به گزارش خبرگزاری مهر، دهمین جلسه از سلسله درس گفتارهای سعدی خوانی روز گذشته شنبه یکم اردیبهشت همزمان با بزرگداشت سعدی در سالن سلمان هراتی حوزه هنری با حضور قدمعلی سرامی برگزار شد.
سرامی در این جلسه گفت: ادراک مناسبات لفظ و معنی، یکی از وجوه تفاوت سعدی با شاعران معمولی است. سَرّامی در باره ویژگیهای زبان سعدی گفت: اولین کار بزرگ سعدی همان داشتن زبان سهل و ممتنع است ولی گاهی به واژههای غامض و پیچیدگیهایی نیز در آثارش برمیخوریم. این شاعر و نویسنده در بخش دیگری از این جلسه، ادراک ذهنی جهان مبتنی بر تقابل و تضاد را یک حیرت بزرگ بسیار مشهود در کار سعدی تلقی کرد و گفت: سعدی بیشتر از همه متوجه دوگانگیهای عالم بوده و جهان را مخلوق حُسن پنداشته است و با همه اقشار هم مدارا کرده است.
این استاد زبان و ادبیات فارسی، عام و خاص بودن و علاقه ملتهای مختلف و طبقات گوناگون جامعه به آثار سعدی را از دیگر ویژگیهای کار سعدی عنوان کرد و افزود: یکی از زیباییهای کار سعدی این است که فقط فهم و ادراک به مخاطبش نمیدهد بلکه بیشترین حال را هم به خواننده آثارش منتقل میکند. این استاد دانشگاه، سعدی را یکی از کسانی عنوان کرد که روی طبقات گوناگون اجتماعی و فرهنگی تأثیر گذاشته و دراین باره ادامه داد: سعدی با وجود پرداخت به زندگی روزمره دوران خود، به یادکرد گذشته هم پرداخته و در زمان می غلتد.
حسین ظاهری، هنرمند نقال و پردهخوان، هم در بخشی از این نشست، به استفاده از آثار سعدی در نقالی و پردهخوانی به عنوان گریزی جهت ایجاد تنوع در نقالی و تفهیم بهتر موضوع پرداخت و گفت: استفاده از مطایبههایی که در جاهایی از آثار سعدی میبینیم، ازجمله مواردی است که نقالان در این گریزها از آنها استفاده میکنند.
معرفی تعدادی از کتابهای شاخص درباره سعدی و آثارش توسط سهیل فتاحی دانشجوی مقطع دکتری زبان و ادبیات فارسی، پرداخت به وجوه داستانی مینیمالیستی سعدی در حکایات گلستان توسط هما ایرانپور، داستاننویس شیرازی، پرداخت به ابعاد مختلف و شخصیت چند وجهی سعدی، که منجر به شناخته شدن آن در جهان شده، توسط مریم فروزانکیا، روزنامه نگار و خوانش چند حکایت از گلستان سعدی توسط یاسر یگانه، روزنامه نگار، از دیگر برنامههای ارائه شده در این نشست ویژه بزرگداشت سعدی بود.
نخستین روز اردیبهشت ماه، که سالروز تولد شیخ و استاد سخن سعدی شیرازی است، اول اردیبهشت ۱۳۸۹ و در اجلاس شاعران جهان در شیراز، از سوی نهادهای فرهنگی داخلی و خارجی به عنوان روز سعدی نامگذاری شد اما پیشینه تعیین این روز، به سال ۱۳۸۱ و به بهانه آغاز نگارش کتاب گلستان توسط مرکز سعدیشناسی ایران برمیگردد.