مؤلف کتاب «ماه و بلوط» گفت: این‌کتاب اثر کوچکی برای شناسایی کردستان است. مقام معظم رهبری همواره نگاه حق‌شناسانه‌ای نسبت به کردها دارند و آن‌ها همواره مرزبانان ایران بودند.

به گزارش خبرگزاری مهر، رمان «ماه و بلوط» تازه‌ترین اثر محسن مومنی‌شریف دیروز دوشنبه ۳۰ بهمن‌ با حضور اهالی فرهنگ، ادبیات و رسانه در تالار مهر حوزه هنری انقلاب اسلامی رونمایی شد.

این مراسم با حضور حجت‌الاسلام محمد قمی رییس سازمان تبلیغات اسلامی، محمدمهدی دادمان رییس حوزه هنری انقلاب اسلامی، یاسر احمدوند معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، علی رمضانی مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران، میثم نیلی مدیرعامل مجمع ناشران انقلاب اسلامی، مجید شاه‌حسینی رییس فرهنگستان هنر، علی‌اکبر شیروانی مدیر عامل انتشارات سوره‌مهر، محمدرضا سرشار، میلاد عرفان‌پور، فاضل نظری، ناصر فیض، کورش زارعی، حمیدرضا جعفریان رییس سازمان سینمایی حوزه هنری، محمدرضا سنگری، مسعود نجابتی گرافیست، هدایت اله بهبودی، سجاد صفارهرندی مدیر پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی حوزه هنری، علی فروزانفر مدیرکل فرهنگ و ارشاد استان تهران، ایمان عطارزاده معاون هماهنگی دفتر حفظ و نشر مقام معظم رهبری و جمعی از نویسندگان مطرح و اهالی فرهنگ و هنر همراه بود.

در ابتدای این مراسم علی‌اکبر شیروانی مدیرعامل انتشارات سوره مهر گفت: این‌مراسم از چند جهت مهم است. اول تولد کتابی است که حاصل عمر محسن مؤمنی شریف است. دیگر اینکه جشنی است برای تولد دوباره نویسنده کتاب. او بعد از حدود یک دهه اشتغال به کار اجرایی دوباره به فضای نویسندگی برگشت؛ پس می‌توانیم این مراسم را جشن رونمایی کلمه و کلام برای محسن مؤمنی شریف در نظر بگیریم.

مجید آقایی استاد دانشگاه یورک کانادا نیز در ادامه این‌برنامه گفت: می‌خواهم به کتاب «ماه و بلوط» بپردازم که محسن مؤمنی شریف چه بهره‌هایی برده است. به نظر می‌رسد که نویسنده، کتاب را از پی و مسیر خوانش و فضای حقیقی کردستان دریافت کرده است. این یکی از مؤلفه‌های مهم است. خواننده در مواجهه با شخصیت‌های این کتاب نوعی نزدیک بودن به علقه‌های درونی را احساس می‌کند. این علقه‌ها ما را به حس گفت‌وگو کردن به جای حس انزجار نزدیک می‌کند. من شیفته شخصیت ملاعبدالکریم شهری کندی شدم. کاملاً به فخامت و فخر این شخص اشاره می‌شود. این آدم می‌تواند فضا را ارتباط بدهد. درک عمیقی که از ادبیات فارسی و زبان فارسی در کنار زبان کردی دارد، ما را وارد یک حس پیوند می‌کند.

وی افزود: شیوه روایی که انتخاب شده است، محصول یک نوع روایت از منظر اول شخص است. حاصل تجربه راوی در مواجهه با یک بازجو بیان می‌شود. در شیوه روایی اول شخص تکنیک‌های مختلفی داریم. انسان در تنهایی خویش شروع به مونولوگ گفتن می‌کند. در حوزه روایت ایرانی مونولوگ‌ها را در پیوند با یک جمع بیان می‌کنیم. قصه عقل سرخ و آواز پر جبرئیل، وقتی سهروردی شروع به روایت می‌کند، آنها را در قالب یک جمع می‌گذارد. در سلامان و ابسال هم همین‌گونه است. انگار بیان خودمان را در مقام جمع بیان می‌کنیم. این نحوه بیان به شدت ما را به حوزه روایت ایرانی نزدیک می‌کند.

در ادامه، حسن روح‌الامین طراح جلد کتاب «ماه و بلوط» گفت: اتفاقی که در نخستین جلسه دیدارم با محسن مؤمنی شریف روی داد، این بود که جان کتاب را به صورت صوتی شنیدم. نکته اولی که خیلی اهمیت داشت، کردستان بود. این منطقه به دلیل ویژگی قومی، موسیقی و اتحاد کردها زبانزد است. ممکن است تصویر به ذهنیت نویسنده نزدیک نباشد و ممکن است نزدیک باشد، آنچه که فهم من بود، توصیف کردم. اینکه یک مدیر خدمتگزار باشد بسیار مهم است. نویسنده کتاب مانند یک برادر بزرگ‌تر کار را توضیح داد و من اجرا کردم.

محسن مؤمنی شریف مؤلف کتاب «ماه و بلوط» آخرین سخنران این‌مراسم بود که گفت: زمانی که کتاب دیگرم «راز گل سرخ» که مربوط به شهید صیاد شیرازی است، رونمایی می‌شد با خودم گفتم این کتاب صاحب دارد. اما برای کتاب ماه و بلوط کسانی زحمت کشیده‌اند که نام همگی در سایتی که به نام کتاب طراحی شده، آورده شده است. کتاب «ماه و بلوط» اثر کوچکی برای شناسایی کردستان است. مقام معظم رهبری همواره نگاه حق‌شناسانه‌ای نسبت به کردها دارند. کردها همواره مرزبانان ایران بودند. شهدایی که کردستان داد، کمتر از اقوام دیگر نیست.

محسن مؤمنی شریف همچنین گفت: وامدار جان‌های پاکی هستیم که فدا شدند. خیلی مدیون بچه‌های تاریخ شفاهی هستیم. ان‌شاءالله خداوند توفیق بدهد که تاریخ شفاهی را به درستی بیان کنیم. سوره مهر پر از دوستان کاردان در حوزه‌های مختلف است. یکی از بخش‌های درخشان بخش ویراستاری است. ویراستاری کاری سخت بود. روایت‌های متعددی در کتاب وجود داشت و لحنی که من اصرار داشتم تا آخر کار بماند. همیشه دغدغه‌ام این بود که قبل از چاپ خوانده شود تا بدون اشتباه به دست خوانندگان برسد.

نویسنده رمان «ماه و بلوط»، سخنان خود را با تقدیر از کسانی که در خلق کتاب و ویرایش و کارشناسی آن مؤثر بودند به پایان برد.