به گزارش خبرگزاری مهر، سرطان دهانه رحم در صورت تشخیص زودهنگام قابل درمان است و شناخت علائم، مراجعه به پزشک و انجام توصیههای پزشکی برای رفع هر گونه نگرانی یک گام حیاتی به حساب میآید. البته اگر سرطان به مراحل پیشرفتهتر برسد هم به شرط تشخیص به موقع، با جراحی، رادیوتراپی یا شیمی درمانی قابل درمان است. البته، سرطانهایی که دیر تشخیص داده میشوند نیز با درمان مناسب و مراقبتهای تسکینی کنترل میشود.
غربالگری سالانه از مهمترین گامها برای شناخت زودهنگام سرطان دهانه رحم است، اما به گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۲۱ از هر ۱۰ زن ۳۰ تا ۵۰ ساله ایرانی، تنها ۴ زن تست غربالگری انجام داده است. این آمار در مقایسه با میزان ابتلاء بسیار کم است.
بنا بر اعلام مرکز اطلاعات ویروس HPV در سال ۲۰۲۳ ایران ۳۳.۵ میلیون نفر جمعیت زنان بالای ۱۵ سال دارد که در معرض خطر ابتلاء به سرطان دهانه رحم هستند. بنا بر تحقیقات این مؤسسه پژوهش بینالمللی، هر ساله ۱۰۵۶ زن به این بیماری مبتلا میشوند که ۶۴۴ نفر از آنها بر اثر این بیماری جان خود را از دست میدهند. سرطان دهانه رحم، چهارمین سرطان شایع در بین زنان ایرانی و دهمین سرطان شایع در بین زنان ۱۵ تا ۴۴ سال است.
علائم سرطان دهانه رحم چیست
بر اساس اعلام مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولیعصر (عج)، سرطان دهانه رحم ممکن است در ابتدا هیچ علامتی ایجاد نکند، اما هنگامیکه علائم ایجاد میکند میتواند باعث خونریزی واژینال در فاصله بین سیکلهای قاعدگی (یعنی خونریزی زمانی اتفاق میافتد که شما پریود نیستید)، بعد از رابطه جنسی، یا بعد از یائسگی شود.
توجه داشته باشید که بعضی از این علائم بسیار رایج هستند و میتوانند در شرایط مختلف رخ دهند. از این رو، داشتن هر یک از آنها لزوماً به معنای ابتلاء به سرطان دهانه رحم نیست. ولی از آنجایی که همیشه و به طور ویژه درباره این سرطان خاص، پیشگیری بهتر از درمان است و تشخیص زودهنگام آن ارتباط مستقیمی با افزایش احتمال موفقیت درمان دارد، مراجعه به پزشک الزامی است.
سبز میتواند سفید باشد
از جمله راههای پیشگیری از سرطان دهانه رحم، تشخیص زودهنگام و در سنین پایین، واکسن HPV و غربالگری مداوم دهانه رحم است.
زنان باید از سن ۲۱ سالگی به بعد، هر چند سال یکبار غربالگری سرطان دهانه رحم که معمولاً آن را به نام آزمایش پاپ اسمیر میشناسند، انجام دهند.
سرطان دهانه رحم، تنها بیماری غیر واگیر است که با مراقبت و رعایت سبک زندگی میتوان از آن پیشگیری و از ابتلای خود و دیگران جلوگیری کرد؛ فقط کافی است با آگاهی بیشتر از آن، شناخت علائم و انجام معاینات و چکاپهای منظم از خود در مقابل آن مراقبت کنیم. همه میتوانیم با مطالعه بیشتر در بخش مسئولیتهای اجتماعی مایلیدی، آگاهی خود را درباره این بیماری افزایش دهیم و با برداشتن قدمهای کوچک اما تأثیرگذار نه تنها به خود، بلکه به حفظ سلامت جامعه کمک کنیم.