خلاف اثری که جمعیت هم‌افزا برای مقابله با رژیم صهیونیستی در فضای اقتصادی گذاشته، در فضای فرهنگی این اثرگذاری را ندیده‌ایم؛ مثلا به استار باکس حمله شده اما به والت‌دیزنی نه.

به گزارش خبرگزاری مهر، نشست «جنگ یا دفاع؟ بچه‌ها از مقاومت چه می‌فهمند؟» از سری نشست‌های همایش شناخت و تحلیل طوفان الاقصی، با سخنرانی فرزانه فخریان فعال رسانه‌ای و پژوهشگر زبان توسط گزارش دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری در سالن ۴۰۲ این‌مرکز برگزار شد.

فخریان در این‌نشست گفت: ما هنوز رسانه کودک نداریم و کودک و نوجوان ما مخاطب رسانه بزرگسال است. در زمینه فلسطین و غربتش هم تقریباً جز همان واژه مظلوم، نتوانسته‌ایم بسامد معنایی دیگری در فضاسازی رسانه‌ای تولید کنیم. سال‌هاست تلاش کرده‌ایم تولید گفتمان کنیم و در این دوسه ماهه نیز یک قسمتی از این‌گفتمان را از دست داده‌ایم و جای پرداختن به موقعیت اقتدار و برنامه‌ریزی در این زمینه، فقط به همان حوزه مظلومیت پرداخته‌ایم و هیچ پردازنده‌ای سراغ مفاهیم دیگر نرفته است. این قدر از واژه‌ها و عبارت‌هایی چون خانه خراب شدن استفاده کرده‌ایم که دیگر حساسیت‌برانگیز نیستند.

وی افزود: فضای مقاومت عربی همچنان گفتمان خود را حفظ کرده و رویدادهایی نیز گزارش کرده و از یمن تا مصر و تا عراق، کنش‌گری بچه‌ها و همراهی بزرگترها با آن‌ها دیده شده است. از لحاظ زبانی ما فقط یک ملت مظلوم تصویر و از لحاظ کنشی نیز فقط در کنار این ملت ابراز همدردی کرده‌ایم. در فضای انگلیسی زبان، مفهوم اضافه‌ای به جای صبر و پرورش پیدا کردن آمده که آن بحث از آزادی است، در این فضا اولویت آزادی بر سر طوفان الاقصی بالاتر آمده و از این مفهوم به عنوان مفهومی تربیتی استفاده می‌کنند و ما نیز در این خصوص مسوولیم.

این فعال رسانه‌ای در پایان گفت: خلاف اثری که جمعیت هم‌افزا برای مقابله با رژیم صهیونیستی در فضای اقتصادی گذاشته، در فضای فرهنگی این اثرگذاری را ندیده‌ایم. به عنوان مثال، به استار باکس حمله شده اما کسی به والت دیزنی، با و جود مطلع بودن از وابستگی آن به رژیم صهیونیستی، حمله نکرده است.