خبرگزاری مهر؛ گروه مجله: «وسام ناصر» یک عکاس است که اخیراً در صفحه اینستاگرامی خود یک پست منتشر کرده و در یکی از ورق‌های این پست به زبان عربی و انگلیسی نوشته است: «گناه شهروندان اسرائیلی چیست؟»
این جوان که اهل فلسطین است و از زمان عملیات طوفان‌الاقصی به صورت مستمر از وقایع داخل نوار غزه عکس و فیلم منتشر می‌کند در ادامه این پست اینستاگرامی به جای تصاویر مردم فلسطین، عکس‌هایی از اشغالگران منتشر کرده است؛ عکس‌هایی که نشان می‌دهد زنان و مردان پیر و جوان صهیونیستی در حالی که لباس شخصی به تن دارند، سلاح حمل می‌کنند و با یک فرد نظامی تفاوتی ندارند. زیر هر کدام از این عکس‌ها در دو کلام پرسیده شده است: «شهروند اسرائیلی؟»
در پایان این پست اینستاگرامی جواب سوال اول داده شده و باز هم به دو زبان عربی و انگلیسی نوشته شده است: «چیزی به اسم شهروند اسرائیلی وجود ندارد. همه آنها سربازان احتیاطی هستند.» حتی یک روزنامه‌نگار صهیونیستی مدتی قبل در حساب کاربری خود در توئیتر نوشت: «والدینم دوست ۶۱ ساله‌ای دارند که به‌عنوان نیروی ذخیره برای شرکت در جنگ فراخوانده شده است. او یک پزشک است، نه یک جنگجو. همسر این فرد ۶۱ ساله و ۳ فرزند بزرگسال او نیز فراخوانده شده‌اند.»
اگر می‌خواهید بدانید منظور از عبارت «سرباز احتیاطی» چیست؛ باید یادآوری کنیم اسرائیلی‌ها بعد از خدمت اجباری، وارد نیروهای ذخیره می‌شوند و هر سال به مدت چند هفته وظایف نیروی ذخیره را انجام می‌دهند. در اسرائیل، مردان به مدت ۳۲ ماه و زنان به مدت ۲۴ ماه باید به خدمت اجباری بروند. این موضوع به پایان هجده سالگی ساکنان اراضی اشغالی هم محدود نمی‌شود و حتی در دوره تحصیل و دوران مدرسه هم آموزش‌های نظامی اجرایی می‌شود؛ تا جایی که برخی معتقدند کودکان در اسرائیل بیش از آن که «دانش‌آموز» باشند به عنوان یک سرباز نظامی رشد پیدا می‌کنند.
بسیاری بر این باورند که هفت اکتبر عملیات «طوفان‌الاقصی» رقم خورد تا فلسطینیان پاسخ گوشه‌ای از ظلم و جنایت اسرائیلی‌ها را در این جنگ نابرابر ده‌ها ساله داده باشند؛ اما رسانه‌های حامی اسرائیل تلاش می‌کنند با تکرار واژه‌هایی مثل «شهرک‌نشینان» و «شهروندان» اسرائیلی، به نفع رژیم اشغالگر مظلوم‌نمایی کنند. این در حالی است که در اسرائیل همه یا «نیروی ارتش» هستند یا «نیروی ذخیره ارتش»! با توجه به این اطلاعات، اسرائیل به نسبت ساکنانی که دارد، بیشترین آموزش و نیروی نظامی در جهان را از آن خود کرده است.
عکس‌های زیادی شبیه آن چه «وسام ناصر» در صفحه اینستاگرامی خود به اشتراک گذاشته، پیش از این نیز منتشر شده است. مدتی پیش بود که «جوکتای کورالتان» خبرنگار و عکاس بی‌بی‌سی در تل آویو تصاویری در صفحه خود گذاشت که نشان می‌داد ساکنان اراضی اشغالی در شرایط مختلف اسلحه به همراه دارند؛ از رستوران و ساحل و خیابان گرفته تا زمانی که کودکی را در بغل گرفته‌اند، در مغازه مشغول خرید هستند یا با دوستان خود گپ می‌زنند.
این تصاویر بیانگر آن است گروهی که به عنوان «مردم» اسرائیل معرفی می‌شوند، شهروند نیستند، نظامیانی هستند که برای تکرار و تشدید جنایات تروریسمی آماده و تربیت شده‌اند. این موضوع یک ادعای خارج از گود نیست و سندهای زیادی برای تأیید آن وجود دارد. اگر به خاطر داشته باشید چند ماه پیش «مهرداد فرهمند» خبرنگار سابق بی‌بی‌سی فارسی در حوزه خاورمیانه، با یک کارشناس اینترنشنال گفت‌وگو کرد و در این گفت‌وگو تاکید داشت که عبارت «شهروند اسرائیلی» معنا و مفهومی ندارد.
