خبرگزاری مهر – گروه استانها- ابوالفضل شایان: فیلم «آپاراتچی» ساخته قربانعلی طاهرفر از جمله فیلم‌های اکران شده در چهاردهمین جشنواره فیلم فجر اصفهان است. فیلمی که برداشتی از کتابی با همین نام، نوشته روح الله رشیدی است که به قلم حسین تراب‌نژاد و احسان لطفیان به فیلمنامه تبدیل شده است.
فیلم، شروعی جذاب در معرفی بستر داستان و شخصیت‌هایش دارد که از همان اول، مخاطب را درگیر می‌کند و پایان فیلم هم با مفهوم استعاری‌اش جای تحسین دارد و هر دو از جنس سینماست.
موضوع این فیلم در برخی از صحنه‌ها آنقدر دم دستی، ساده و ابلهانه به نظر می‌رسد که تماشاگران جدی‌تر سینما را پس می‌زند و در مقابل حرف‌ها و مضامینی را روایت می‌کند که از به روزترین، چالش برانگیزترین و پیچیده‌ترین مسائل سیاسی اجتماعی ایران بعد از انقلاب است.
تلاش برای موفقیت، به هر دری زدن و تسلیم نشدن، بخش‌های جذابی را برای مخاطب رقم می‌زند تا بتواند بهتر با کاراکترها پیش برود.
روایت فیلم، با ایجاد کمدی موقعیت نه چندان قوی و تکرار این موقعیت، شاید کمی رو به هجو رفته و گاهی با تکرار شوخی‌ها، به دنبال خنده گرفتن از مخاطب است.
میزانسن بعضی از پلان‌های فیلم بسیار جسورانه و درست انتخاب شده که طراحی صحنه جعفر محمدشاهی بسیار به آن کمک کرده است. همچنین بازی فاطمه مسعودی فر و تورج الوند بسیار دقیق، حساب شده و در خدمت داستان است.
در نهایت مخاطب عام فیلم را دوست دارد، گاهی با آن می‌خندد و گاهی با کاراکترها ارتباط برقرار می‌کند اما فیلم «آپاراتچی» در برآورده کردن انتظارات مخاطب خاص سینما_وقتی موضوع فیلم هم خود سینما است نتوانسته درست عمل کند.