به گزارش خبرنگار مهر، حسین محجوبی از جمله هنرمندان نقاش و معمار کشورمان است که امضای خاص خود را در بیان و استفاده از المان‌های طبیعت و رنگ‌ها در آثار خود دارد؛ رنگ‌هایی چون آبی لاجوردی، سبز ایرانی، نیلی و ارغوانی اغلب در آثار حسین محجوبی دیده می‌شوند. همچنین آثار او از اسب‌ها و درخت‌ها معروف هستند و جلوه‌های زیبایی از هنر ایرانی را به نمایش می‌گذارد.
نمایشگاه نقاشی‌های حسین محجوبی با عنوان «غوغای رنگ‌ها» روز جمعه ۲۱ اردیبهشت ساعت ۱۷ تا ۲۰ در گالری کاما آغاز به کار می‌کند و تا سه‌شنبه اول خرداد برقرار خواهد بود.
در متن استیتمنت این نمایشگاه به قلم مونا خوش اقبال آمده است: «از کیستی استادمان نخواهم نوشت و نخواهم گفت ایشان چه مقامی دارند، نمی گویم از کجاست و سال و ماهش چیست که این متن برای فردی که هنوز استاد محجوبی را نمی‌شناسد، نگاشته نمی‌شود و اگر هم از بد حادثه کسی یا کسانی باشند که ناآشنا هستند کافیست تنها مروری بر چند اثر نقاش‌مان داشته باشند مابقی اش دیگر اظهر المنشمس است پس مطلع را این‌گونه می‌نویسم.
آبی لاجوردی، سبز ایرانی، نیلی، ارغوانی.
چند نقاش ایرانی را می شناسیم که پالت رنگی مخصوص خود را دارند؟
حال چند نقاش ایرانی را می شناسیم که در این پالت رنگی مخصوص به خود کثیرا و غالباً رنگ‌هایشان تماماً رنگ‌های ایرانی است که در جهان به نام ایران این رنگ‌ها ثبت شده‌اند و چند نقاش ایرانی می شناسیم که وفادار به اصالت نقاشی ایرانی و قانون نگارگری قدمایی منظره نگاری معنوی را در آثارش بتوان مشاهده کرد و فضاهای تخت و دو بعدی وام گرفته از نگارگران با زبانی مدرن و معاصر در قاب‌هایش خودنمایی داشته باشد؟ و چند نقاش را در جهان می شناسیم که با نگریستن در آثارش بتوانیم ملیت هنرمند را تشخیص دهیم هم جغرافیای زیستش را هم عمق اندیشه های فرهنگی خواستگاهش را و حتی با قدری تأمل و تعمق ژرف تر زندگینامه و دانش نظری و حوزه مطالعاتی اش را نیز از بیان تصاویرش بخوانیم.
حال قدری فراتر برویم و به تمام این ویژگی‌ها، پیام آور بودن آثارش نیز افزون کنیم پیام صلح، اعتراض به انسان عاصی معاصر و احترام به طبیعت چون سرودی خوش آوا در نقش‌ها و فرم‌ها و رنگ‌های استاد نغمه سرایی می کنند.
در ماه‌های نخستین پاییز سال جاری نمایشگاه مروری بر هفتاد سال تجربیات این استاد نابغه هنر معاصر ایران که بهانه نوشتن این چند خط شد گواهی است بر این مدعا که قدرت و توانمندی قلم استاد و اشراف ایشان بر تکنیک های طراحی و نقاشی تام و تمام است و ایشان تا چه اندازه مطالعاتی وسیع و عمیق در هنر معاصر داشته اند که نتیجه خلق آثاری چنین شگفت انگیز است.
و چه نویدی خوشتر از اینکه شاهکارهایی دیده نشده از استاد و گنجینه ایشان وجود دارد که هنوز مخاطبان دنیای هنر معاصر ایران را می تواند بارها و بارها شگفت زده کند و بلاشک پس از رونمایی از این آثار فاخر و نفیس می‌توانیم عظمت و قدرت و اندیشه ناب فخر هنر معاصرمان را به نظاره بنشینیم.
شاید آن‌گاه قدرت ادراک‌مان قدری قد کشید به بلندای سروهای آزاد استاد که در بالاترین صعودش گنجشکی نازک به وسعت نیلی آسمانش می پیوندد.»