خبرگزاری مهر، گروه مجله: بالاخره به هفته اول اسفند ماه، آخرین ماه زمستان رسیدیم؛ زمستانی که جز برخی از استانهای کوهستانی سرمای استخوان سوزش را نشان نداد. هفته اول زمستان با برگزاری نمایشگاه رسانههای ایران برابر شد. اینجا، در گزارش آخر هفته میتوانید مهمترین اخبار هفته را بخوانید و مروری بر آنها داشته باشید.
ارزانی «کوروش کمپانی» بیحکمت نبود
«کوروش کمپانی» نامی است که این روزها چه در فضای مجازی، چه در روزنامهها حتی مکالمات روزمره آن را زیاد شنیدهایم؛ شرکتی که ادعا کرد میتواند با حذف واسطهها، تلفن همراه آیفون را که در سایت اصلی «اپل» ۹۰۰ دلار است به قیمت ۴۰۰ دلار (حدود ۲۰ میلیون تومان) در مدت ۴۵ روز به ایران بیاورد و به دست مشتریان خود برساند؛ اما وعدههایش سر خرمن از آب درآمد و از مردم کلاهبرداری کرد.
این شرکت کار خود را از تبلیغات گسترده توسط چهرههای مشهور و محبوب مانند «هادی ساعی»، «هادی چوپان» و «محسن ابراهیم زاده» و… شروع کرد. ابتدا با تحویل چند تلفن همراه به مشتریان، رضایت و اعتماد مردم را جلب کرد؛ اعتمادی که به روایت یک کاربر مجازی باعث شد یک نفر کل زندگی خود را بفروشد و ۹۳ موبایل آیفون از کوروش کمپانی بخرد؛ به امید آنکه کسب و کاری راه بیندازد.
جالب است مالک این شرکت «امیرحسین شریفیان» پنج ماه قبل از اینکه شکایتی ثبت شود و این رسوایی به بار آید از کشور به شکل غیرقانونی خارج شده و به ترکیه رفته است. اگر برایتان سوال است چرا غیر قانونی، باید اشاره کرد که این فرد یک سرباز فراری بوده و نمیتوانسته از راه قانونی از کشور خارج شود. اما سوال مهمتر آن است که چگونه یک سرباز فراری توانسته شرکتی برای خود ثبت کند؟
بسیاری از مالباختگان، مقصر اصلی این کلاهبرداری را سلبریتیهای میدانند که تبلیغات وسیعی برای این شرکت داشتهاند؛ کسانی که مردم به اعتبار حرف آنها از این کمپانی خرید کردهاند. این در حالی است که گروهی معتقدند خریداران نباید به حرف سلبریتیها اعتماد میکردند چرا که آنها برای تبلیغات، مدارک و اسناد شرکتها را بررسی نمیکنند.
با همه اینها کسانی که در این ماجرا از آنها کلاهبرداری شده در برگه شکواییه، نام افراد معروفی که این کمپانی را تبلیغ کرده بودند مانند «اکبر عبدی» و «حسن ریوندی» و … را نوشته و از آنها شکایت کردهاند. سخنگوی قوه قضائیه نیز اعلام کرده است: «تا کنون بیش از ۱۵۰۰ نفر شکایت کردهاند و چهرههای مطرح هنری، ورزشی که برای این شرکت تبلیغ کردهاند باید مبلغی که دریافت کرده را به صندوق دولت بازگردانند.»
بر اساس گزارش رسانهها، کلاهبرداری کوروش کمپانی بزرگتر از گرانترین خودروی جهان است. کوروش کمپانی حدود ۳۵ میلیون دلار یا ۲ هزار میلیارد تومان به جیب زده در حالی که چیزی معادل قیمت «رولزرویس بوت تیل» است. با این حال، شریفیان مالک این شرکت معتقد است تنها ۱۳۰ الی ۱۵۰ میلیارد تومان به مردم ایران بدهکار است نه بیشتر.
حاشیههای این شرکت به همین جا ختم نمیشود و «وزارت صمت» اعلام کرد که کوروش کمپانی مجوزی از وزارت صمت نداشته است. سازمان ثبت اسناد نیز گفت: «نام کوروش کمپانی جعلی است و این نام توسط خود فرد جعل شده است.» خلا نظارتی باعث شده کسی با این اسم جعلی برخورد نکند، حتی تبلیغات گسترده آن نیز که با پروندههای سابق کلاهبرداری در ایران مشابهتهایی دارد برای نهادهای نظارتی نگرانکننده و سوال برانگیز نبوده است.
