به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی، نشست نقد و بررسی فیلم «مسخ نرگس» جمعه ۲۸ اردیبهشت‌ماه با حضور حامد علیزاده کارگردان، بهناز جعفری بازیگر و سعید شرفی‌کیا تهیه‌کننده در باغ کتاب تهران برگزار شد. مدیریت این جلسه را محمود گبرلو منتقد بر عهده داشت.
«مسخ نرگس» به‌عنوان یکی از ۱۶ فیلم بخش سینمایی نخستین دوره جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی، برای اولین بار در ایران در این رویداد روی پرده رفت؛ در خلاصه داستان این فیلم آمده: «داستان فیلم درباره یک خانم هنرمند اسپانیایی است که برای کاری به کشورهای حاشیه خلیج فارس آمده است، اما برحسب اتفاق، قایق تفریحی او دچار سانحه می‌شود و سر از بوشهر درمی‌آورد و …»
جمشید هاشم‌پور، آیدا بالمن، مجید نوروزی، پدرام شریفی و خاویر تولنتینو از دیگر بازیگران «مسخ نرگس» هستند.
علیزاده در ابتدای نشست درباره ایده ساخت فیلم گفت: روزی در دانشکده، استاد ما آقای کبریایی به من گفت روزی نیم ساعت بنویس. من هر روز نوشتم و در روز هفتم این داستان نوشته شد. در طول ده سال این قصه پخته‌تر شد تا به اینجا رسید. ایده من این بود که چگونه یک انسان در دهه ۳۰ زندگی خود می‌تواند یک هویت جدید به دست آورد.
وی درباره حضور بازیگران اسپانیایی در «مسخ نرگس»، گفت: همیشه این سوال را از خودم می‌پرسم که من کی هستم. فکر کردم شاید کسی که از خارج ایران است بهتر بتواند به این سوال پاسخ دهد. اسپانیایی‌ها به ما شباهت‌های زیادی دارند و تصمیم گرفته شد بازیگران از آنجا انتخاب شوند.
بهناز جعفری درباره بازی در این فیلم بیان کرد: وقتی فیلمنامه را خواندم، آن‌قدر غنی و خوب بود که پذیرفتم کار کنم. دلم می‌خواهد حضورم در فیلم تأثیرگذار باشد و دنبال نقش خاص یا پررنگ نیستم. دوست دارم چالشی برایم ایجاد شود و حضور در منطقه جنوب و گویش آنجا برایم تجربه پر چالشی بود.
شرفی‌کیا، تهیه‌کننده فیلم گفت: بازیگران این فیلم خیلی زحمت کشیدند، به‌خصوص خانم جعفری اصرار داشت زودتر به بوشهر برود تا با آداب و رسوم و گویش آن‌ها بیشتر آشنا شود.
شرفی‌کیا ادامه داد: مؤسسه نگار فیلم تبیان سرمایه‌گذار فیلم است و با توجه به این که فیلمنامه خیلی خوب بود تصمیم به ساخت آن گرفته شد. دلیل اصلی انتخاب فیلم برای ساخت این بود که کاملاً به آداب و رسوم ایرانی می‌پردازد و برخلاف فیلم‌هایی که سیاه‌نمایی می‌کنند، ویژگی‌های خوب مردم ایران را نشان می‌دهد.
در ادامه این جلسه، علیزاده درباره دلیل ساخت فیلم در بوشهر گفت: من ایران را خیلی دوست دارم. فکر می‌کنم آدم‌ها از قدیم تابه‌حال تغیر کرده‌اند اما جنوبی‌ها هنوز اصالت خود را حفظ کرده‌اند. آن‌ها دنبال مادیات نیستند و خیلی مهمان‌نواز هستند. به همین دلیل فکر کردم خوب است شخصیت اروپایی وارد این فضا شود و این اصالت را ببیند.
سپس شرفی‌کیا درباره انتخاب آیدا بالمن و خاویر تولنتینو برای بازی در فیلم مطرح کرد: رایزن فرهنگی ایران در اسپانیا و سازمان ارتباطات اسلامی به ما کمک و عده‌ای از بازیگران را به ما معرفی کردند. پس از بررسی رزومه‌ها ۲ بازیگر را انتخاب کردیم که بازیگر خانم اسپانیایی چهار جایزه خارجی دارد.
