خبرگزاری مهر؛ گروه استانها: همیشه طبیعت خوزستان با دنیای خارقالعادهاش مسافران و گردشگران را شگفتزده میکند و به همین دلیل جای جای این استان یکی از جذابترین مقاصد برای سفر است. کوه تشکوه رامهرمز با شعلههای آتشین یکی از تماشاییترین جاهای دیدنی این استان به شمار میرود.
تشکوه در منطقهای در نزدیکی اهواز است که بعد از روستای ماماتین و در نزدیکی روستای گنبد لران قرار دارد؛ بلندیهای زاگرس از شمال تا جنوب ایران قابهایی تماشایی دارد. تشکوه بخشی از بلندیهای این رشتهکوه در خوزستان است. قطعاً تصویری از پدیدههای طبیعی مثل آتشفشانهای فعال یا نیمهفعال از این کوه مورد انتظار است اما کوهی که همیشه شعلههای آتشین و روشن دارد، کمی عجیب به نظر میرسد.
تشکوه یکی از جاهای دیدنی رامهرمز است که خیلی از گردشگران برای بازدید از آن مشتاق هستند. جاذبههای طبیعی در این کوه، این منطقه را به یکی از دیدنیترین نقاط در خوزستان تبدیل کرده است. در بخشهای مختلف از دامنه این کوه، شعلههای دائمی آتش زبانه میکشد و چشمانداز شگفتانگیزی میسازد.
شعلههای رقصان آتش در تشکوه همیشه روشن هستند و با تاریکشدن هوا، نور شعلههای آتش مشخصتر از همیشه است. هر شعله آتش روی دامنه کوه مثل چراغی سوسو میزند و جذابیت کوه را به اوج میرساند.
خیلی از اسمگذاریها ریشه در گویش منطقه دارد. بومیهای رامهرمز در گویش محلی به آتش، «تَش» میگویند. به همین خاطر این اسم را روی این کوه گذاشتند. تشکوه یا همان کوههای آتشین بهترین اسمی بود که شکوه این کوه را نشان میدهد.
خوزستان منبع عظیمی از سوخت و انرژی را در خودش دارد. زمینشناسها بعد از آزمایش روی خاک، متوجه شدند که مقدار زیادی گوگرد در این منطقه وجود دارد. وجود گوگرد دلیل اصلی شعلهور شدن آتشها است. علاوه بر گوگرد، گازهای هیدروکربوری در این فرایند نقش دارند. این گازها در لایههای مختلف زمین به وجود میآیند و از شکافهای سطحی خارج میشوند.
یکی دیگر از ویژگیهای عجیب تشکوه رامهرمز این است که در اطراف این کوه نمیتوان شعلهای را روشن کرد چرا که حجم گاز خروجی از سطح کوه بسیار زیاد است و ترکیبات هوای مجاور کوه را تغییر میدهد.
تشکوه رامهرمز یکی از پدیدههای طبیعی و کمیاب جهان است؛ البته میشود کوه دیگری با همین ویژگی را در باکو، پایتخت کشور جمهوری آذربایجان پیدا کرد. به خاطر میدانهای گازی در این منطقه، شعلههایی از آتش در دامنه این کوه روشن میشود.
جاهای دیدنی اطراف تشکوه رامهرمز
در فاصله کمی از تشکوه رامهرمز و در منطقه آغاجاری، کوه دیگری وجود دارد که بومیها به آن «کوه سوخته» میگویند. منطقه آغاجاری یکی از میدانهای نفتی خوزستان را تشکیل میدهد. انرژی جمعشده در زیر این منطقه، جذابترین پدیدههای طبیعی را به وجود میآورد.
کوه سوخته نسبت به تشکوه رامهرمز کوچکتر است و میتوان آن را برادر تشکوه نامیدهاند. در هر بخش کوه و لابهلای سنگها، شعلههای آتش روشن است و چشمانداز جذابی به کوه میدهد. شعلههای آتش، دود سیاهی را اطراف کوه پخش میکنند.
همچنین بیشتر سطح کوه سوخته، سیاه است و با کوههای کناری تفاوت دارد. لرزش زمین و عوامل فرسایش، شکاف عمیقی را در نزدیکی قله کوه تشکیل داده است. بهخاطر خارجشدن مقدار زیادی گاز از این شکاف میتوان شعلههای روشن آتش را مشاهده کرد.
یکی از آثار تاریخی رامهرمز، امامزادهای است که ساخت مقبره آن به دوره سلجوقی و تیموری میرسد. گنبد مخروطی این بنا معماری برجستهای دارد. گچبریهای روی گنبد را با ظرافت تمام انجام دادهاند.
آبشار توف نمکی بهزیبایی از دل کوه به طرف پایین روان است و به حوضچه پای کوه میریزد. به خاطر شوری آب، ماهیهای مختلفی در آن زندگی میکنند. اطراف آبشار چشمههای گوگردی هم وجود دارد.