خبرگزاری مهر، گروه مجله - فاطمه برزویی: پس از شروع عملیات طوفان الاقصی ابتدا به نفع اسرائیل موضع گرفت اما چیزی نگذشت که متوجه حقیقت این جنگ شد. از هفت اکتبر تا کنون بارها و بارها از زنان و کودکان و مردم اهل غزه و فلسطین حمایت کرده است. «بن هگرتی» آمریکایی اهل سیاتل که در سبک رپ شناخته شده است و او را به نام «مکلمور» می‌شناسند، هر فرصتی را برای نشان دادن حمایت خود از فلسطینی‌ها غنیمت شمرده و این بار با انتشار یک استوری، رژیم صهیونیستی را بابت حمله به منطقه غیرنظامی در رفح محکوم کرده است.
نیمه شب یکشنبه بود که ارتش رژیم صهیونیستی یکی از مرگبارترین و وحشیانه‌ترین حملات خود را طی چند ماه اخیر انجام داد. حمله به منطقه غیرنظامی در رفح که آوارگان فلسطینی به آن پناه برده بودند و آنجا زندگی می‌کردند! حمله‌ای که جان ده‌ها نفر را گرفته و خانواده‌های زیادی را به داغ عزیزانی نشانده است که در آتش دشمن جنایت‌کار سوختند و خاکستر شدند.
«مک‌کلمور»، خواننده ۴۰ ساله آمریکایی است که بیشتر در سبک رپ فعالیت می‌کند. او که بیش از ۱۰ میلیون دنبال‌کننده در یوتیوب و بیش از ۶ میلیون دنبال‌کننده در اینستاگرام دارد، یکی از خواننده‌های معروف است که تا کنون دو ترانه از او در بیلبورد آمریکا به رتبه یک دست یافته است. او به خوبی ماهیت رپ را که یک نوع موسیقی اعتراضی است زنده نگه داشته و حالا از این ماهیت، به نفع آزادی فلسطین استفاده می‌کند.
پررنگ‌ترین تلاش او این بود که پس از جنبش‌های دانشگاهی آمریکا، آهنگ جدیدی با محوریت ضد اشغالگری و ضد اسرائیلی به اسم «Hind’s Hall» به معنای «تالار هیند» منتشر کرد.
اسم پرماجرای یک آهنگ رپ
«هیند رجب» نام یک دختربچه ۶ ساله فلسطینی است که اهل محله «تل الهوا» در غزه بود. او اوایل فوریه، یعنی حدود چند ماه پیش، به همراه شش تن از اعضای خانواده‌اش به سمت جنوب غزه در حال حرکت بود تا از آتش صهیونیست‌ها در امان بماند اما یک تانک اسرائیلی به خودروی آنها حمله کرد.
بعد از این حمله تنها بازمانده، دختر عموی ۱۵ ساله هیند بود که در یک تماس تلفنی ضبط شده با جمعیت هلال احمر فلسطین از آنها در خواست کمک اضطراری می‌کند. او در حالی که گریه می‌کرد و پیش از این که خودش نیز کشته شود؛ فریاد می‌زد که نیروهای اسرائیلی به سمت آنها شلیک می‌کنند.
تراژدی هیند اما آنجا به اوج خود رسید که دخترعمویش نیز کشته شد. او با جسد عمه، عمو و چهار عموزاده خود در خودرو گیر افتاده بود؛ در یک خیابان خالی، پر از تانک‌های اسرائیلی و تک تیراندازها.
بر اساس اخبار، در آن تماس تلفنی این جملات از زبان دخترک شش ساله شنیده شده است: «من خیلی می‌ترسم، لطفاً بیا منو ببر، می‌آیی؟» بعد از این تماس یک آمبولانس هلال احمر برای نجات هیند اعزام شد. بیش از ۴ روز از اعزام «یوسف زینو» و «احمد المحون» گذشت اما از سرنوشت امدادگرها و هیند خبری نبود. تا اینکه مشخص شد اسرائیلی‌ها آمبولانس را نیز هدف قرار دادند و دو امدادگر را به شهادت رساندند. در نهایت خبر رسید هیند شش ساله نیز توسط اسرائیلی‌ها کشته شده است.
