به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علوی تهرانی کارشناس مذهبی در مسجد حضرت امیر گفت: خداوند برای انجام فعالیت‌های انسانی چهار قوه به او عطا کرده است. یکی قوه شهویه که عامل و باعث جلب منفعت در زندگی، دیگری قوه غضبیه که عامل دفع مضرات زندگی است و بعد قوه عاقله که وظیفه اش ادراکات بشر است و بعد قوه واهمه است که بعداً توضیح خواهیم داد.
وی درباره قوه شهویه عنوان کرد: قوه شهویه یک حد افراط و یک حد تفریط و یک حد اعتدال دارد. جهت افراط قوه شهویه هرزگی نام دارد این به معنای حرص شدید بر لذت طلبی و غرق شدن در لذات است بدون ملاحظه به اینکه آیا این لذت بردن از نظر شرع و عقل مقبول است. مراد از حرص شدید بر لذت‌های شهوانی منظور اموری است که طبق میل انسان و بدون چارچوب عقل است.
علوی تهرانی افزود: حد تفریط شهویه خمودگی نام دارد منظور از این مهم میراندن هر چیزی که نافع زندگی است. نمونه بارز این مساله تارک دنیا نام دارد. دین به معنای روی سجاده نشستن و رها کردن زندگی نیست همواره پیامبر توصیه می‌کردند تا مردم برای اداره زندگی خود به کار و فعالیت مشغول باشند و در کنار این فعالیت اهل عبادت و انجام واجبات نیز باشند.
این کارشناس مذهبی با تاکید بر اینکه انسان باید از دنیا در راستای رسیدن به آخرتی نیکو بهره ببرد گفت: وسیله قرار دادن دنیا برای رسیدن به آخرت توصیه شده اما نباید دنیا هدف باشد. دنیایی که انسان را از کسب حقیقت آخرت باز دارد درست نیست. مقام عفت اختصاص به کسی دارد که بر انجام فساد توانایی دارد اما عفت می ورزد و به فرموده امام علی این فرد مانند کسی است که در میدان جهاد مبارزه می‌کند.
وی با اشاره به اینکه صفت عفت تنها به زنان اختصاص ندارد و عفت در زنان به معنای عفیفه بودن است گفت: اعتدال در قوه شهویه را صفت عفت گویند اعتدالی که تابع عقل است. امام علی می‌فرمایند برترین بندگی خدا اعتدال در قوه شهویه است؛ عفت تنها به شکم و مسائل جنسی مربوط نمی‌شود بلکه عفت در کار کردن، عفت در خرج کردن، عفت در گفتار، عفت در تعاملات بشر و… را نیز شامل می‌شود.
علوی تهرانی در ادامه عنوان کرد: دنیا دوستی، پول دوستی، ثروت اندوزی، حریص بودن، بخل‌ورزی، گفتار باطل، و… بر مبنای افراط در قوه شهویه است و تفریط در قوه شهویه مانند تارک دنیا شدن است. قناعت یکی از ویژگی‌های انسان‌هایی است که صفت عفت دارند. قناعت در زندگی تعطیل کردن زندگی نیست بلکه بهره بردن از نعمات بر اساس نیاز آدمی است.
این کارشناس مذهبی در پایان گفت: انسان عفیف دارای صفت غیرت، اهل جود بودن، سخاوت داشتن، راضی به مقدرات، خاشع در برابر حق، عاقلانه رفتار کردن و… است. برنامه زندگی بر اساس ورع ویژگی انسان عفیف است و از زندگی دنیا حظ می‌برند.