در نهایت پس از تمام جنجال و حاشیهها به نقل از خبرگزاری مهر، یک منبع آگاه درباره این پرونده گفته است: «این پرونده از سوی مقامات قضائی به پلیس ارائه شده و اکنون در دست پلیس بینالملل است که پس از سیر مراحل این پرونده به زودی به اینترپل صادر خواهد شد. پس از تأیید اینترپل اعلان قرمز در مورد مالک متواری کمپانی برای کشورهای مختلف انجام و برای استرداد وی به کشور اقدام خواهد شد.»
دیوانهترین بازیها با تیم ملی فوتبال ساحلی!
«تیم ملی فوتبال ساحلی» کشورمان کارنامه بسیار درخشانی در رزومه خود دارد. این تیم سال گذشته عنوان «قهرمانی» جام بین قارهای فوتبال ساحلی را نصیب خود کرده است. همچنین سه قهرمانی بین قارهای دیگر در سالهای ۲۰۱۳،۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ دارد. علاوه بر اینها در جامجهانی فوتبال ساحلی هم تا کنون دو بار به قهرمانی در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۳ رسیده است.
این بار بازیکنان فوتبال ساحلی در رقابتهای جام جهانی ۲۰۲۴ باز هم خوش درخشیدهاند و به مرحله یک چهارم راه یافتهاند. بازی با «اسپانیا» آنقدر حساس و مهیج بود که پیچ اصلی «فیفا»، فدراسیون بینالمللی فوتبال خلاصهای از آن بازی را با عنوان «دیوانهوار ترین بازی که تا به حال دیدهاید» پست کرد. در این بازی ایران با اینکه ۳ گل خورده بود به رقابت بازگشت و نتیجه آن ۶ -۶ مساوی شد. بازی که در نهایت به پنالتی رسید یک برد شیرین و دلچسب را برای ایران به همراه داشت.
تیم ملی فوتبال ساحلی ایران در سومین دیدار خود با «تاهیتی» با نتیجه ۵ بر ۳ پیروز زمین شد. نکته قابل توجه این بازی، گل تماشایی «سید مهدی میرجلیلی» دروازه بان تیم ملی بود. گلی که فیفا آن را به طور ویژه در قالب استوری و پست در صفحه اینستاگرام خود منتشر و از آن تعریف و تمجید کرد. بعد از اینها پیروزی دو بر یک مقابل امارات در مرحله یک چهارم نهایی، ایران را به جمع چهار تیم پایانی این رقابتها رساند. بازیکنان تیم ملی فوتبال ساحلی برای رسیدن به فینال باید مقابل برزیل بازی کنند.
درست است که در رقابتهای جام ملتهای آسیا جایی نداشتیم و نتوانستیم به نیمه نهایی برسیم؛ اما امید داریم بچههای تیم ملی فوتبال ساحلیمان بار دیگر خوش بدرخشند و باعث خوشحالی و افتخار ایران و هم وطنانشان شوند.
اما قبل از اینکه پرونده ورزشی این هفته را ببیندیم بهتر است کمی از اخبار فوتبالی فاصله بگیریم و یادآوری کنیم که «فرزانه فصیحی» در مسابقات دو و میدانی داخل سالن قهرمانی آسیا، به مقام قهرمانی رسید. او علاوه بر کسب مقام نخست با توانست رکورد قبلی داخل سالن قهرمانی آسیا را بشکند و مهارت خود را یک بار دیگر به اثبات برساند.
رفع فیلترینگ با ارائه فیلترشکن رایگان؟
پنج سالی میشود که کلمه فیلترینگ به گوش آشنا شده است تا جایی که برخی|، اول هر ماه هزینه شارژ کردن حساب فیلترشکن خود را در لیست هزینههایشان مینویسند و آن را کنار میگذارند. حالا پس از گذشت چند سال زمزمههای جدیدی درباره فیلترینگ به گوش میرسد. زمزمههایی که هنوز قطعی نشده و در دست بررسی است. شورای عالی فضای مجازی تنظیمگران بخشی را موظف کرد تا برای ایجاد تنوع در سبد مصرف کاربران با ساز و کارهای حکمرانیپذیر با هدف رفع نیاز مردم، سکوها و فضاهایی که در آنها امکان ارائه خدمات به مردم وجود دارد را شناسایی و شرایط فعالیت آنها در داخل کشور را فراهم کنند.