بعد از این ماجرای تلخ، مردم کشورهای مختلف صدای اعتراض خود را نسبت به جنایت باورنکردنی و تلخ اسرائیل علیه کودک ۶ ساله بلند کردند. تا جایی که در دانشگاه کلمبیا، دانشجویان معترض آمریکایی که جنبشی تاریخی علیه اسرائیل را رقم زدند نام «همیلتون هال» یکی از ساختمان‌های اصلی این دانشگاه را به یاد دخترک فلسطینی به «هیندز هال» تغییر دادند. این دانشجویان در جریان اعتراضات خود، بعد از برپایی چادرهایی در فضای دانشگاه و برگزاری تحصن‌های چند روزه، در جریان یکی از درگیری‌ها، ساختمان همیلتون هال یا هیندز هال را تصرف کردند. ریاست دانشگاه کلمبیا وضعیت تحصیلی آنها را به حالت تعلیق درآورد.
بعد از تمام این ماجرا، این بار نوبت به خواننده معترض آمریکایی بود که از طرفی برای کودکان فلسطینی و از طرف دیگر برای دانشجویان معترض، دست به ساخت یک اثر هنری بزند و با انتخاب هوشمندانه و هنرمندانه اسم «هیندز هال» این آهنگ را در مرحله نام در ردیف خوب‌ها قرار دهد. تصاویری از پخش‌های خبری غزه، جنگ، آوار و محوطه‌های دانشگاه‌های آمریکا را کنار هم گذاشته است.
رپ گوش دادن به نفع فلسطین
مکلمور مانند هر انسان آزادی خواه دیگری، جنایت اسرائیل علیه غزه را یک نوع نسل کشی می‌داند. به همین دلیل او از ابتدای مسیر از درخواست‌ها، جنبش‌ها یا حتی اعتراضات دانشجویان آمریکایی برای جدایی آمریکا از اسرائیل تعریف و تمجید کرده است. نباید فراموش کرد او یکی از اولین هنرمندان بزرگ موسیقی است که به صراحت کمک‌های مستمر دولت ایالات متحده به اسرائیل را محکوم کرده است.
البته بسیاری از موسیقی‌دان و خوانندگان از جمله «دوآ لیپا»، «جان باتیست» و «سلنا گومز» نامه آتش‌بس خطاب به بایدن رئیس جمهور آمریکا را امضا کرده‌اند و «آنی لنوکس»، خواننده اسکاتلندی نیز هنگام اجرای مراسم گرمی در ماه فوریه، به صورت شفاهی خواستار آتش بس شد. اما با این وجود تا کنون مکلمور تنها هنرمند نامدار و شناخته شده‌ای است که تا این حد جدی به دفاع از آزادی فلسطین پرداخته و حتی درباره جنبش دانشجویان در حمایت از غزه موسیقی خوانده است.
ماجرا به ساخت این آهنگ رپ تمام نمی‌شود و مکلمور در شبکه‌های اجتماعی خود اعلام کرده که قرار است تمام درآمد به دست آمده از طریق این موسیقی از طریق آژانس امداد و کار سازمان ملل به پناهندگان فلسطینی برسد. ویدئوی آهنگ مکلمور به اندازه‌ای مورد استقبال قرار گرفته است که تا کنون فقط نزدیک به ۴۰ میلیون بازدید در شبکه مجازی ایکس و ۱۷۰ میلیون بازدید در اینستاگرام داشته است.
اگر خودت در غزه بودی چه می‌شد؟
مکلمور صنعت موسیقی را شریک جرم در این نسل کشی می‌داند و در اشعار خود در آهنگ «تالار هیند» به بیش از ۱۳۸۰۰ کودکی که از هفتم اکتبر تا کنون در غزه کشته شده‌اند اشاره می‌کند. او می‌گوید: ««مشکل این است که کمک‌های کشور ما در جایی خرج می‌شود که نباید!»
این آهنگ از شنوندگان، سیاستمداران، مقامات دانشگاه و هنرمندان دیگری که علیه خشونت در غزه صحبت نکرده‌اند، می‌خواهد که هزینه‌های انسانی جنگ را در نظر بگیرند و از آنها سوال می‌پرسد: «اگر خودت در غزه بودی چه می‌شد؟ چه می‌شد اگر آنها بچه‌های شما بودند؟ اگر غرب وانمود می‌کرد که شما وجود ندارید چطور؟»
در بخش دیگری از این آهنگ، مکلمور می‌خواند: «مادرها و بچه‌ها و همه مردانی که به قتل رساندید، به نظرتان چه کسی حق دفاع و مقاومت دارد؟» او در قسمت دیگری می‌گوید: «فلسطین را آزاد کن تا سرانجام آنها به خانه‌هایشان برسند.»
