خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: علی معروفی آرانی پژوهشگر یهودیت و صهیونیسم پس از یادداشت‌ها و مقالات دیگری که درباره فلسطین و طوفان‌الاقصی نگاشته، به‌تازگی یادداشتی نوشته که با عنوان «در پاییز کودک ریز غزه؛ اینجا کسی نمی میرد فرشته‌ها دروغ نمی‌گویند» در اختیار مهر قرار گرفته است.
مشروح متن این‌یادداشت را همزمان با روزهایی که کودکان و بزرگسالان غزه برای دریافت غذا و اولین احتیاجات زندگی کشته می‌شوند، می‌خوانیم؛
امیدها بر باد رفت و کودکان، زنان و مردان غزه هیچ جای امنی برای رفتن ندارند و فرصت اندکی برای زنده ماندن دارند. کودکان هر روز به شهادت رسیده یا معلول، زخمی و یتیم می‌شوند.جنگ‌ها هم قوانینی دارند. هیچ کودکی نباید از ارایه خدمات ضروری به او قطع شود و از اخلاق انسان دوستانه بشری غفلت شود. هیچ کودکی نباید گروگان گرفته شود یا به هیچ وجه در درگیری‌های مسلحانه استفاده شود. بیمارستان‌ها و مدارس باید در برابر بمباران محافظت شوند و طبق قوانین بشردوستانه بین‌المللی از آنها برای مقاصد نظامی استفاده نشود. هزینه این خشونت برای کودکان و جوامع آنها برای نسل‌های آینده هرگز جبران نخواهد شد.
متولدان بزرگ‌ترین زندان روباز جهان در حال حاضر، در صورت زنده ماندن، ساکنان بزرگ‌ترین گور دسته جمعی، این کودکان در دنیا هستند؛ آنها در صف انتظار مرگ و بیماری و قحطی ایستاده‌اند.
رژیم صهیونیستی تمام تلاش خود را در سالهای اخیر انجام داده تا از کودکان فلسطینی با عنوان تروریست یاد کند؛ این رژیم در همدلانه‌ترین موضع خود نیز انسانیت را از کودکان فلسطینی ربوده و با اتهام‌زنی به مقاومت فلسطین مدعی است که کودکان سپر انسانی مقاومت فلسطین هستند. از منظر رژیم صهیونیستی چیزی یا فردی تحت عنوان کودک فلسطینی وجود ندارد؛ از این رو است که از قتل‌عام و کشتار آنها نه باکی دارد و نه وجدانی که به درد بیاید.
البته کشتار وحشیانه کودکان فلسطینی موضوعی نیست که از نگاه بازیگران جهان و سازمان‌های بین‌المللی همچون سازمان ملل دور مانده باشد اما انتقادات بیشتر متوجه واکنش آنها است که بعضاً با سیاست زدگی همراه شده است.
در حالی که درگیری‌های جاری در نوار غزه وارد هفته بیست و یکم می‌شود، غذا و آب سالم به‌طور باورنکردنی کمیاب شده و بیماری‌ها شیوع پیدا کرده و تغذیه و مصونیت زنان و کودکان را به خطر می‌اندازد و منجر به افزایش سو تغذیه حاد شده است. اگر چه اینک هزاران کودک در غزه آواره شده یا خانواده خود را از دست داده‌اند، آنها با کمبود دارو، آب، غذا و یک خشونت سیستماتیک دست و پنجه نرم می‌کنند اما این تراژدی جدید نیست و قدمتی ۷۵ ساله دارد.
بیش از ۴۰ درصد از کشته شدگان غزه از زمان آغاز حمله به اسراییل و تشدید خشونت‌ها در اراضی اشغالی فلسطین در ۷ اکتبر، کودکان هستند. به ازای هر روز بدون آتش بس قطعی، به طور متوسط ۱۰۰ کودک کشته شده‌اند. هیچ توجیهی برای کشتن کودکان وجود ندارد. وضعیت غزه وحشتناک و برای بشریت آفت است.
گزارش آسیب پذیری تغذیه و تجزیه و تحلیل وضعیت کودکان غزه نشان می‌دهد که این وضعیت به ویژه در نوار شمالی غزه که هفته‌ها به طور کامل از کمک‌های بین‌المللی و انسان دوستانه قطع شده، شدید است. غربالگری‌های تغذیه‌ای که در پناهگاه‌ها و مراکز بهداشتی در شمال غزه انجام شد، نشان داد که ۱۵.۶ درصد از کودکان موجود در این منطقه که ۴ نفر از هر ۶ کودک زیر ۲ سال دچار سوءتغذیه حاد هستند. از این میان، تقریباً ۳ درصد از سوءتغذیه شدید رنج می‌برند که تهدیدکننده‌ترین شکل سوءتغذیه است که کودکان خردسال را در بالاترین خطر ابتلاء به عوارض پزشکی و مرگ قرار می‌دهد مگر اینکه درمان فوری دریافت کنند. از آنجایی که این گزارش‌ها در فوریه ۲۰۲۴( بهمن ماه) جمع‌آوری شده‌اند، وضعیت امروز حتی وخیم‌تر خواهد بود.