کارگردان در پاسخ پرسش گبرلو مبنی بر این که چگونه ۲ داستان معمایی و عاشقانه در فیلم همراه شده‌اند، پاسخ داد: این داستان بهانه‌ای بود برای این که بگویم چگونه یک شخص به خودشناسی می‌رسد و در این راه از همه چیز می‌گذرد.
در ادامه، جعفری درباره بازی با لهجه‌ای متفاوت گفت: لهجه بوشهری خیلی جذاب و سخت است و از نظر شنوایی خیلی برای ما سخت است. چالش لهجه برایم خیلی شیرین بود و امیدوارم بازی من با این لهجه به دل اهالی بوشهر بنشیند.
وی درباره همبازی شدن با بازیگر اسپانیایی عنوان کرد: چون آیدا بالمن تئاتر هم کار کرده بود خیلی خوب حس و حال لحظه را با هم درک می‌کردیم. او خیلی همراه و هماهنگ بود، درنتیجه تفاوت ۲ زن کاملاً به نمایش درآمد و انگار آن‌ها یکدیگر را تکمیل می‌کردند. در همکاری با جمشید هاشم‌پور نیز هر لحظه می‌توان چیزی آموخت و بودن در کنار او بسیار جذاب است.
علیزاده در ادامه اظهار کرد: از روز اول بهناز جعفری و جمشید هاشم‌پور را برای بازی در فیلم در نظر داشتم، اما به دلیل مشکلات فیزیکی هاشم‌پور نقش او دیالوگ زیادی نداشت و شخصیت او در فیلم با سکوت شکل گرفت و بار دیالوگ‌ها بر دوش جعفری است.
وی با بیان این که فیلم به‌طور کلی سکوت زیادی دارد، درباره سکوت نقش ماریا گفت: این کاراکتر آلزایمر دارد و حالا که در فضای غریبه قرار گرفته است، قدرت تکلم خود را هم به‌صورت موقت از دست داده است. یک دلیل انتخاب این بازیگر چشم‌ها و نوع نگاه او است؛ آیدا بالمن فیلمنامه را بارها و بارها خواند و دائما سوال می‌کرد. با این که بازی او اکت خاصی ندارد، اما خیلی دل‌نشین است.
علیزاده درباره موسیقی فیلم توضیح داد: به پیمان یزدانیان گفتم می‌خواهم موسیقی تعامل ایران و اسپانیا باشد، یزدانیان قبلاً چنین تجربه‌ای داشت و با تعاملی که داشتیم این موسیقی شکل گرفت. چون کاراکترها سکوت معناداری در فیلم دارند، موسیقی کارکرد زیادی دارد و خودش نوعی دیالوگ است.
پس‌از آن گبرلو درباره نمایش مراسم زار در فیلم و تأثیر آن بر مخاطبان خارج کشور پرسید و علیزاده پاسخ داد: کاراکتر فیروزه بسیار سنتی است و به خرافات اعتقاد دارد. ما در کشورمان از این مراسم‌ها کم نداریم، اما در فیلم هم اشاره می‌شود این‌ها خرافات است. یعنی در عین حال که نشان می‌دهیم، نقد هم می‌کنیم. در همه فرهنگ‌های دنیا چنین آیین‌هایی وجود دارد که در گذر زمان کارکرد خود را از دست داده اما به‌صورت جشن و … همچنان برگزار می‌شود.
علیزاده در پاسخ به این پرسش که آیا از فیلم خود راضی است یا نه، گفت: می‌خواستم خلاف جریان‌های مرسوم و فیلم‌های روز، بیننده بنشیند، کمی حال خوب داشته باشد و کمی اندیشه کند. تک‌تک پلان‌ها را خیلی دوست دارم، اما فکر می‌کنم کار می‌توانست خیلی بهتر باشد.
جعفری در پایان بیان کرد: از این که به بهانه این فیلم توانستم در بوشهر حضور داشته باشم خوشحالم چون با این فیلم وارد دنیایی دیگر شدیم و فرهنگ و آئین‌های بوشهر را مرور می‌کنیم.
جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی با شعار «اقوام، ریشه ایران‌زمین» تا ۳۰ اردیبهشت در پردیس سینمایی باغ کتاب ادامه دارد.