نقطه جالب توجه این آهنگ آنجاست که خطاب به بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، خوانده می‌شود و به صورت مستقیم او را متهم به جنایت می‌کند. مکلمور در این آهنگ که بر اساس مهم‌ترین وقایع اخیر نوشته شده، می‌گوید: «خون روی دستت است، بایدن! ما می‌توانیم همه چیز را ببینیم! لعنتی، من در پاییز به تو رأی نمی‌دهم! شما نمی‌توانید حقیقت را تحریف کنید، مردم اینجا متحد هستند؛ هرگز شکست نخورید وقتی آزادی در افق است!»
یهودی‌دوست اما اسراییل‌ستیز!
اگر بخواهیم به کارنامه مکلمور از سال گذشته نگاهی بیندازیم، او یکی از حامیان پر و پا قرص و صریح فلسطینی‌ها بوده است. همان طور که گفته شد، در ابتدا پس از جریانات هفت اکتبر او درباره کشته‌شدگان اسرائیلی در صفحه اینستاگرامی خود ابراز تأسف کرد اما با گذشت زمان باطن این ظلم تاریخی را دید و تغییر رویه داد؛ به شکلی که در یکی از پست‌های خود گفت: «من از فلسطین آزاد و پایان دادن به نسل کشی در انتظار مردم آن دفاع می‌کنم.» او در همان پست به این ادعای بحث برانگیز اشاره کرد که انتقاد از دولت اسرائیل یهودستیزانه نیست. مکلمور تاکید کرد: «من می‌توانم از صمیم قلب به برادران و خواهران یهودی‌ام عشق بورزم و همزمان دولت اسرائیل را به خاطر کشتارهای دسته جمعی و آپارتاید محکوم کنم.»
او چند ماه پیش نیز در یکی تظاهرات‌های مردمی در دفاع از فلسطین حاضر شد و سخنرانی کرد: «چیزی که به اندازه کافی آن را می دانم این است که این یک نسل کشی است و ما وحشت کرده‌ایم از اینکه آشکارا این را تماشا می‌کنیم. به ما یاد داده‌اند که برای محافظت از شغل و منافع خود در جرم شریک باشیم؛ ولی من دیگر این کار را ادامه نمی‌دهم. من از گفتن حقیقت نمی‌ترسم. می‌دانید؟ دختر هشت ساله‌ام امروز صبح به من گفت بابا وقتی ما اعتراض و تظاهرات می‌کنیم مردم فلسطین چطور متوجه می‌شوند که ما برای آنها اینجا هستیم؟» او پس از این جملات به جمعیت قابل توجه حاضران اشاره می‌کند و می‌گوید: «اینجا را ببینید! جهان تماشا می‌کند که ما در این لحظه بی‌عدالتی چه می‌کنیم.»
مکلمور در این سخنرانی که ویدئوی آن به یکی از پربازدیدترین‌های روز شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد شجاعانه فریاد کشید: «در انسانیت هیچ طرفی وجود ندارد. ما با قلب‌هایمان رهبری و هدایت می‌کنیم. ما حقایق را می‌گوئیم. ما پروپاگاندا را خفه می‌کنیم و رو به جلو رژه می‌رویم و تظاهرات می‌کنیم و شعار می‌دهیم فلسطین را آزاد کنید!»
گفته می‌شود او پیش از خواندن آهنگ «هیندز هال» نیز بیش از ۸ میلیون دلار کمک برای کودکان غزه جمع کرده و تلاش فراوانی داشته تا این کمک‌های مردمی را به دست اهالی غزه برساند.
