد. گالوپ در تحقیقات اخیر خود در بازه زمانی ۲ تا ۲۳ اوت ۲۰۲۲، بیش از ۱۶ هزار نیروی کار و ۷۵۰۰ کارفرما را در ۹ کشور منطقه آسیا اقیانوسیه مورد بررسی قرار داده است.
مهارت دیجیتال بیشتر، درآمد و مزایای بیشتر
طبق آخرین پژوهشهای صورت گرفته، علاوه بر اثری که کارکنان دارای مهارت دیجیتال در اقتصاد میگذارند، بسیاری از مزایای اقتصادی که این کارکنان ایجاد میکنند به دستمزدهای بالاتری که معمولاً دریافت میکنند نیز منجر میشود. به عنوان مثال، کارمندان منطقه آسیا و اقیانوسیه که از مهارتهای دیجیتال پیشرفته استفاده میکنند، ۶۵ درصد بیشتر از همتایان غیر دیجیتال خود، با سطح تحصیلات و تجربه مشابه درآمد دارند.
همچنین شاغلانی که از مهارتهای دیجیتال پیشرفته استفاده میکنند، علاوه بر دریافت حقوق بالاتر، رضایت شغلی بالاتری نیز دارند. برای مثال، بر اساس نتایج تحقیق اخیر، تقریباً ۸ نفر از هر ۱۰ فرد شاغلی که از مهارتهای دیجیتال پیشرفته در محل کار استفاده میکنند (۷۹ درصد) رضایت شغلی بالایی را در مقایسه با از افرادی که فقط از مهارتهای دیجیتال اولیه استفاده میکنند (۴۶ درصد)، داشتند.
نوآوری و سود بیشتر؛ نتیجه استخدام کارکنان مسلط به فناوری و دیجیتال
طبق گزارشها، شرکتها و سازمانهای آسیا اقیانوسیه، که به کارکنانی با مهارتهای دیجیتال پیشرفته متکی هستند، ۱۵۰ درصد بیشتر از سازمانهایی که کارکنانی با مهارتهای دیجیتال اولیه استخدام میکنند، درآمد دارند. اکثر این کارفرمایان (حدود ۷۶ درصد) حداقل یک محصول نوآورانه را در طول دو سال گذشته معرفی کرده و چیزی حدود دو سوم آنها (۶۶ درصد) خبر از رشد درآمد ثابتشان (حداقل ۱۰ درصد) نسبت به سال قبل، اذعان داشتهاند.
علاوه بر این، استفاده از فناوری ابری نیز عاملی حیاتی در کسب این موفقیت محسوب میشود. به طوری که از هر ۱۰ کارفرما، ۸ نفر که بیشتر کسب و کار خود را در فضای ابری اداره میکنند، در دو سال گذشته یک محصول جدید یا نوآورانه را معرفی کردهاند و (۶۹ درصد) نیز رشد درآمد سالانه حداقل (۱۰ درصدی) را گزارش کردهاند.
از آنجایی که با گذشت زمان جهان هر روز بیش از گذشته فناوری محور میشود، برای سازمانها ضروری است تا اطمینان حاصل کنند که کارکنانشان از طرفی مهارتهای لازم را برای همگام شدن با چشم انداز در حال تغییر داشته و از طرف دیگر امکان ادامه بقا در این فضای رقابتی را دارند.
پرورش استعدادهای فنی برای پر کردن شکاف مهارتهای دیجیتال
در حالی که سرمایهگذاری بر روی نیروی کار مسلط به مهارتهای دیجیتال و فناورانه مزایاو ظرفیتهای بسیاری ایجاد میکند، کارفرمایان حوزه آسیا و اقیانوسیه با چالشهای مهمی در استخدام نیروی کار دارای مهارتهای دیجیتالی مورد نیاز سازمانشان مواجه هستند. بیش از سه نفر از هر چهار کارفرما (۷۶ درصد) دارای فرصتهای شغلی هستند که به مهارتهای دیجیتالی نیاز دارند و تقریباً به همان اندازه (۷۲ درصد) چالشهایی را در پیدا کردن نیروی مناسب برای این موقعیتها گزارش میدهند.
در چنین شرایطی، رقابت بین کارفرمایان برای جذب استعدادهای دیجیتال و الزامات فرایند استخدام قطعاً در این چالشها مؤثر است، این مطالعه نشان میدهد که بسیاری از سازمانها آماده تنظیم الزامات استخدامی خود هستند. ۷۶ درصد از کارفرمایان میگویند که گواهیهای دیجیتال یا دورههای آموزشی جایگزین قابل قبولی برای مدارک دانشگاهی در یک رشته مرتبط هستند.
در حالی که سازمانها میتوانند برخی از مشکلات استخدام را با معتبر دانستن گواهینامههای صنعتی و مدارک مراکز آموزشی غیر دانشگاهی حل کنند، ارتقا مهارتهای نیروی کار فعلی آنها ممکن است راهحل بهتری باشد. هنگامی که از کارکنان در مورد علاقه خود به آموزش ۲۶ مهارت دیجیتال - از نرم افزار بهره وری و ابزارهای مبتنی بر فضای ابری گرفته تا هوش مصنوعی و زبانهای برنامه نویسی سوال شد، ۷۹ درصد از کارکنان دیجیتال حوزه آسیا اقیانوسیه اعلام کردند که به این مهارتها «علاقه مند» یا «بسیار علاقه مند» بوده و حداقل به شرکت در آموزش برای یک مهارت دیجیتال تمایل دارند.
چشم انداز
تحولات و تغییرات سریع ماهیت فناوری باعث میشود سازمانها در رویکردهای خود برای استخدام، حفظ و توانمندسازی استعدادها تجدید نظر کنند. این در حالیست که مطالعهها نشان میدهد که کارکنانی که مهارتهای سطح بالای دیجیتال دارند باعث رشد اقتصادی، رضایت شغلی بالاتر همه کارمندان و بهبود عملکرد تجاری سازمان و شرکت خود میشوند. به عبارت دیگر سازمانها در جهانی که تکنولوژی با سرعتی فرای تصور در حال پیشرفت است، تنها با به روز نگه داشتن مهارتهای کارکنان خود میتوانند پیشرو بمانند و مزیت رقابتی خود را در عصر دیجیتال و فناوری حفظ کنند.
این شرایط تنها به منطقه مورد بررسی در این نوشتار کوتاه محدود نیست و کارشناسان معتقدند که فرصتهای موجود در این حوزه، ماهیتی جهانی دارد. از همین روی، کشورهای منطقه غرب آسیا و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیستند و میتوانند با تدوین برنامههای توسعه مهارتهای دیجیتال، از مواهب این تحول بدیع در حوزه نیروی انسانی، بهرهمند شوند.