به گزارش خبرنگار مهر، سومین دوره رقابت های بین المللی تنیس روی میز قزوین که به عنوان یک رویداد معتبر در تقویم فدراسیون جهانی تنیس روی میز (ITF) به ثبت رسیده است از دوشنبه هفته گذشته با شرکت تیم هایی از 5 کشورآغاز شد و روز پنجشنبه درحالی به پایان رسید که بازیکنان ایرانی جوایز نقدی مسابقات انفرادی و دوبل هردو رده نوجوانان و جوانان را درو کردند.
دراین میان تنها بازیکنی به نان ”ولید“ از امارات توانست در بازی های انفرادی جوانان مقام سومی را آن هم به طور مشترک با پینگ پنگ باز ایرانی به دست بیاورد.
ورزشکاران ایرانی در حالی سکونشین مطلق مسابقات بین المللی قزوین لقب گرفتند که سال گذشته این موفقیت را با حریفان خارجی تقسیم کرده بودند. طوریکه سال گذشته رقابت های تنیس روی میز قزوین با قهرمانی ترکیه و هند در بخش نوجوانان و جوانان به پایان رسید. در هر دو رده سنی نمایندگان کشورمان به مقام نایب قهرمانی دست یافتند. عنوان سومی نیز از آن نمایندگان دیگر کشورها شد.
تیم ها و ورزشکاران خارجی که سال گذشته با حضورشان به اعتبار مسابقات بین المللی قزوین افزوده و در نهایت هم بخشی از مدال ها و جوایز نقدی را به نام خو ثبت کردند امسال از حضور دوباره در این بازی ها امتناع کردند.
بسیاری از اهالی و کارشناسان تنیس روی میز کشورمان از جمله پیمان حسنی میزبانی نه چندان مناسب و در خور شان قزوینی ها را علت این غیبت می دانند:” سال گذشته مسئولان برگزار کنندگان این رقابتها تنها به لحاظ مهیا کردن سالن استاندارد نمره قبولی گرفتند. در حالیکه در سایر موارد همچون ایاب و ذهاب و پذیرایی نتوانستند رضایت تیم های مهمان را جلب کنند.“
هرچند که داود محمدی رئیس هیئت تنیس روی میزاستان قزوین این موضوع را تکذیب می کند:” قرارنیست تیم های خارجی درتمام میادین حضورثابتی داشته باشند. اگرسال گذشته عملکرد قابل قبولی در میزبانی نداشتیم فدراسیون جهانی اجازه تکرار مسابقات را به ما نمی داد. نمایندگان ITF ارزیابی مستقیمی از روند برگزاری این رقابت ها داشته و دارند. ضمن اینکه درمورد رضایت تیم های شرکت کننده از نحوه میزبانی سند مکتوب داریم.“
وی علت غیبت تیم های بزرگ و قدرتمند را زمان نه چندان مناسب این پیکارها عنون می کند:” کشورهای غیرمسلمان به دلیل درگیری و مشغله کاری در واپسین روزهای سال جاری میلادی از حضور در این مسابقات خودداری کردند. بسیاری از تیم های دیگرهم قبل از تورنمنت قزوین در پیکارهای دیگر کشورها شرکت کرده بودند. اگر زمان بازی ها مناسب تری برای برگزاری این بازی ها درنظرگرفته شده بود به طورحتم تیم های قدرتمندتری شرکت می کردند.“
اما شاهرخ شهنازی رئیس فدراسیون تنیس روی میز کشورمان زمان برگزاری رقابت های بین المللی تنیس روی میز قزوین را تنها بخشی ازعلل شرکت نکردن تیم های نامدار و صاحب سبک می داند.
وی که پس از برگزای دومین دوره این رقابت ها تلاش زیادی برای ثبت آن درتقویم فدراسیون جهانی تنیس روی میز (ITF) انجام داد و امسال هم به عنوان متولی این ورزش درجهت تامین جایزه نقدی و تجهیزات کمک قابل توجهی به هیئت استان قزوین ارائه کرد علت عمده این غیبت را مربوط به میزبانی در سال گذشته می داند:” سال گذشته بسیاری از تیم ها و بازیکنان خارجی به دلیل کمبودهای موجود از نحوه میزبانی گله مند بودند. به طورحتم خاطره ناخوشایندی که از حضور دردوره قبل بازی ها در ذهنشان باقی مانده مانع سفر دوباره آنها به قزوین شده است. البته امسال تمام نقاط ضعف و کمبودهای گذشته برطرف شده بود و میزبانی بدون نقص انجام شد. با این حساب احتمالا سال بعد تیم ها برتری برای حضور در مسابقات اعلام آمادگی کرده و باعث بالا رفتن کیفیت برگزاری رقابت ها می شوند. هرچند که امسال هم دیدارها با کیفیت خوبی انجام شد و نمایندگان ایران در برابر حریفان خود فوق العاده ظاهر شدند.“
آنچه مسلم است اگر امسال به جای تیم های امارات، پاکستان، ترکمنستان، ارمنستان و آذربایجان که در تنیس روی میز برتری قابل ذکری نسبت به ایران ندارند ، تیم های قدر و نامداری چون ترکیه، هند که در رده پایه عنوان سومی آسیا را در اختیار دارد و چین که قهرمان این تنیس روی میز است در مسابقات شرکت می کردند رقابت نزدیکتری بین شرکت کنندگان صورت می گرفت و شاید نمایندگان ایران به راحتی نمی توانستند چنین اقتداری را از خود نشان دهند.
پیمان حسنی کارشناس تنیس روی میز کشورمان هم چنین عقیده ای دارد:” رقم خوردن این نتایج فقط در شرایطی حاصل می شود که قدرت تیم های شرکت کننده فاصله زیادی از هم داشته باشد. اکثر ملی پوشان نوجوان و جوان ایرانی در قالب تیم های مختلف در این مسابقات شرکت داشتند اما حریفان خارجی هرگز در حد و اندازه های آن ها نبودند. به همین دلیل در تمام مراحل بازیکنان ما حضور یک طرفه ای در میدان داشتند و توانستند صاحب همه سکوها شوند. ضمن اینکه نبود تیم های مطرح - حداقل در سطح آسیا- باعث کاهش کیفیت بازی ها می شود.“
به هرحال سومین دوره رقابت های بین المللی تنیس روی میز قزوین با حضور حدود 73 بازیکن داخلی و خارجی برگزار شد. فدراسیون تنیس روی میز و هیئت استان قزوین در کنار 4700 دلار جایزه نقدی، بیش از 30 میلیون تومان صرف هزینه برگزاری مسابقات کردند. رقابت هایی که برای بازیکنان ما تجربه نو وجدیدی به همراه نداشت. فقط فرصتی را در اختیار آنها قرار داد تا برعناوین و مدال های خود بیفزایند و در عوض برای بازیکنان خارجی موقعیتی را فراهم کرد تا از طریق رویارویی با ملی پوشان ایرانی سطح کار خود را افزایش دهند.
در واقع تنیس روی میز ایران علاوه بر هزینه مالی، سختی کار برگزاری مسابقات را هم تحمل کرد تا کشورهای دیگر از اندوخته و دانش بازیکنان ما درس بگیرند. میزبانی در رشته ای خوب است اما به شرطی که دستاوردی برای ورزش آن کشور داشته باشد. میزبانی بدون هدف فاقد هرگونه ارزش است.