شیشه‌ای که مکلمور آن را شکست
«دیو زیرین» خبرنگار و نویسنده آمریکایی که در حوزه ورزشی و سیاسی می‌نویسد درباره مکلمور در سایت خبری «The Nation» نوشته است: «مکلمور در حال شکستن سکوتی است که تقریباً به تمام جنبه‌های فرهنگ ما (آمریکایی‌ها) سرایت کرده است. صنعت موسیقی در مورد فلسطین سکوت کرده است. ستارگان ورزشی که در جنبش Black Lives Matter (زندگی سیاه‌پوست‌ها اهمیت دارد) نقش مرکزی ایفا کردند، تا حد زیادی از صحبت کردن ترسیده‌اند! بیشتر هالیوود سکوت کرده است. »
او می‌گوید: «من هنرمندان و ورزشکارانی را می‌شناسم که می‌خواهند برای فلسطین صحبت کنند، اما واقعاً نگران هستند که حرفه خود را به خطر بیندازند. مکلمور با آهنگ Hind’s Hall شیشه را می‌شکند و از افراد دیگر دعوت می‌کند، حتی آنها را به مبارزه می‌خواند، از میان خرده شیشه‌ها قدم بزنند، هوا را تنفس کنند و صدایشان را به گوش دیگران برسانند. »
این نویسنده آمریکایی در این متن خود آورده که مکلمور به دنیای هنر خیره شده و می‌گوید: «دانشجویان (در جنبش‌های حمایت از فلسطین) همه چیز را به خطر می‌اندازند. شما کجای ماجرا هستید؟»
زیرین معتقد است این رپر از جنبش دانشجویی در آمریکا الهام گرفته است: «مکلمور ایستاده است زیرا دانشجویان در دانشگاه‌های سراسر کشور ایستاده‌اند. او از جوانانی الهام می‌گیرد که امنیت و آینده خود را با محکوم کردن نسل کشی که با دلارهای مالیاتی ما تأمین می‌شود، به خطر می‌اندازند. مکلمور به جای اینکه تحت تأثیر سکوت صنعت خود قرار بگیرد، صدای آن را بالا می‌برد. او به جای اینکه با قافیه‌های رزمی خسته از این بحران عبور کند، خطرات را بالا می‌برد و به مردم می‌گوید از مهارت‌های خود برای نگاه کردن به مسائل فراتر از خود استفاده کنند.»
فقط یک ویژگی لازم است
این خواننده رپ اکنون با حمایت‌های آشکار خود از فلسطین و مردم فلسطین روی بسیاری از نسل‌های دیگر به خصوص نسل جوان که مخاطب شعرهای او هستند تأثیر گذاشته است. مکلمور حالا پس از گذشت چندین ماه در هر کنسرتی که برگزار می‌کند، هر جایی که قرار است اجرایی داشته باشد، هر فرصتی که بتواند دقایقی حرف بزند، به شکلی از فلسطین حمایت می‌کند.
او بعد از اینکه به عنوان یکی از حامیان فلسطین شناخته شده در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی محبوبیت خاصی پیدا کرده و توجه علاقمندان به موسیقی به ویژه آنها که سبک را می‌پسندند به این نکته جلب کرده که هنر همیشه راهی زیبا و ماندگار برای دفاع از حق است. حالا مکلمور اغلب، در طراحی لباس‌های خود نمادهایی از مقاومت و فلسطین را می‌گنجاند؛ نمادهایی از جنس چفیه، سنجاق سینه‌ای به شکل پرچم فلسطین و… حتی در یکی از کنسرت‌های خود که در آریزونا برگزار شد، در حالی که روی دوش هواداران خود حرکت می‌کرد یک چفیه فلسطینی را برای مدتی بالای سرش چرخاند که با استقبال شدید و فریادهای کسانی که در کنسرت حاضر شده بودند، همراه شد.
مکلمور در اجرای تک‌آهنگ «هیندز هال» در حالی که یک دستمال گردن با طرح چفیه فلسطینی بسته بود، چندین بار در جمع هواداران خود شعار معروف «Free Palestine» به معنی «آزاد باد فلسطین» را فریاد کشید که به شدت مورد توجه رسانه‌های هنری قرار گرفت.
همه اینها مکلمور را به یک حامی فلسطینی با معیارهای خارج از عادت تبدیل کرده است؛ آمریکایی؛ پر از خالکوبی؛ پر طرفدار؛ غیرمسلمان؛ از دل صنعت موسیقی آمریکا؛ رپر. او نمونه‌ای برای آن است که نشان دهد آزادی از حمایت فلسطین، پرونده‌ای فرامذهبی و فراسیاسی است و تشخیص جبهه حق و باطل در این کارزار، تنها به یک ویژگی نیاز دارد: «انسانیت»