به گزارش خبرنگار مهر، به همت معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه ادیان و مذاهب نهمین وبینار تخصصی «حج ابراهیمی؛ از توحید تا برائت» با سخنرانی اکبر باقری عضو هیأت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد.
اکبر باقری در نهمین وبینار تخصصی «حج ابراهیمی؛ از توحید تا برائت» بیان کرد: امروزه در جهان برای بررسی دینداری گذشتگان به وجود سنگنگاشتهها، بتها و … در میان آثار باستانی تأکید میشود. خورشید، ماه، ستارگان و انسانها از معبودهای بشر در طول تاریخ میباشند. آثار باستانی به جای مانده از عبادت موحدان پیرو پیامبران الاهی که خدای نادیدنی را میپرستیدند چیست؟ در سنگنوشتهها و نقاشیهای درون غارها و … باید دنبال چه نمادی از خدای نادیدنی غیر قابل تصور جست؟ آیا خدا نشانهای از توحید و یکتاپرستی در عالم نهاده است؟ آیا راهنمایانی گمارده است تا راه را از چاه بنمایند و مسیر سعادت بگشایند؟
وی در شرح هدف از خلقت جن و انس بیان کرد: خداوند اراده کرد تا انسانی بیافریند که او را بشناسد و عبادتش کند. پس باید مقدمات لازم را فراهم آورد تا زمینه شناخت و عبادتش فراهم گردد. تدبیر و خلق محل استقرار بشر، اولین گام در راستای هدف بود. خداوند زمین کعبه را خلق کرد و در دحوالارض، کل دنیا را از زیر آن گسترش داد. در محل کعبه، اولین خانه را ایجاد کرد و آن را با عنوان تشریفی «بیت الله»، خانه خود نامید. بدین وسیله خداوند سرمنشاء فیزیکی عالم هستی را زمین کعبه قرار داد و اولین نشانه توحید به نام «خانه خدا» پدید آمد.
عضو هیأت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در رابطه با هبوط حضرت آدم (ع) بر زمین گفت: خداوند راه هدایتی برای بشر فراهم کرد و اولین مخلوق خود بر روی زمین را حجت خویش قرار داد. حضرت آدم (ع) را آفرید که با بشریت دو رابطه ناگسستنی دارد: سُلبی و نَسَبی: پدر تمامی انسانهاست. معنوی و هدایتگری: معرِّف خدا و حجت اوست. و اینچنین، دومین نشانه خداوند و فراخ راه هدایت با عنوان نبوت، در زمین مستقر شد که حجّت خدا پیش از خلق بوده و با خلق هست و بعد از خلق نیز خواهد بود. نخستین بشر و حجت خدا، مأموریت یافت تا اولین بنای هدایت و اثر باستانی توحیدی را با عنوان «کعبه» بنا کند. او نیز چنین کرد. بدینوسیله مسیر پویندگان طریق هدایت روشن و حجت الاهی بر انس و جن تمام شد.
وی در خصوص حضرت ابراهیم (ع) و دعوت به حج بیان کرد: قرنها گذشت، فرزندان آدم (ع) با نفسانیاتی گوناگون در پهنهی زمین گسترانده شدند و در عرض راه خدا، راههای گوناگون تأسیس کردند. کعبه نیز که از روز نخست خانه و عبادتگاه خدای احد بود، دستخوش ویرانی شد و خانه بتهای سنگین و چوبین گردید! حجت خدا و پیامبری دیگر (حضرت ابراهیم ع) مأموریتی خلاف عرف مردمان روزگار یافت. نخستین نشانه و مسیر هدایت (بیتالله) را دیگربار بازسازی کند. کعبه را برای طواف، قیام و رکوع کنندگان سجده گذار از مظاهر شرک (بتها) و آلودگیها پاک سازد. تمامی مردمان جهان (بشریت) تا روز رستاخیز را برای انجام حج ندا دهد.
رئیس دانشکده مذاهب اسلامی دانشگاه ادیان و مذاهب گفت: فریضه حج، دعوت الهی به کلمه توحید و توحید کلمه است. کنگره عظیم حج، بزرگترین گردهمایی مسلمانان سراسر جهان و تجلیگاه اجابت جهانیان بر دعوت الهی به کلمه توحید و توحید کلمه است. در این فریضه الهی مسلمانان فارغ از تمایز نژادی، زبانی و قومی، حول محور یگانه خالق هستی، الله متعال به عبادت و بندگی میپردازند. نفی هرگونه شریک مادی و معنوی برای خدا، رکن اساسی حج و پیام محوری این فریضه الهی است که حاجیان با لبیک به دعوت الاهی حضرت ابراهیم ع، پای در جای پای او مینهند. او که خود تمام الهها و الهههای غیر خدا را نفی کرد (لااله الاالله) و بتهای ظاهری و باطنی را شکست. مسلمانان با تکرار عبارات تلبیه «لبیک اللهم لبیک» به دعوت الهی حضرت ابراهیم لبیک میگویند. بنابراین، نفی انواع شرک ظاهری ظاهری و باطنی قدم نهادن در دایره توحید و باور قلبی، اظهار لسانی و عمل به ارکان آن موجب تثبیت باور توحیدی میگردد. گردآمدن مسلمانان کنار خانه خدا و اجابت به فرستادگان آسمانی او مهمترین زمینه وحدت کلمه است. حج، لبیک به خدا و بیعت با حجت الاهی است. قرآن اجابت دعوت حضرت ابراهیم (ع) را به عنوان فرستاده الهی، قرین اطاعت از خدا و لبیک گفتن به دستور او معرفی میکند. بدینسان، رفتن به سوی پیامبران، و حجتها و امامان منصوص الهی که امیرالحاج هستند، تمام حج خوانده میشود. بنابراین، وحدت کلمه در اطاعت از خدا و پیروی از فرستادگان به حق او و تمسّک به حبل متین الهی میسر میگردد که فرمود: وَ اعتَصِموا بِحَبلِ اللّهِ جَمیعًا وَ لا تَفَرَّقوا.
باقری در پایان افزود: فریضه حج، حکم الهی و واجب عبادی است که در صورت صحت عقیده و تخلق حاجی به اخلاق پیامبران زمینهساز تقرب به سوی خداست. خداوند متعال با خلق زمین و بنای کعبه توسط اولین فرستاده آسمانیاش و بنای مجدد و دعوت عالمیان به حج بیتالله الحرام توسط حضرت ابراهیم ع، رفیعترین کانون توحیدی در عالم هستی را بنا نهاد و لبیک و اجابت دعوت حجتهای الهی را قرین لبیک و طاعت خویش قرار داد. بدین سان حج، زمینهساز کلمه توحید، نفی شرک و مهمترین دستاویز تمسّک به حبل محکم الاهی و رسیدن به توحید کلمه گردید.