به گزارش خبرنگار مهر، بیست و سومین دوره رقابت‌های لیگ برتر فوتبال کشور در حالی به پایان رسید که پرسپولیس با کسب عنوان قهرمانی برای نهمین بار جام زرین این مسابقات را به ویترین افتخارات خود اضافه کرد.
سرخپوشان پایتخت در رقابتی تنگاتنگ با استقلال با کسب ۶۸ امتیاز و تنها یک امتیاز بیشتر از رقیب سنتی خود به جام قهرمانی رسیدند تا این تیم با دست فرمان مشترک یحیی گل محمدی و اوسمار ویه‌را به این افتخار بزرگ دست پیدا کند.
پرسپولیس با ۶۸ امتیاز موفق شد بهترین رکورد خود را برای قهرمانی ثبت کند. پیش از پرسپولیس و در فصل بیست و یکم، تیم فرهاد مجیدی با ۶۸ امتیاز به این رکورد رسیده بود. هر چند که پرسپولیس به رکورد استقلال مجیدی رسید اما جواد نکونام با استقلال نیز بیشترین امتیاز برای عنوان دوم را کسب کرد.
یک جام با دو دست فرمان
این تیم در حالی به قهرمانی دوباره لیگ برتر رسید که دور رفت را با دست فرمان یحیی گل محمدی طی کرد و دور برگشت با هدایت دستیار برزیلی‌اش بود.
یحیی گل محمدی در نیم فصل اول رقابت‌های لیگ برتر ۳۲ امتیاز کسب کرد که در نوع خود جالب توجه بود. او در حقیقت ۴۷ درصد از امتیازات این تیم را با تیمی فراهم کرد که آمار گلزنی اش چندان چشم‌نواز نبود اما وقتی تصمیم به جدایی گرفت کمتر کسی تصور می‌کرد دستیارش اوسمار ویه‌را بتواند شاهکار کند!
پرسپولیس نه تنها یحیی گل محمدی را از دست داد بلکه شهاب زاهدی هم تصمیم به جدایی گرفت تا خیلی‌ها تصور کنند روزهای سخت این تیم فرا رسیده است اما سرخ‌ها با اتحادی مثال‌زدنی در رختکن خود اوسمار ویه‌را به عنوان سرمربی معرفی کردند تا رضا درویش مدیرعامل نه چندان محبوب آن روزهای پرسپولیس چاره‌ای جز گوش دادن به این فرمان صادره از رختکن نداشته باشد.
سرمربی برزیلی بر خلاف نسخه‌های خارجی با تواضع و فروتنی مثال‌زدنی توانست تیمش را دور از بحران‌های گاه و بیگاه هدایت کند تا با تقویت لیست بازیکنانش که جذب نفراتی همچون عبدالکریم حسن، اوستون ارونوف و عیسی آل‌کثیر و محمد خدابنده لو را به همراه داشت به خواسته‌هایش گام به گام نزدیک شود.
بیرانوند دیگر یک نبود!
مصدومیت‌های متوالی علیرضا بیرانوند در فصل جاری باز هم اجازه نداد گلر شماره یک تیم ملی ایران در نیم فصل اول بی خیال حضور در چارچوب دروازه تیمش شود اما او در دور برگشت با مصدومیت جدی از ناحیه دست روبرو شد تا امیررضا رفیعی بدون هیچ سابقه‌ای جای بیرو را گرفته و آماری مطلوب و ایده آل راهم از خود به نمایش بگذارد. گرچه او در دیدار حذفی مقابل آلومینیوم اراک موفق نبود اما در لیگ بیست و سوم اینقدر خوب بود که کمتر کسی یاد بیرانوند بیفتد.
دفاع درجه یک بدون بدون یک مدافع تیم ملی
فصل پر فراز و نشیب پرسپولیس در دفاع هم وجود داشت. این تیم با مصدومیت جدی مرتضی پورعلی گنجی روبرو شد تا مدافع تیم ملی ایران بیش از دو سوم بازی‌ها را از دست بدهد. با این حال سرخ‌ها در دور برگشت با زوج محمدحسین کنعانی‌زادگان و گئورگی گولسیانی عملکرد قابل تقدیری داشت و توانست تنها با ۱۸ گل خورده بعد از استقلال صاحب بهترین خط دفاعی شود.
آزادی بازیسازها
اگر قرار باشد یکی از حسرت‌های یحیی گل محمدی در دور رفت فصل جاری به عنوان سرمربی پرسپولیس را پرس و جو کنیم بی شک به مصدومیت بدموقع یاسین سلمانی اشاره خواهد کرد که رباط صلیبی اش دچار آسیب جدی شد و نتوانست فوتبال خود را ادامه دهد. همین موضوع جذب محمد خدابنده لو را همراه با اوستون ارونوف به همراه داشت اما بدون شک بازی‌سازی های مسعود ریگی و سروش رفیعی در قلب خط میانی سرخ‌ها کمک شایان به این تیم در فاز تهاجمی کرد تا این تیم در پایان لیگ بیست و سوم با زدن ۴۵ گل آمار نسبی خوبی داشته باشد. گرچه سپاهان اصفهان با ۵۳ گل زده بهتر از پرسپولیس کار کرد.
خریدهای باکیفیت آرامش خاطر داد
پرسپولیس هر بار با مصدومیت بازیکنان خود روبرو شد هیچ ترسی نداشت. آنها تیمی کاملا آماده روی نیمکت داشتند. پرسپولیس که در نیم فصل با جذب نفراتی همچون اورونوف و عبدالکریم حسن و عیسی آل کثیر مهیای دور برگشت شده بود در اوج درخشش بازیکنان خارجی خود توانست بردهای مهمی را کسب کند تا با آرامش خاصی لیگ بیست و سوم را ادامه ده و منتظر فرصت باشد.
مزد صبر عکس با جام شد
پرسپولیس اینقدر صبر کرد تا استقلال کم آورد. شاید خیلی از تیم‌ها بخصوص هواداران استقلال به گل گئورگی گولسیانی در بازی آخر مقابل مس رفسنجان در شرایط مشکوک به آفساید اشاره کنند اما بر هیچ کس پوشیده نیست پرسپولیس مزد صبوری پشت چراغ آبی را گرفت. آنها اینقدر بردند تا استقلال لغزید و در فاصله دو قدمی با جام قهرمانی از کف آنها رفت تا سکوی قهرمانی سرخ شود و پرسپولیس برای نهمین بار با جام زرین عکس بگیرد.