این اقدام را در گذشته با برنامههایی مانند «تلگرام طلایی» تجربه کردهایم اما این بار با توجه به بسترهای جدید و دریافت مجوز قانونی، شرایطی فراهم میشود که بر اساس آن سکوها و خدمات خارجی که تا قبل از این امکان فعالیت مستقیم نداشتند، بتوانند با حفظ تمام قابلیتها فعالیت خود را ادامه دهند.
نشست و صحبتهای «سید محمدامین آقامیری» دبیر شورای عالی فضای مجازی مهر تأییدی بر جدی شدن زمزمهها درباره شرایط جدید فیلتر پلتفرمهای خارجی شد. او گفت: «سکوهای خارجی فیلتر شده به سه روش میتوانند در کشور رفع فیلتر شوند. اولین شرط پذیرش رسمی قوانین کشور توسط پلتفرم، دوم ارتباط مجموعههای خصوصی با پلتفرمها و سوم ایجاد پوستههایی (درگاههایی) که بتوانند قوانین کشور را رعایت کنند و مجوزهای لازم را دریافت کنند.»
البته این ماجرا، مصوبههایی نیز دارد که شاید به مذاق برخیها خوش نیاید. مصوبه جدید شورای عالی فضای مجازی خبر از ممنوعیت تبلیغ افراد حقوقی در پلتفرمهای خارجی داد. این مصوبه استفاده از فیلترشکن را مگر در مواردی که مجوز قانونی دریافت شود غیرمجاز اعلام کرده است. گفتنی است تا پیش از این صرفاً خرید و فروش فیلترشکن ممنوع بود نه استفاده از آن.
گردهمایی رسانهها پس از شش سال دوری
بیست و چهارمین «نمایشگاه تخصصی مطبوعات» بار دیگر پس از وقفهای شش ساله برگزار شد. امروزه رسانه و پایگاههای خبری یکی از مهمترین ابزارهای دنیا هستند که به عنوان یک پل ارتباطی بین مردم و مسؤولان عمل میکنند. در حقیقت این نمایشگاه بزرگترین رویداد مطبوعاتی- فرهنگی کشور است که بیشتر مخاطبان آن فعالان رسانهای، دانشجویان و مدرسان حوزه ارتباطات و روابط عمومیهای دستگاههای اجرایی و شرکتها هستند.
نمایشگاه مطبوعات از سال ۷۲ تا ۸۴ در کنار نمایشگاه کتاب برگزار میشد؛ اما از سال ۸۵ تا ۹۶ با یک هویت مستقل از نمایشگاه کتاب در پاییز هر سال میزبان علاقمندان بود، رویدادی که اهالی رسانه بسیار از آن استقبال میکردند.
این بار برگزاری نمایشگاه با حاشیههایی همراه بوده که یکی از مهمترین آنها، خبر تمدید یک روزه این رویداد توسط وزیر فرهنگ و ارشاد «محمد مهدی اسماعیلی» بود. او صبح چهارشنبه در حاشیه برگزاری جلسه هیأت دولت در جمعه خبرنگاران اعلام کرد که با توجه به استقبال صورت گرفته توسط مردم، نمایشگاه برای یک روز دیگر تمدید میشود. چند ساعتی نگذشته بود که اهالی رسانه حاضر در این رویداد اعلام شد غرفههای خود را جمع کنند و خبری از تمدید نمایشگاه نیست. برخی رسانهها در این باره اعلام کردند که مسؤولان مصلی تهران با تمدید این رویداد مخالف بودهاند.
این ناهماهنگی باعث شد علاقمندانی که پس از خبر تمدید نمایشگاه توسط وزیر قصد داشتند پنجشنبه یعنی روز آخر نمایشگاه برای مراسم اختتامیه به مصلی امام خمینی (ره) سر بزنند این مراسم را از دست بدهند. سوال آن است که پیش از آنکه خبر تمدید رویداد اعلام شود نباید جوانب احتمالی را در نظر گرفت و با برگزارکنندگان آن هماهنگیهای لازم را انجام داد؟ با تمام این تفاسیر، این رویداد هم به پایان رسید و و این سوال را بر جای گذاشت که اهالی مطبوعات برای آنکه بار دیگر دور هم جمع شوند باز هم باید شش سال صبر کنند؟