می‌گفت باید پاسدار ارزش‌ها و آرمان‌های امام راحل و منویات رهبری و پیام‌ها و مانیفست‌های شهیدان باشیم. می‌گفت ما در این‌باره وظایفی داریم و باید این حرمت‌ها را نگاه‌بان باشیم.

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: محمدباقر نجف‌زاده بارفروش نویسنده، روزنامه‌نگار و پژوهش‌گر ادبیات معاصر به‌تازگی یادداشتی درباره «کیومرث صابری فومنی» نوشته که برای انتشار در اختیار مهر قرار گرفته است.

مشروح متن یادداشت مورد اشاره در ادامه می‌آید؛

کیومرث صابری فومنی از خوش‌نام‌ترین، برجسته‌ترین و موفق‌ترین طنزپرداز عصر انقلاب اسلامی است. بی هیچ گمانی آثار او و خدمات او به ویژه انتشار کتاب‌ها و مجلات هفته‌نامه، ماه‌نامه و سالنامه گل‌آقا از یادها نخواهد رفت. کیومرث صابری فومنی در شهر فومن در خانواده‌ای بسیار مذهبی، مقید و متعهد به دنیا آمد. مقدمات تحصیل ابتدایی و متوسطه اول در فومن و سه سال پسین را در دانشسرای کشاورزی شهر ساری گذراند. پس از آن به آموزگاری و تدریس در آموزش و پرورش گمارده شد و همراه با آن به ادامه تحصیل و مطالعه گسترده و عمیق در گستره ادبیات همت نمود.

اشراف و تجربه و خلق آثار برجسته ادبی از او چهره‌ای ممتاز به نمایش می‌گذارد. استاد کیومرث صابری همراه با معلمی در آموزش و پرورش، به همکاری با مطبوعات آن زمان از جمله نشریات توفیق همت گماشت. وی پس از انقلاب به عنوان مشاور و همکار شهید محمدعلی رجایی نخست‌وزیر و ریاست جمهور وقت یاوری بی ایستا بود. پس از شهادت شهید رجایی به همکاری با دولت کریمه وقت دست یاری داد و همراه با یاری و مساعدت در پیشگاه ریاست جمهوری وقت یعنی مقام معظم رهبری به انتشار دوره‌های مجله گل‌آقا پرداخت.

کیومرث صابری فومنی پس از انقلاب جسته و گریخته در مجلات طنز آن روزگاران مطالبی به شعر و نثر با نام‌های مستعار گذشته‌اش در توفیق، اندیشه‌هایش را تکرار می‌نمود تا اینکه به پیشنهاد شمارگانی از دوستان به نوشتن ستون «دو کلمه حرف حساب» با نام مستعار «گل‌آقا» و نام‌های ساخته و پرداخته شخصیتی چون «مم‌صادق»، «کمینه» و چند چهره دیگر، یک تحول عظیمی در ادبیات سیاسی پدید آورد به گونه‌ای که مردم مدت‌ها در پی آن بودند که نویسنده و خالق ستون «دو کلمه حرف حساب» را بشناسند.

رفته رفته صابری شناسایی و شناخته شد. استاد صابری فومنی به سرعت مورد توجه، علاقه و مهر مردم قرار گرفت. نگاه او به طنز و مباحث اجتماعی و سیاسی او را برجسته نشان می‌داد. اگرچه خود او بارها پس از آن اذعان می‌داشت که من برای روحانیت و نظام مقدس جمهوری اسلامی احترام خاصی قائلم و برای خودم یک نوع خطر قرمزی قائل هستم و هرگز از این مرز عدول نخواهد کرد. خط قرمزی که او ارائه می‌داد سرلوحه آرمان‌های اهل قلم قرار گرفت. خود او می‌گفت که طنز نوعی سلاخی است و هدف از رویکرد به طنز نوعی صاف‌کاری و زیباسازی ارزش‌هاست نه تخریب و اهانت و بی‌حرمتی به ارزش‌های دینی، ملی و انسانی.

استاد کیومرث صابری اصرار داشت که در مجلات خود نیز همه موارد ارزشی را نگاه داشته و از این قلمرو دور نباشد. جالب است که برخی از اهالی طنز و به اصطلاح هم‌دوره‌ای‌ها و هم‌پالگی‌های او در توفیق اصرار داشتند که وی پایش را از این دایره و خط قرمز فراتر گذاشته و به ستیز علیه نظام حکومتی و ارزش‌ها برخواسته و بستیزد؛ اما او بر عقاید خود اصرار و امرار داشته و اظهار می‌داشت باید پاسدار ارزش‌ها و آرمان‌های امام راحل و منویات رهبری و پیام‌ها و مانیفست‌های شهیدان باشیم. می‌گفت ما در این‌باره وظایفی داریم و باید این حرمت‌ها را نگاه‌بان باشیم. پرورش جوانان مستعد، تولید آثار طنز و نقد و انتقاد مباحث سیاسی و اجتماعی و تمیز سره از ناسره در قالب ادبیات طنز جایی در میان دل‌های مردم عاشق انقلاب اسلامی و ولایت و لبخند بر لبان هم‌وطنان دریغ نورزید. توانمندی و چیرگی او بر مباحث اجتماعی و کاربرد قدرتمند ادبیات طنز و صنایع لفظی و معنوی او را به اوج رساند.

بی هیچ گمانی وی در گستره ادبیات طنز امروز فراموش نخواهد شد. بر پایه یکی از نظرسنجی‌ها کیومرث صابری فومنی یکی از ۳۰ طنزپرداز نخست امروز ایران به شمار می‌رود. کیومرث صابری فومنی دیگر تکرار نخواهد شد و یاد او نیز به خاموشی نخواهد گرایید. یاد او و همه طنزپردازان و همه کسانی که در خدمت ارزش‌های این سرزمین می‌کوشند گران‌مایه‌تر و گرامی‌تر باد. ایدون باد و ایدون‌تر باد.