خبرگزاری مهر – گروه استانها- ابوالفضل شایان: ایران در تمامی دوران‌ها قهرمانان زیادی برای به تصویر کشیدن در قاب سینما داشته. بسیاری از آنها در کتب مختلف روایت شده اما در بسیاری از مواقع از نمایش و تاریخ شفاهی غافل بوده‌ایم.
در این بین اما هستند برخی از آثار سینمایی که گوشه‌ای از تاریخ معاصر کشورمان را به درستی روایت کرده است، فیلم «احمد» به کارگردانی امیرعباس ربیعی، از جمله این آثار است که در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر و چهاردهمین دوره جشنواره فیلم فجر اصفهان در سینما فلسطین اکران شده است.
این فیلم به سراغ زاویه‌ای دیده نشده از سردار حاج احمد کاظمی یکی از فرمانده‌هان نامی هشت سال دفاع مقدس رفته است، اما نه در زمان جنگ بلکه در زمان زلزله بم، فیلم «احمد» ۲۴ ساعت ابتدایی این فاجعه و رشادت‌های سردار کاظمی را بر روی پرده نقره‌ای به نمایش درآورده است.
در نگاه اول، فیلم در انتخاب بازیگر به درستی عمل کرده و به دنبال چهره‌های مشهور نبوده است. این نکته به قابل باورتر شدن روایت فیلم کمک کرده است. تینو صالحی که در تئاتر چهره شناخته شده‌تری است، به خوبی توانسته از پس این نقش برآید. هرچند ممکن است کارگردان با انتخاب لهجه اصفهانی نداشتن کاراکتر، مورد نقد قرار بگیرد اما شخصیت باورپذیری را ارائه می‌دهد.
این فیلم خرده روایت‌هایی از مردم بم در زمان زلزله است که البته در برخی از سکانس‌ها بیننده را از روایت اصلی دور می‌کند و در برخی دیگر به جذابیت آن می‌افزاید.
فیلم «احمد» از ابتدا دارای صحنه‌های پر التهابی است که برخی از آنها مخاطب را روی صندلی میخکوب می‌کند، گاهی باعث به وجد آمدن و گاهی هم با لحظات احساسی، باعث گریه مخاطب می‌شود. همچنین در بعضی از سکانس‌های فیلم، دولت وقت و ساز و کار مدیریت بحران به نقد کشیده می‌شود که شاید یکی از خصیصه‌های کارگردان فیلم، امیرعباس ربیعی همین انتقادات تند او به دولت‌هاست.
البته باید قبل از تماشای این فیلممطالعه‌ای در خصوص شخصیت سردار شهید حاج احمد کاظمی داشته باشیم تا بتوانیم راحت‌تر در خصوص اینکه چقدر این فیلم به شخصیت این سردار شهید نزدیک است قضاوت کنیم.
در مجموع فیلم «احمد» با توجه به موضوع و نحوه تولید می‌تواند نمره خوبی را در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر به خود اختصاص دهد و شاید تینو صالحی بتواند یکی از کاندیداهای نقش اصلی مرد در بخش بازیگر نقش اول مرد باشد.