فرهمند در پاسخ به کارشناسی اینترنشنال که صهیونیست‌ها را «مردم بی‌سلاح و غیرنظامی» معرفی می‌کرد، بی‌پرده اعتراف کرد: «اسرائیلی، نظامی و غیرنظامی ندارد. می‌دانیم که در اسرائیل همه شهروندان، چه مرد و چه زن، باید به خدمت اجباری بروند. یعنی همه اسرائیلی‌ها در دوره‌ای از زندگی‌شان سلاح به دست می‌گیرند و بقیه زندگی‌شان را هم حداقل تا سنین میان‌سالی در خدمت احتیاط هستند، اگر شرایط جنگی پیش بیاید، به خدمت فراخوانده می‌شوند.»
او در اظهارات ماه‌ها پیش خواسته یا ناخواسته تأیید کرده بود تصاویری که از حمل سلاح در اسرائیل منتشر می‌شود، صحنه‌های نادر و کمیابی نیست که به قول عکاس‌ها «شکار لحظه‌ها» باشد؛ بلکه یک تصویر عادی و تکرارشونده در شهرک‌های صهیونیست‌نشین است. فرهمند در این گفت‌وگو بیان کرد: «اگر کسی از دوستان به شهرهای اسرائیل رفته باشد، شاید نوجوان‌هایی را با لباس شخصی، اما سلاح به دست در مراکز خرید و … دیده باشد!»
در کنار همه اینها بد نیست بدانید «ایتمار بن غفیر» وزیر امنیت داخلی اسرائیل به تازگی اعلام کرده بود که بیش از ۲۶۰ هزار درخواست جدید دریافت مجوز سلاح در دو ماه اخیر از سوی اسرائیلی‌ها دریافت شده است و روزانه ۳ هزار مجوز جدید برای حمل سلاح صادر می‌شود. او که چهره‌های تندروی اسرائیل است، از افزایش توزیع سلاح میان شهرک‌نشینان اسرائیلی استقبال کرده و حتی به دنبال آن است که شرایط و روند کسب مجوز و تهیه سلاح در اسرائیل آسان‌تر شود.
بنا بر آمار در سال ۲۰۲۲ میلادی، ۱۳ هزار مجوز حمل سلاح گرم در اسرائیل صادر شده است. نکته جالب آن است که این رقم در سال ۲۰۲۳ و پیش از عملیات هفت اکتبر به ۲۳ هزار مجوز رسیده و سیر صعودی آن رو به افزایش است تا جایی که بعد از این عملیات تنها در مدت ۸ هفته، با ۲۶ هزار مجوز جدید دیگر برای حمل سلاح موافقت شد. حتی برخی مقامات اسرائیلی درباره گسترش حمل سلاح گرم هشدارهای جدی داده‌اند. نکته مهم آن است که فلسطینی‌های زیادی که در کرانه باختری زندگی می‌کنند در معرض حملات شهرک‌نشینان اسرائیلی قرار دارند، به ویژه در ماه‌های اخیر!
به گفته روزنامه نیویورک‌تایمز کسب مجوز حمل سلاح گرم در اسرائیل، پیش از عملیات هفت اکتبر به صورت حضوری ۲۰ دقیقه طول می‌کشید و ۲۰ تا ۳۰ درصد از درخواست‌ها رد می‌شد اما بعد از آغاز جنگ در غزه، این روند بسیار سریع‌تر شده است.
شاید بتوان ادعا کرد بخش مهمی از شرایط فعلی نتیجه بذرهایی است که «بن‌گوریون»، اولین نخست‌وزیر و رئیس دولت جعلی اسرائیل کاشته است. او دولت «اسپارت» در یونان باستان را الگوی خود قرار داد؛ دولتی پادگانی در یونان باستان که همه شهروندانش نظامی بودند و در کلونی‌های نظامی زندگی می‌کردند؛ دولتی که کودکان را از سنین کم از والدین جدا می‌کرد تا آنها را با معیارهای نظامی تربیت کند. کسی که تاریخ اشغال فلسطین را مطالعه کرده باشد فراموش نمی‌کند که بن‌گوریون گفته بود: «شهروندان اسرائیل، سربازانی هستند که ۱۱ ماه از سال را به مرخصی می‌روند. در اسرائیل چیزی به نام شهروند غیرنظامی وجود ندارد!» و این مصداق همان عبارتی بود که رهبر انقلاب در سخنرانی روز جهانی قدس در سال ۱۴۰۰ استفاده کردند و از اسرائیل به عنوان یک «پادگان تروریستی» یاد کردند.