به گزارش خبرنگار مهر، علی مختاران صبح چهارشنبه در نشست خبری گرامیداشت روز ملی گندم و نان که در سالن جلسات مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی برگزار شد، با اشاره به تجارب استفاده از سامانه آبیاری قطرهای در تولید گندم به عنوان یک گیاه متراکم گفت: در این زمینه باید به کاهش مصرف آب و افزایش تولید و بهره وری در مزارع توجه جدی صورت گیرد.
وی مبنای این حرف را صرفه جویی واقعی در مصرف آب دانست که در سطح استان و کلان کشوری باید مورد پیگیری قرار گیرد و افزود: با توجه به کمبود آب در سراسر کشور، صرفاً با تأمین آب میتوان تولید را افزایش داد اما ممکن است به ارتقای بهره وری در سطح یک حوزه یا استان نرسیم، بنابراین باید کاهش مصرف آب با در نظر گرفتن حفظ تولید محصول مد نظر باشد.
عضو هیأت علمی بخش تحقیقات آبیاری زهکشی مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی با اشاره به اینکه برای تحقق این هدف باید از تکنیکهای به زراعی استفاده کرد، عنوان کرد: یکی از این تکنیکها سامانه آبیاری قطرهای نواری است که برای تولید گندم میتوان از آن استفاده کرد، در کنار این موضوع باید تمهیداتی نیز برای ارتقای بهره وری اتخاذ شود.
مختاران با تاکید بر ضرورت تمرکز بر سامانه کشت و استفاده از مهندسی زهکشی مناسب در جهت حفاظت از خاک بیان کرد: تجربه استفاده از این سامانه در تحقیقات این مؤسسه با حفظ عملکرد محصول از چهار تن در هکتار در مناطق مستعد شوری تا مناطق مستعد و خاکهای مناسب که ۶ و نیم تن در هکتار بود، حاکی از کاهش ۳۲ درصدی مصرف آب نسبت به سامانه آبیاری سنتی است.
وی با اشاره به کاهش ۱۶ درصدی مصرف آب با استفاده از این سامانه نسبت به بهره گیری از سیستمهای آبیاری بارانی عنوان کرد: این سامانه توانسته میزان بهره وری آب در سطح مزرعه را ۳۵ درصد افزایش دهد و نسبت به سیستم آبیاری بارانی حدود ۱۰ درصد ارتقای بهره وری داشته باشد. اساس این سامانه دور آبیاری کم و تناوب آبیاری بالاست.
عضو هیأت علمی بخش تحقیقات آبیاری زهکشی مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی با اشاره به اینکه این سامانه اجازه نمیدهد نمک در اطراف ریشه گیاه تجمع کند، مطرح کرد: در مناطقی که کیفیت آب مناسب بود استفاده از این سامانه با حفظ بقایای گیاهی موجب ارتقای ۱۰ درصدی صرفه جویی واقعی آب نسبت به سیستم سنتی و نیز افزایش ۲۰ درصدی عملکرد محصول شد.
مختاران گفت: استفاده از سامانه آبیاری قطرهای نواری حتی به مهندسان آب اجازه میدهد که به راحتی سیستمهای هوشمند را به صورت اتوماسیون یا بر خط استفاده از دادههای هواشناسی اجرا کنند و ضمن مدیریت آبیاری، صرفه جویی واقعی آب در مزرعه محقق شود. توسعه این سیستم نباید مبنای توسعه اراضی کشاورزی بلکه باید مبنای بهبود باشد.