خبرگزاری مهر، گروه استانها: رمضان ماه ضیافت الهی و ماه برکت نزول بهار قرآن و فرصتی نزدیک شدن به پروردگار عالمیان است و در این ماه خداوند صاحب کرم از بندگانش با کرامت و مهربانی پذیرایی می‌کند.
نوای دل انگیز ماه میهمانی خدا که در بلندای بام ایران به گوش می‌رسد سفره‌های همدلی و مهربانی در میان مردمان گروسی گسترده می‌شود، شور و اشتیاق مهمانی خدا و نشستن بر خوان الهی توفیقی دوچندان را نصیب میهمانان این سفره می‌کند.
یکی از زیبایی‌های بهار قرآن تقارن این ماه پر برکت با بهار طبیعت است و همگام با طراوت طبیعت، طراوتی معنوی نیز دل‌های غبار گرفته را جلا و روشنی بخشیده است.
بیجار سرزمینی با تمدن چند هزار ساله و آئین‌های کهن است و مردم این شهرستان ولایی ماه ضیافت الهی را همچون دیگر ایام سال با آئین و سنن خاص این منطقه برگزار می‌کنند.
ماه مبارک رمضان از دیرباز تا کنون، در فرهنگ مردم از جایگاه خاصی برخوردار بوده است، آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در دیار گروس هنوز هم به زیبایی برگزار می‌شود.
یکی از مهمترین سنت‌های مردم بیجار در این ماه، «صله‌ارحام» است به گونه‌ای که در این ماه پر از خیر و برکت با پهن کردن سفره‌های هرچند ساده و کوچک سعی دارند تا اقوام و فامیل را به دور هم جمع کنند.
بانوان بیجاری پخت انواع آش، شله زرد، فرنی و حلوا سعی می‌کنند نذر خود را ادا کنند و با این اقدام خود برکتی را هم به سفره همسایگان خود می‌برند.
بر پایی محافل انس با قرآن کریم، تلاوت و تفسیر کلام وحی، رسیدگی به محرومان و نیازمندان جامعه، زیارت اماکن متبرکه، حضور در مراسم مذهبی، برگزاری آئین احیای شب‌های قدر، از جمله آداب مردم بیجار در ماه مبارک رمضان است.
زدودن غبار از چهره خانه با سفید کردن دیوار کاهگلی
یکی از سنت‌های زیبا و ماندگار در بیجار گروس نظافت و پاکسازی منزل قبل از شروع بهار رمضان است به گونه‌ای که بانوان و دختران از چند روز قبل از رسیدن ماه مبارک رمضان شست و شوی اثاث خانه را آغاز می‌کنند و مشغول تهیه مایحتاج این ماه مبارک مانند مربا و حلوا، نان چای و گرده می‌شوند.
یکی از رسومی که از دیرباز در روستاهای این منطقه رواج داشته است، سفید کردن دیوارهای کاهگلی است به گونه‌ای که روستاییان قبل از رسیدن ماه رمضان دیوارهای منزل خود را با خاک سفید مخصوصی، سفید می‌نمایند تا دوده و رنگ تیره دیوار از بین برود.
بیداری سحر با طبل جای خود را به زنگ گوشی داده است
مردم این دیار در زمان‌های قدیم برای بیدار شدن در سحر از روش‌های مختلفی استفاده می‌کردند، که بعضی از آنها با گذر زمان به دست فراموشی سپرده شده است و بعضی همچنان پابرجاست.
یکی دیگر از راه‌های که از قدیم‌الایام مردم دیار گروس برای بیدار شدن در سحر از آن استفاده می‌کردند، صدای بانگ خروس بود.
یکی از روش‌هایی که در قدیم برای بیدار شدن در شب‌های ماه رمضان به کار می‌رفت زدن نقاره و طبل و شیپور بوده است که این روش هم اکنون در برخی از روستاها به همان شکل قدیمی خود باقی است.
از دیگر سنت‌های جالبی که در ماه مبارک رمضان در شهرستان بیجار در زمان‌های قدیم الایام انجام می‌شد این است که همسایه‌ها قرار می‌گذارند هر کسی که سحر زودتر بیدار شود، همسایه‌های دیگری را هم بیدار کند.
اگر خانه‌ها دیوار به دیوار باشند با مشت‌های پیاپی به دیوار می‌کوبند تا بیدار شوند و آنها نیز با مشت به دیوار می‌زنند تا جواب بیدار شدن خود را داده باشند.
اما امروزه بسیاری از این سنت‌های زیبا به دست فراموشی سپرده شده است و دوستان و اقوام با زنگ گوشی بیدار می‌شوند و با تماس تلفنی بقیه دوستان و آشنایان را برای سحر بیدار می‌کنند.
روزه‌ای که با خاک افطار می‌شود
یکی از سنت‌هایی که در بین خانواده‌های بیجاری مرسوم بوده است این است که هنگام افطار، بزرگ خانواده انگشتش را به خاک تمیز می‌زند و روزه‌اش را با خاک باز می‌کند.
مردم این دیار اعتقاد دارند انسان از خاک آفریده شده است و سرانجام هم خاک می‌شود پس بهتر است در این ماه مقدس هم با خاک روزه را باز کنند تا ایمانشان استوار گردد.
مردم بیجار گروس در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان که مصادف با شب ضربت خوردن حضرت علی (ع) است برای آمرزش اموات خود، خرما، حلوا، شکر پنیر و نان روغنی «برساق» که خاص این دیار است و آش «پرشکه» خیرات می‌کنند.
پایان ماه مبارک رمضان در دیار گروس
در روز عید فطر نیز مردم پس از خواندن نماز صبح به مساجد محل رفته و پس از پذیرایی نماز عید را با شکوه هرچه تمام تر به جا می‌آورند و این روز را به هم تبریک می‌گویند.
در این محل به منظور جمع آوری زکات فطره صندوق‌هایی تعیین و مردم وجوهات خود را در آنها می‌ریزند.
پس از پایان این مراسم، مردم به خانه بزرگترهای فامیل خود رفته و این روز بزرگ را تبریک می‌گویند و به شکرانه یک ماه عبادت و بندگی خدا شادمانی می‌کنند.
رمضان در دیار گروس و استان کردستان با خیر و برکت همراه می‌شود و معنویات این ایام در این دیار فزونی می‌یابد و آوای کلام الهی و محافل قرآنی از هر مسجد و مناره و محله‌ای به گوش می‌رسد.