مرجان کشانی کارگردان انیمیشن «جیرفت» که پخش جشنواره‌ای خود را آغاز کرده است، درباره این انیمیشن هفت دقیقه‌ای که با تکنیک دو بعدی ساخته شده است به خبرنگار مهر گفت: «جیرفت» درباره تمدن ایران است که به‌صورت سیاسی و فرهنگی به بیان مطلب می‌پردازد، همچنین در این انیمیشن به‌صورت خنثی مساله جنگ را بررسی می‌کنیم. ایده این فیلم در زمان دانشجویی به ذهن من رسید و فیلمنامه‌اش را هم نوشته بودم اما اجرای آن به دلیل هزینه بالای ساخت انیمیشن تا امروز طول کشید.
وی ادامه داد: در انیمیشن «جیرفت» ما شاهد نبرد میان عقاب و مار نقاشی شده روی کوزه‌ای هستیم که توسط ایزدبانو کشیده شده‌اند و از آنجایی که در فرهنگ جیرفت طبیعت‌شان از آب سرچشمه می‌گیرد، به وسیله یک رعد و برق جان می‌گیرند و در ظرف موجود که همچون کره زمین درنظر گرفته می‌شود، برای دستیابی به همه آن، به نبرد می‌پردازند. هدف از ساخت «جیرفت» این بود که بگوییم، کره زمین متعلق به همه ماست و جنگ‌های موجود در آن، بیهوده خواهد بود.
کشانی عنوان کرد: از آنجایی که تولید این کار از سال‌ها پیش شروع شده بود، ساخت آن خیلی سریع اتفاق افتاد؛ زمانی که قرارداد ساخت را با مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی بستم، پیش‌تولید جلو رفته بود و چهار ماه پس از بستن قرارداد، کار تحویل داده شد. «جیرفت» در حال حاضر به جشنواره‌های مختلف ارسال شده و هدفم این است که دیده شود.
وی درباره ساخت انیمیشن فرهنگی و تاریخی به‌صورت روایی توضیح داد: من از نظر شخصیتی به داستان «جیرفت» پرداختم چراکه انسان داستان‌گویی هستم. هر کسی روایت متفاوتی از لحظات زندگی‌اش دارد و نگاه من به تاریخ و فرهنگ این گونه است، حتی اگر بخواهم به ساخت مستند در این حوزه بپردازم، باز هم سعی می‌کنم در آن روایتی را دخیل کنم تا خودم متوجه‌اش شوم.
کارگردان «پیانو» درباره ساخت انیمیشن کوتاه، با محتوایی که می‌تواند طولانی‌تر باشد، تصریح کرد: انیمیشن فضای خاصی دارد که با تمرین کردن می‌توانیم بر آن تسلط یابیم، حدود ۲۰ سال است که انیمیشن می‌سازم و وقتی می‌خواهم کاری انجام دهم، آن کار به من اعلام می‌کند که در چه مدت زمان و با چه تکنیکی باید ساخته شود. تمرین مداوم باعث می‌شود که بتوانیم حرف‌مان را در مدت زمان کوتاه بیان کنیم و هیچ زمان طولانی‌ای برای آن نیاز نیست.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره نمایش انیمیشن در ایران مطرح کرد: قبل از اینکه به ساخت انیمیشن کوتاه بپردازم، برای سازمان صداوسیما سریال تولید می‌کردم و مشکلم این بود که وقتی کاری را تحویل می‌دادیم، چهار تا پنج سال بعد پخش می‌شد که هم از نظر تکنیک و هم از نظر محتوا دیگر قابل دیدن نبود. تکنولوژی‌های موجود در صنعت انیمیشن ایران نسبت به کشورهای دیگر عقب است و اگر پخش یک اثر را طولانی کنیم، دیگر قابل تماشا نخواهد بود.
این انیماتور در پایان تاکید کرد: برای یک کار اداری کوچک باید مدت‌ها مراحل اداری را طی کنیم و فکر نمی‌کنم این مشکل را بتوان حل کرد چراکه بسیاری از افراد حاضر در مراکز و مؤسسات دولتی، خیلی شخصی با مسائل برخورد می‌کنند که باعث می‌شود کار هنرمند دیده نشود.