خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: رژیم صهیونیستی در جنگ علیه غزه همزمان با کشتار وحشیانه مردم بیگناه و غیرمسلح، ترور خبرنگاران را نیز با هدف خاموشی صدای آنان در دستور کار قرار داده‌است. این رژیم مدتی است که با طرح ادعاهای بی‌اساس، سعی در تخریب چهره حماس و توجیه نسل‌کشی در این باریکه را دارد.
به تازگی «افیخای ادرعی» سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی مدعی شد که یکی از خبرنگاران شبکه الجزیره به عنوان فرمانده جنبش حماس در نوار غزه فعالیت دارد. این مقام صهیونیستی شامگاه یکشنبه در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی «ایکس» در این ارتباط ادعا کرد: «محمد سمیر محمد وشاح» متولد ۱۹۸۶ از خبرنگاران شبکه قطری الجزیره یکی از فرماندهان شاخه نظامی حماس است.
علیرغم آنکه ادرعی ادعا کرد مستنداتی در این خصوص در اختیار دارد اما او هیچ سندی برای اثبات ادعای خود ارائه نکرد.
رژیم تنها چند تصویر از وی را در فضای مجازی انتشار داده که در حال تمرین با تسلیحات نظامی است. اینکه «محمد وشاح از رهبران حماس است» در سطح یک ادعا باقی مانده‌است؛ ادعایی که در تداوم پیشبرد پروژه تخریب خبرنگاران و محور مقاومت از سوی سران نظامی ارتش رژیم طراحی و وارد فاز عملیاتی شده‌است.
این ادعا در حالی مطرح شده که ارتش رژیم صهیونیستی پیشتر نیز مدعی شده بود ۲ خبرنگار دیگر شبکه الجزیره به نام‌های «حمزه دحدوح» و «مصطفی ثریا» از اعضای جنبش مقاومت اسلامی فلسطین و جنبش جهاد اسلامی هستند؛ خبرنگارانی که در یک حمله هوایی در جنوب نوار غزه به شهادت رسیدند.
در واقع اما آنچه رژیم صهیونیستی را در میدان غزه هراسان می‌سازد، نه وابستگی خبرنگاران به جبهه مقاومت بلکه صدای رسای آنها در بازتاب وقایع و نسل‌کشی صهیونیست‌ها در پهنه جهانی است.
سران رژیم به جای فرافکنی باید به این پرسش پاسخ دهند «آیا ۱۲۶ خبرنگاری که از ابتدای جنگ رژیم علیه غزه به شهادت رسیده‌اند، همگی از رهبران حماس و محور مقاومت بوده‌اند؟»
آخرین خبرنگار شهید «آلاء الهمص» است که ارتش رژیم اشغالگر چندی پیش منزل او را در محله الجنینه در شرق رفح هدف قرار داد. در این حملات تمام افراد خانواده وی به شهادت رسیدند و آلاء تنها بازمانده بود که به شدت در این حمله مجروح شد. وی روز دوشنبه ۲۳ بهمن بر اثر شدت جراحت‌های وارده به شهادت رسید و به خانواده خود ملحق شد.
حتی اگر به قبل از جنگ رژیم علیه غزه برگردیم باز هم رفتار خصمانه صهیونیست‌ها با خبرنگاران را مشاهده می‌کنیم. رژیم هر فردی که واقعیت‌ها را در اراضی اشغالی و فلسطین به جهان مخابره کند، سلاخی می‌کند.
سنت دائمی خبرنگارکشی با هدف دفن اخبار نسل‌کشی
اگرچه اوج تقابل رژیم صهیونیستی با رسانه‌ها و مقابله با مخابره وقایع غزه به اقصی نقاط جهان را در این هفته‌ها شاهد هستیم که شهادت ۱۲۶ خبرنگار اوج این رسوایی را به تصویر می‌کشد اما این معضل را می‌توان در چارچوب سنت رژیم تفسیر کرد که همواره در برهه‌های مختلف با شدت و ضعف‌هایی جریان داشته‌است.
یک نمونه تلاش رژیم برای خاموش کردن صدای رسانه‌ها را اواخر اردیبهشت ۱۴۰۰ شاهد بودیم که مصادف با هفتاد و سومین سالروز تشکیل رژیم اتفاق افتاد؛ روزی که فلسطینیان آن را «روز نکبت» (یوم‌النکبه) می‌دانند.
در آن برهه، رژیم با حمله به برج ۱۳ طبقه «الجلاء» در غزه که محل استقرار خبرنگاران خارجی بود، سعی کرد تا با هدف قراردادن دفاتر خبری رسانه‌های بین‌المللی که اخبار غزه را پوشش می‌دادند، صدای رسانه‌ها را خاموش کند و مانع انتشار اخبار مربوط به جنایات این رژیم علیه مردم مظلوم فلسطین شود.
دفاتر خبری رسانه‌های بین‌المللی از جمله شبکه الجزیره، آسوشیتدپرس و خبرگزاری فرانسه در برج الجلاء قرار داشت که اخبار مربوط به غزه را پوشش می‌دادند. علاوه بر دفاتر رسانه‌های خبری در این ساختمان همچنین تعداد زیادی مطب پزشک، دفاتر حقوقی و منازل مسکونی وجود داشت.