رژیم صهیونیستی تمام تلاش خود را در سالهای اخیر انجام داده تا از کودکان فلسطینی با عنوان تروریست یاد کند؛ این رژیم در همدلانه‌ترین موضع خود نیز انسانیت را از کودکان فلسطینی ربوده و با اتهام‌زنی به مقاومت فلسطین مدعی است که کودکان سپر انسانی مقاومت فلسطین هستند. از منظر رژیم صهیونیستی چیزی یا فردی تحت عنوان کودک فلسطینی وجود ندارد؛ از این رو است که از قتل‌عام و کشتار آنها نه باکی دارد و نه وجدانی که به درد بیاید.
آب آشامیدنی سالم ناکافی، و همچنین آب ناکافی برای مصارف آشپزی و بهداشتی، تغذیه نامناسب را تشدید می‌کند. به طور متوسط، خانوارهای مورد بررسی به کمتر از یک لیتر آب سالم برای هر نفر در روز دسترسی دارند. طبق استانداردهای بشردوستانه، حداقل میزان آب سالم مورد نیاز در مواقع اضطراری برای هر نفر سه لیتر در روز است، در حالی که استاندارد کلی برای هر نفر ۱۵ لیتر است که شامل مقادیر کافی برای نوشیدن، شستشو و پخت و پز می‌باشد.
گرسنگی، تشنگی و ضعیف، برای کودکان غزه بیداد می‌کند و تعداد بیماران هر روز بیشتر و بیشتری می‌شوند. این گزارش نشان می‌دهد که حداقل ۹۰ درصد از کودکان زیر ۵ سال به یک یا چند بیماری عفونی مبتلا هستند. ۷۰ درصد در دو هفته گذشته اسهال داشتند که در مقایسه با سال ۲۰۲۲، ۲۳ برابر (بیست و سه برابر) افزایش داشت.
گرسنگی و بیماری ترکیبی مرگبار هستند. کودکان گرسنه، ضعیف و عمیقاً آسیب دیده احتمال بیشتری دارند که اگر در بمباران کشته نشوند پس حتماً با بیماری و سو تغذیه جان خواهند سپرد بیمار شوند و این موضوع خطرناک و غم‌انگیز است و جلوی چشمان میلیون‌ها نفر رخ می‌دهد.
بدون کمک‌های بشردوستانه بیشتر، احتمالاً وضعیت تغذیه به سرعت و در مقیاسی در سراسر نوار غزه بدتر خواهد شد. با توجه به اینکه اکثر خدمات بهداشتی، آب و فاضلاب به شدت تخریب شده‌اند، ضروری است که خدماتی که عملکرد بیشتر برای حفظ جان دارند محافظت و تقویت شوند تا از گسترش بیماری‌ها جلوگیری شود و از بدتر شدن سو تغذیه جلوگیری شود.
به دلیل کمبود نگران کننده غذا، آب و خدمات بهداشتی و تغذیه، خطر بالا رفتن سو تغذیه در سراسر نوار غزه وجود دارد: ۹۰ درصد از کودکان زیر ۲ سال و ۹۵ درصد از زنان باردار و شیرده با فقر شدید غذایی مواجه هستند؛ به این معنی که آنها کمتر از یک وعده غذایی را مصرف کرده‌اند و غذایی که آنها دسترسی دارند در کمترین میزان ارزش غذایی است.
۹۵ درصد از خانواده‌ها وعده‌های غذایی و اندازه وعده‌های غذایی را محدود می‌کنند و ۶۴ درصد از خانواده‌ها فقط یک وعده در روز می‌خورند.بیش از ۹۵ درصد از خانواده‌ها گفتند که مقدار غذای دریافتی بزرگسالان را محدود کرده‌اند تا اطمینان حاصل شود که کودکان کوچک غذا برای خوردن دارند.
۳۱۹۵ کودک در سه هفته کشته شدند از تعداد سالانه کودکان کشته شده در مناطق درگیری از سال ۲۰۱۹ پیشی گرفت. سازمان نجات کودکان اعلام کرد، تعداد کودکانی که در غزه تنها در سه هفته کشته شده‌اند، از تعداد کودکان کشته شده در مناطق جنگی جهان از سال ۲۰۱۹ پیشی گرفته است. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد بیش از تعداد کشته‌شدگان درگیری‌های مسلحانه در سراسر جهان - در بیش از ۲۰ کشور - در طول یک سال تمام، فقط در سه سال گذشته ۱۰ برابر بیشتر از آن کودکان فقط در غزه کشته شده‌اند.
