به گزارش خبرگزاری مهر، علیرضا استقامتی افزود: انسولین‌های نسل جدید مزایایی دارند که در انسولین‌های قبلی وجود نداشت. این انسولین‌ها طول اثر بیشتری داشته و کنترل بهتری در بدن در برابر افت قند از خود نشان می‌دهند.
وی ادامه داد: همچنین این انسولین‌ها افت قند کمتری می‌دهند و بیمار با استفاده از آنها بدون آنکه نگران نوسان قند خونش باشد می‌تواند غذا مصرف کند درنتیجه تأثیر درمان در آنها بیشتر خواهد بود.
استقامتی گفت: طبیعی است که این انسوین‌ها تا زمانی که پوشش بیمه‌ای کاملی نداشته باشند همه بیماران دیابتی، به دلیل قیمت آن، نمی‌توانند آن را خریداری کنند و به همین دلیل در جلسه‌ای که با مسئولان وزارت بهداشت داشتیم بحث بیمه این داروها را مطرح کردیم.
وی افزود: اما چالشی که در این میان وجود دارد این است که سازمان‌های بیمه‌گر می‌گویند ما این دارو را در سبد برنامه‌های خود قرار نداده‌ایم و اگر بخواهیم آن را در لیست قرار دهیم باید برای آن اعتبار جدیدی ببینیم و همه بودجه آن را نمی‌توانیم تأمین کنیم و باید دارویار در پرداخت هزینه این دارو به ما کمک کند. اما سازمان غذا و دارو می‌گوید سازمان بیمه‌گر باید ببیند چقدر می‌تواند هزینه این دارو را تأمین کند چون دارویار برای داروهای جدید پیش‌بینی نداشته است.
استقامتی با بیان اینکه این چالش هنوز به نتیجه نهایی منتج نشده است، ادامه داد: در حال حاضر هم قرار شد که بیمه سلامت و هم دارویار و سازمان غذا و دارو، جلساتی را برگزار کنند تا مشخص شود که هر کدام چقدر می‌توانند از آن را پرداخت کنند، زیرا هر میزان که سازمان‌های بیمه‌گر هزینه این دارو را بپذیرند به نفع بیمار است. باید برنامه‌ریزی کنند تا ببیند هر کدام چقدر می‌توانند از این بودجه را تقبل کنند و هر چقدر که می‌توانند آن را پوشش دهند. نکته اینجا است که این سازمان‌ها باید اقدام عملی کنند و فقط تماشاگر نباشند و هر کدام هر میزان که می‌توانند هزینه پرداخت این دارو را تقبل کنند. فرض کنید دارو به وسیله سازمان‌های بیمه‌گر و دارویار مثلاً ۷۰ درصد پرداخت شود در این صورت بیمار یا می‌پذیرد دارو را خریداری کند یا نه! بالاخره موضوع حاد و پیچیده‌ای نیست که قابل حل نباشد.
وی در خصوص اهمیت بیمه شدن نسل جدید انسولین‌ها نیز گفت: سایر انسولین‌ها پوشش بیمه‌ای دارد؛ یعنی از چند سال پیش انسولین‌ها تحت پوشش بیمه قرار گرفته‌اند و اتفاقاً پوشش خوبی هم دارند. اما موضوعی مورد بحث کنونی این است که انسولین‌های جدید تحت پوشش بیمه نیستند و از آنجا که تأثیر بیشتری بر روی بیماران دارند حیف است که برخی از بیماران از تأثیرات مثبت آن محروم بمانند.
استقامتی اظهار داشت: مهم این است که نسل‌های جدید انسولین وارد بازار مصرف شده‌اند که می‌توانند جایگزین نسل‌های قبلی شوند و در واقع بیمه شدن این انسولین‌ها می‌تواند فقط به جایگزینی نسل جدید انسولین با نسل‌های قبلی منجر شود و این یعنی بار اضافه به بیمه‌ها تحمیل نمی‌کند در واقع نباید سازمان‌های بیمه‌گر یا سازمان غذا و دارو، نگران اضافه بار مالی باشند زیرا این جایگزین قبلی‌هایی می‌شود که در حال حاضر بیمه آنها را پوشش می‌دهد. بنابراین این یک جابه‌جایی است و اهمیت آن در این است که استفاده از نسل جدید انسولین‌ها با منافع بیشتری برای بیمار همراه است.
وی در توضیح مزایای استفاده از نسل جدید انسولین‌ها اظهار کرد: مثلاً بیمار دیابتی نوع دو احتمال دارد تا دو برابر افت قند بیشتر و تا ۲۰ برابر افت قند غیر شدید را تجربه کند. اما استفاده از داروهای نسل جدید این ریسک را کمتر می‌کند و این سبب می‌شود هم خیال پزشک و هم بیمار راحت شود. این ماجرا در همه ابعاد زندگی فرد دیابتی اعم از شغل، خواب، شرایط زندگی او تأثیرگذار است. از سوی دیگر بار مالی کمتری به بیمار و یا سیستم سلامت وارد می‌شود وقتی عوارض بیماری دیابت مثل عوارض چشمی، قلبی و زخم‌های دیابتی کاهش پیدا می‌کند به سازمان‌های بیمه گر نیز فشار کمتری وارد می‌شود، یعنی اگر با دید اقتصادی هم نگاه کنیم در انسولین‌های نسل جدید مزایایی زیادی داریم. مهم‌ترین نکته کنترل درازمدت بهتر و افت قند کمتر در کوتاه‌مدت است و همین موضوع می‌تواند به نفع سازمان‌های بیمه‌گر هم باشد.