بنابراین آنچه که در اقدام غیرانسانی رژیم صهیونیستی در غزه و از جمله حمله به برج الجلاء اتفاق افتاد، به اذعان بسیاری از کارشناسان و ناظران بین‌المللی، اقدامی در راستای خاموش کردن صدای رسانه‌ها و ترس از افشای واقعیت‌هایی بود که آن زمان در غزه در جریان بود؛ واقعیت تلخی که در جریان چهار ماه اخیر نیز البته با شدت بسیار بیشتری تکرار شده‌است.
همچنین در جریان آن حمله‌ها، برج «حجی» که در آن اصحاب رسانه مستقر بودند، مورد هدف قرار گرفت. در این حمله هوایی صهیونیست‌ها، تعدادی از اصحاب رسانه شهید و مجروح شدند.
ترور «شیرین ابوعاقله» خبرنگار فلسطینی-آمریکایی شبکه الجزیره در اردیبهشت ماه سال گذشته نیز بر این واقعیت مُهر تأیید زد که هیچ خبرنگاری برای پوشش رخدادهای میدانی غزه از دست صهیونیست‌ها در امان نیست. ابوعاقله در حالی از سمت نیروهای اشغالگر از ناحیه سر مورد اصابت گلوله مستقیم قرار گرفت و جان باخت که جریان یورش نظامیان رژیم به کمپ آوارگان «جنین» و محله «جبریات» این شهر را پوشش می‌داد اما از رهبران حماس و دیگر گروه‌های مقاومت نبود.
صهیونیست‌ها همان سال «غفران هارون» و در سال ۲۰۱۸ «احمد ابوحسین» را در اردوگاه جبالیه در نوار غزه با شلیک گلوله به شکم شهید کردند.
این فقط خبرنگاران فلسطینی نیستند که مورد خشم صهیونیست‌ها قرار می‌گیرند بلکه در سال ۲۰۱۴ «سیمونه کاملی» خبرنگار ایتالیایی در بمباران نوار غزه شهید شد و حتی گزارش اخیر کمیته حفاظت از روزنامه نگاران نیز ثابت کرد که رژیم صهیونیستی برخی از خبرنگاران مستقل یهودی را نیز از کار حرفه‌ای‌شان محروم کرده و حتی یکی از روزنامه نگاران اسراییلی نیز مفقود شده‌است.
بر اساس آمار وزارت اطلاع‌رسانی فلسطین از انتفاضه دوم فلسطین در سال ۲۰۰۰ تا اردیبهشت سال گذشته ۴۵ روزنامه‌نگار توسط رژیم صهیونیستی به شهادت رسیده بودند.
پشت پرده پروژه تخریب خبرنگاران در شرایط کنونی
ارتش رژیم صهیونیستی با این هدف خبرنگاران از محمد وشاح گرفته تا حمزه دحدوح و مصطفی ثریا را از اعضا و حتی رهبران مقاومت به جهان معرفی می‌کند تا نسل‌کشی و جنایت‌های خود را در غزه مشروع جلوه دهد.
البته اصحاب رسانه در این زمینه تنها نیستند و هر طیف و سازمانی که قصد ایجاد مانع در مسیر نسل‌کشی را داشته باشند، از سوی صهیونیست‌ها به توطئه متهم می‌شوند؛ همانند ادعاهایی که از سوی رژیم در قبال «آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینیان» (آنروا) مطرح شد.
رژیم صهیونیستی در یک پرونده اطلاعاتی مملو از ادعا و اتهام، مدعی شد که حدود ۱۹۰ کارمند آنروا در عملیات طوفان الاقصی مشارکت داشتند! در پی اتهام‌های ساختگی رژیم، بیش از ۱۰ کشور شامل آمریکا، انگلیس، آلمان و کانادا کمک‌های خود را به این آژانس قطع کرده‌اند که این امر باعث تشدید بحران انسانی در غزه شده‌است.
رژیم با طرح این قبیل اتهام‌ها به خبرنگاران، آنروا و … سعی بر آن دارد تا توجه جهانی را از شهادت بیش از ۲۸ هزار فلسطینی که دو سوم آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند، دور سازد و از این رهگذر با تداوم جنایت‌ها در راستای دستاوردسازی برآید.
حمله زمینی گسترده رژیم صهیونیستی به رفح با جمعیتی ۱.۴ میلیون نفری که به آنجا پناه برده‌اند، نیاز به بسترسازی دارد. نتانیاهو در حالی از حمله قریب الوقوع به جنوبی‌ترین شهر نوار غزه که نه تنها جوامع جهانی و کشورهای عربی بلکه آمریکا و انگلیس هم آشکارا با این اقدام مخالفت کرده‌اند.
تردیدی وجود ندارد که هدف نتانیاهو از این اقدام، کوچاندن اجباری فلسطینی‌ها به خارج از سرزمین خود است اما وی در این ضرب‌الاجل ۲ هفته‌ای در صدد بسترسازی و متقاعد کردن متحدان برآمده‌است. از این رو ارتباط دادن خبرنگاران با حماس تنها بخشی از پروژه مظلوم‌نمایی با هدف حمله گسترده به رفح است.