کودکان بیش از ۴۰ درصد از ۳۰۳۲۰ نفر به شهادت رسیده در غزه را تشکیل می‌دهند و بیش از یک سوم کل تلفات در سرتاسر سرزمین‌های اشغالی فلسطین و اسرائیل را تشکیل می‌دهند. با توجه به مفقود شدن ۱۰۰۰ کودک دیگر در غزه که گمان می‌رود زیر آوار مدفون شده‌اند، تعداد قربانیان احتمالاً بسیار بیشتر است.
جیسون لی، مدیر سازمان «کودکان را نجات دهید» در اراضی اشغالی فلسطین گفت: سه هفته خشونت، کودکان را از خانواده‌ها جدا کرده و زندگی آنها را با سرعت غیرقابل تصوری از بین برده است. این آمار وحشتناک است و با خشونت نه تنها در غزه که در حال حاضر ادامه دارد، بلکه در حال گسترش است، تعداد بیشتری از کودکان در معرض خطر جدی قرار دارند.
به گفته پزشکان بدون مرز خطر مرگ کودکان بر اثر جراحات هرگز تاکنون در تمام جنگ‌های بین‌المللی بالاتر از این نبوده است، زیرا یک سوم بیمارستان‌ها در سراسر نوار غزه به دلیل قطع برق و "محاصره کامل" توسط رژیم صهیونیستی که مانع ورود کالاهایی مانند سوخت و دارو و کمبود داروی بیهوشی شده است، به معنای قطع کردن عضو کودکان بدون بیهوشی و با عمل جراحی بوده است.
کودکان غزه که از خشونت جان سالم به در می‌برند، وحشت‌های غیرقابل وصفی را تحمل می‌کنند، از جمله جراحات تغییر دهنده زندگی، سوختگی، بیماری، مراقبت‌های پزشکی ناکافی، و از دست دادن والدین و سایر عزیزان. آنها مجبور شده‌اند از خشونت فرار کنند، اغلب مکرراً، بدون هیچ مکان امنی برای رفتن، و با وحشت یک آینده نامشخص روبرو شوند. حدود ۱۰۰۰ کودک در غزه یک یا هر دو پای خود را از دست داده‌اند که بسیاری از آنها بدون بیهوشی قطع شده‌اند و به مراقبت‌های پزشکی یک عمر نیاز دارند.
لانا دختر ۱۱ سالهای در رفح در جنوب غزه، می‌گوید: «جنگ به شدت بر ما تأثیر گذاشته است. مجبور شدیم خانه‌هایمان را ترک کنیم و کاری از دستمان برنمی آمد. ما در طول جنگ چیزهای زیادی یاد گرفتیم، مانند اهمیت صرفه‌جویی در مصرف آب و غذا و لباس. امیدوارم جنگ به پایان برسد و ما در صلح و امنیت زندگی کنیم.
نزدیک چهار ماه است که کودکان بهای درگیری را می‌پردازند که هیچ‌نقشی در آن ندارند. آنها وحشت زده، آسیب دیده، معلول و آواره هستند. یک درصد از جمعیت کودکان غزه قبلاً در بمباران و عملیات زمینی رژیم صهیونیستی کشته شده‌اند. دیگران بازماندگان در خطر مرگ ناشی از گرسنگی و بیماری و قحطی هستند. برای کودکانی که جان سالم به در برده‌اند، آسیب‌های روانی وارد شده و تخریب کامل زیرساخت‌ها از جمله خانه‌ها، مدارس و بیمارستان‌ها، آینده آنها را نابود کرده است.
این کودک کشی از سوی صهیونیست‌ها در حالی همواره در جریان بوده و با جنگ غزه تشدید شده که اقدام رژیم مغایر با قوانین بین‌المللی به ویژه ماده ۱۶ کنوانسیون حقوق کودکان است که بر اساس این ماده، رفتار خشونت‌آمیز با کودکان ممنوع اعلام شده‌است. بنابراین انتظار می‌رود سازمان‌های مؤثر بین‌المللی و مدافعان حقوق بشر در عمل نیز به رسالت اصلی خود پایبند باشند و کودکان فلسطینی را قربانی منافع و بازی‌های سیاسی خود نکنند. درنهایت غم و اندوه باید گفت این کودکان در سرزمینی به دنیا آمدند که به شهادت گروه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری بزرگ‌ترین زندان روباز جهان است؛ حضور در زندان مستلزم ارتکاب جرم است؛ پرسش مهم این است که کودکان غزه چه جرمی مرتکب شدند که باید زندانی باشند؟
متولدان بزرگ‌ترین زندان روباز جهان در حال حاضر، در صورت زنده ماندن، ساکنان بزرگ‌ترین گور دسته جمعی، این کودکان در دنیا هستند؛ آنها در صف انتظار مرگ و بیماری و قحطی ایستاده‌اند. کودکان غزه در این چند ماه گذشته در میانه بمباران‌های مداوم رژیم صهیونیستی ناله کردند؛ برای از دست رفتن اعضای خانواده خود فریاد زدند؛ گرسنگی کشیدند؛ لرزیدند و مردند.